Jak mówi Warren East, prezes Arm Holding, serwery wykorzystujące wielordzeniowe procesory ARM powinny pojawić się na rynku już w przyszłym roku. Według niego obecna architektura ARM, która powstała do przetwarzania danych na kliencie, może być z powodzeniem wykorzystywana w środowisku serwerów i wiele aplikacji serwerowych może być uruchamiane na procesorach ARM już teraz. East potwierdza w ten sposób spekulacje na temat wykorzystania technologii ARM w środowisku serwerowym, które powstały po zakupie firmy Agnilux przez Google, a także po ofertach pracy, które opublikował Microsoft. Kolejne nieoficjalne informacje dotyczą wykorzystania serwerów ARM w datacenter Facebooka w Oregonie oraz w dużych serwerowniach Apple, zlokalizowanych w Północnej Karolinie. Prawdopodobnie bardzo zaawansowane prace prowadzi jednak Google.

Gigaherce, rdzenie i terabajt RAM

Obecnie trwają eksperymenty z czterordzeniowym A9 taktowanym zegarem 2GHz, ale problemem może być zaledwie 32-bitowa przestrzeń adresowa, która ogranicza ilość pamięci operacyjnej do 4 GB. Aby obejść to ograniczenie, specyfikacja architektury ARMv7-A wprowadzi nową opcję dużego rozszerzenia fizycznego adresowania pamięci do 40 bitów. Dzięki temu 32-bitowy rdzeń będzie można połączyć z terabajtową pamięcią operacyjną, co zmniejszy ograniczenie, które obecnie limituje wykorzystywanie procesorów ARM w niektórych zastosowaniach. Aby wykorzystać taki obszar pamięci, niezbędna jest dwustopniowa translacja adresów, która sprawi, że rdzeń będzie "widział" 4 GB, ale funkcjonalnie obsłuży 1 TB. Nadal nie wiadomo czy ciągłe translacje i wirtualizacja pamięci nie spowoduje zbyt dużego spadku wydajności. Z drugiej strony technologia wirtualizacji, która również będzie obecna w nowych procesorach sprawi, że hypervisor będzie mógł zajmować się wirtualizacją pamięci i całość powinna dość sprawnie funkcjonować.

W nowych procesorach będzie wprowadzone wsparcie dla sprzętowej wirtualizacji, w postaci rozszerzeń, które nadają odpowiednie uprawnienia hypervisorowi, pracującemu bezpośrednio na sprzęcie. Hypervisor dzięki temu będzie mógł sprawnie wykorzystać dwustopniową translację pamięci i sprawić, by system operacyjny goszczony wewnątrz hypervisora pracował tak samo, jakby funkcjonalnie posiadał cały procesor do swojej wyłącznej dyspozycji. Nie podano dotąd rozszerzeń i detali dotyczących wirtualizacji urządzeń wejścia/wyjścia.