Konwergentna autostrada

Wzrost wydajności obliczeniowej serwerów, wirtualizacja i konsolidacja oraz większe wymagania w zakresie obsługi operacji IO na ścieżce do pamięci masowej sprawiają, że zwiększa się zainteresowanie wdrażaniem technologii 10 Gigabit Ethernet w centrach danych. A od niej z kolei już tylko krok do zbudowania konwergentnej sieci nowej generacji.

Sieciowy zawrót głowy

Obecnie środowisko sieciowe w wielu centrach przetwarzania danych składa się z dużej liczby dedykowanych segmentów, charakteryzujących się odpowiednią dostępnością, przepustowością oraz własnymi kosztami. Wyróżnić można wydzieloną sieć LAN (Local Area Network) dla użytkowników i aplikacji pracujących w modelu klient-serwer, łączących się z maszynami produkcyjnymi, oraz sieć pamięci masowej SAN (Storage Area Network), obejmującą serwery produkcyjne, macierze i biblioteki taśmowe. Dualizm w rozwoju sieci sprawia, że w infrastrukturze występują dedykowane dla każdej sieci przełączniki oraz karty sieciowe, co podnosi całkowite koszty inwestycyjne i operacyjne.

Konwergentna autostrada

Enkapsulacja ramek Fibre Channel w ramki Ethernet

Powszechnie budowane sieci SAN wykorzystują protokół Fibre Channel lub iSCSI, a w naprawdę dużych środowiskach, skupionych wokół systemów klasy mainframe - protokoły ESCON i FICON, lub w przypadku wysoko wydajnych klastrów obliczeniowych HPC (High Performance Computing) - technologię InfiniBand. Drogie środowiska FC budowane są na potrzeby działania krytycznych aplikacji z punktu widzenia biznesowego przedsiębiorstwa. Dla aplikacji niewymagających oferowanej przez FC wydajności i niezawodności, często wystarczającym protokołem okazuje się iSCSI, działający na bazie 1 Gb/s Ethernetu.

(R)Ewolucja Ethernetu

Protokół iSCSI był pierwszą próbą obsługi ruchu danych do pamięci masowej z wykorzystaniem Ethernetu, ale obciążenia powstające przy obsłudze stosu TCP/IP, zgubione pakiety, przeciążenia oraz przepustowość 1 Gb/s - ograniczyły jego adaptację do mniej wymagających pod względem wydajności aplikacji. Klasyczny Ethernet zarządza obsługą przeciążeń (przez odrzucanie pakietów) oraz połączeniowymi protokołami warstw wyższych.

Konwergentna autostrada

FCoE – mapowanie protokołu Fibre Channel na Ethernet

Aby umożliwić konwergencję oraz przezwyciężyć problemy napotkane przy poprzednich próbach, w 2007 r. powołano konsorcjum zawiązane przez największych producentów sprzętu sieciowego i pamięci masowych (Brocade, Cisco Emulex, Finisar, HP, IBM, Intel, LSI, Mellanox Technologies, Molex, NetApp, EMC, QLogic), które pod patronatem komitetu INCITS T11 rozpoczęło pracę nad nowym standardem komunikacji, zwanym w skrócie FCoE (Fibre Channel over Ethernet). Jego ratyfikacja odbyła się w czerwcu 2009 r. Na potrzeby tego protokołu społeczność skupiona wokół rozwijania standardu Ethernet opracowała jego rozszerzenia, które przekształcają go w bezstratną sieć. Dla wprowadzonych rozszerzeń używa się obecnie trzech równorzędnych określeń, co może powodować pewną dezorientację. Funkcjonujące nazwy to: Data Center Bridging (DCB), Converged Enhanced Ethernet (CEE) oraz Data Center Ethernet (DCE) utworzone przez Cisco.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200