Bardzo wiele firm posiada zbudowane plany ciągłości działania, i tym samym plany awaryjne związane z utrzymaniem pracy w krytycznych warunkach, także nadzwyczajnych. Rzadko jednak te plany są opracowane w optymalny sposób, najczęściej są traktowane jako konieczność wymuszona przez regulacje ustawowe czy branżowe. Szczególnie zarządy firm, zwłaszcza w instytucjach sektora finansowego, powinny traktować zapewnienie ciągłości funkcjonowania biznesu jako najwyższy priorytet. Obecnie można wysnuć wniosek, że większą świadomość potrzeb w tej dziedzinie mają pracownicy IT oraz dyrektorzy działów eksploatacji niż członkowie zarządów. Uświadomienie potrzeb związanych z budową strategii przetrwania wymaga bardzo wiele pracy. Zarządy - mogłoby się wydawać - nie do końca traktują plany ciągłości działania jako najwyższy czynnik przetrwania organizacji w momencie wystąpienia sytuacji kryzysowej.

Dariusz Romańczuk, przewodniczący Grupy Roboczej ds. BCM (Business Continuity Management), która opracowuje Księgę Dobrych Praktyk w zakresie ciągłości działania, mówi: "W Polsce najlepiej zbudowane procedury utrzymania ciągłości działania mają banki i firmy związane z sektorem finansowym. Dobre praktyki w zakresie ciągłości działania możemy także spotkać w firmach telekomunikacyjnych i przemysłowych. Nie mogę powiedzieć, że zbudowane procedury awaryjne w polskich instytucjach finansowych są optymalne. Np. awaria zasilania w Szczecinie, powtarzające się awarie systemów IT, zdarzające się sytuacje krytyczne, mające wpływ na ciągłość biznesu w sektorze finansowym udowodniły, że instytucje finansowe muszą cały czas inwestować w budowę odporności sytemu zarządzania ciągłością działania. Ochrona kluczowych zasobów systemowych, pracowników, wizerunku i marki stanowi - zwłaszcza w ostatnich czasach - decyduje o przetrwaniu każdej organizacji, a zwłaszcza tych, które są obdarzone zaufaniem publicznym".

Inicjatywa Forum Technologii Bankowych, działającego przy Związku Banków Polskich i powstanie Grupy Roboczej ds. BCM, jest projektem innowacyjnym, który ma ułatwić każdej organizacji zbudowanie i wdrożenie dobrych i sprawdzonych praktyk w obszarze Zarządzania Ciągłością Działania.

Praktyki opracowywane w ramach Grupy Roboczej mają wspierać i uświadamiać potrzebę budowy planów ciągłości działania w każdej organizacji chcącej zapewnić sobie, klientom i właścicielom ciągłość biznesową na wypadek wystąpienia niespodziewanego zagrożenia.

Dobry plan = mniejsze kłopoty

Przykładów problemów we wdrażaniu odpowiednich procedur zachowania ciągłości działania i braków sposobów reagowania na wypadek wystąpienia sytuacji krytycznych w poszczególnych sektorach dostarczają nam codzienne informacje w mediach. Nie unikają tego także instytucje finansowe, można przypomnieć np. niedawne awarie systemowe w kilku polskich bankach (m.in. Kredyt Bank, PKO BP). Awarie techniczne spowodowały brak dostępu do systemów bankowości elektronicznej, tym samym pokazały nie tyle nieprzygotowanie banków na awarię techniczną - bo awarie systemów informatycznych były i będą - ile brak odpowiednich procedur komunikacji z rynkiem i przede wszystkim z klientami. Nie może dochodzić do sytuacji, w której zarząd banku - instytucji zaufania publicznego - nie reaguje w odpowiednim czasie, a przekazywane komunikaty są lakoniczne i nie wyjaśniają klientowi przyczyn i powodów zaistniałej sytuacji awaryjnej.

Polityka w zakresie ciągłości działania powinna obejmować (zwłaszcza w bankach), zbudowanie odpowiednich procedur komunikacji z mediami, rynkiem, właścicielami i przede wszystkim klientami. Procedury takie mają za zadanie zminimalizować straty związane głównie z ochroną reputacji i dbaniem o markę instytucji finansowej w oczach jej klientów i akcjonariuszy.