Nowa wersja systemu nie jest rewolucyjna, ale w znacznym stopniu rozwija zaawansowane mechanizmy, będące we wcześniejszych wydaniach.

Po 3 latach dopracowywania, pojawiło się szóste wydanie Red Hat Enterprise Linux (RHEL), które ma wbudowane wsparcie KVM (Kernel-based Virtual Machine) - wirtualnej maszyny opartej na jądrze Linuksa. Nowa wersja systemu nie jest rewolucyjna, ale w znacznym stopniu rozwija zaawansowane mechanizmy, będące we wcześniejszych wydaniach. I tak, Security Exhanced Linux (SELinux), rozwinięty pod względem bezpieczeństwa podzbiór Linuksa, zapewnia dzielenie zasobów w taki sposób, aby procesy użytkownika nie mogły "uprowadzać" procesów jądra z uprawnieniami root.

RHEL6 przejął funkcjonalność SELinux, dodając zasady polityki sandboxingu, które pozwalają na dalsze izolowanie sesji lub aplikacji. Sterowanie przy wykorzystaniu polityki umożliwia ograniczenie dostępu dla sesji lub zasobu. Rozszerzenia te są cennymi narzędziami, pozwalającymi na odcięcie - zarówno użytkownikom, jak i procesom - możliwości destabilizacji obciążonych serwerów.

Chociaż to Suse Linux 11 był pierwszym produkcyjnym wydaniem korporacyjnej dystrybucji Linuksa z jądrem typu "tickless", Red Hat poszedł dalej - w kierunku zarządzania zasilaniem na poziomie jądra. W trybie tickless jądro nie generuje przerwań w odstępach milisekundowych, co uniemożliwiało wejście CPU w tryb uśpienia, oszczędzającego energię. Mechanizm ten jest dla Linuksa dostępny już od jakiegoś czasu, ale niezbyt często był wdrażany, ponieważ niektóre aplikacje potrzebują przerwań zegarowych do swojej pracy.

Aplikacja powerTOP w RHEL6 jest używana do precyzyjnego sterowania i monitorowania poboru energii. Aplikacje mogą być dostrajane do "podrabiania" niepotrzebnych przerwań zegarowych do CPU, bez konieczności ograniczania ich funkcjonalności. Takie natarczywe aplikacje po dostrojeniu stają się "spokojniejsze", a stany uśpienia CPU - dłuższe. A kiedy CPU odpoczywa, pobór energii jest mniejszy.

Zarządzanie zasobami w grupach (cgroups), po raz pierwszy wprowadzone również w SLES 11, zaimplementowano także w RHEL6. Cgroups pozwalają na grupowanie zadań w jeden obiekt pod względem: cykli CPU (oraz rodzaju CPU), przydziału pamięci, we/wy sieciowego, pamięci masowej lub dostępu do systemu harmonogramowania.

Dodano także funkcję Aggressive Link Power Management (ALPM), która pracuje - jak dotychczas - jedynie na hostach z szynami adapterów/kontrolerów SATA i umożliwia przejście na niższy poziom poboru energii, kiedy na szynie nie ma operacji we/wy. W połączeniu z intensywnym wykorzystaniem powerTOP, administrator ma możliwość uzyskania aktywniejszej kontroli nad poborem mocy przez serwer lub jego instancję.

W idealnym modelu aplikacje powinny określać swoje zapotrzebowanie na energię na podstawie ustawień konfiguracyjnych, ale obecnie nie ma standardów w tym zakresie, tak więc to administratorom przypada zadanie dostrajania instancji aplikacji pod kątem zużycia energii.