Badania Standish Group (Standish Group Chaos Report; Published May 4, 2009) przeprowadzone w 365 organizacjach wykazały, że 88% projektów IT nie dotrzymuje terminów i zobowiązań planu budżetowego. Kończy się to średnim przedłużeniem czasu realizacji inwestycji o 222%, a w przypadku 52% projektów - powiększeniem budżetu o 89%, przy czym ponad 30% projektów IT jest zupełnie zarzucanych przed ich zakończeniem.

Kolejny raport, przygotowany przez CA Clarity w 2007 r. dla organizacji świadczących usługi IT wspomina, że ponad 25% projektów przekracza budżet o więcej niż 50%, a kolejne 30% projektów przekracza go przynajmniej o 10-20%. Projekty technologiczne, z jednej strony, są trudne i ryzykowne, z drugiej zaś, niosą za sobą możliwości osiągnięcia wielkich zysków i błyskawicznego rozwoju. Kiedyś budowa nowoczesnej infrastruktury IT była sposobem na osiągnięcie przewagi konkurencyjnej, dzisiaj staje się przedsięwzięciem niezbędnym do przetrwania.

Wdrożenie infrastruktury IT jest bardzo trudne w realizacji z powodu trudności we wzajemnym zrozumieniu inwestorów i wykonawców. Wynika to w dużym stopniu z różnic środowiskowych i słabej orientacji na problemy drugiej strony. Słabe zrozumienie wymagań i potrzeb inwestorów w początkowym etapie realizacji projektu powoduje pojawianie się drobnych zmian w założeniach projektowych, tzw. change requests, w fazie realizacji. Te, z kolei, są powodem zaburzeń w planach prac nad projektami, w efekcie czego terminy realizacji inwestycji ulegają opóźnieniu.

Total Economic Impact (TEI) jest metodologią wprowadzoną przez Forrester Research, w celu poprawy jakości procesu komunikacji i podejmowania decyzji w branży IT. W zamyśle jej twórców ma służyć efektywnej ocenie podejmowanego przedsięwzięcia, przez co znacznie usprawnia procesy decyzyjne przed i w trakcie realizacji inwestycji. Metodologia ta jest również adresowana do dostawców oprogramowania i produktów technologicznych IT. Pozwala ona bowiem w sposób bardziej konkretny i pełny wskazywać na wartość produktów i usług dla klienta.

Tradycyjne metody szacowania inwestycji IT opierają się, przede wszystkim, na kosztach jej realizacji. Jednocześnie zestawione tam korzyści mają charakter bezpośredni, intuicyjnie rozumiany jako wymagania projektowe. Podejście Total Economic Impact w nieco inny sposób traktuje korzyści i koszty, dodatkowo włączając do procesu decyzyjnego kategorię ryzyka i elastyczności.

Korzyści

Kategoria ta odzwierciedla w metodologii TEI wartość dodaną dla organizacji, wynikającą z realizacji projektu. Projekty technologiczne cechują się zwykle wysoką złożonością. Najprostszą, namacalną korzyścią wynikającą z wdrożenia nowego systemu IT jest redukcja kosztów wynikająca ze zmniejszenia pracochłonności. Wiadomo jednak, że aby zostać liderem, nie wystarczy redukować wydatki, trzeba też rozwijać swój potencjał. Celem nowej technologii obsługi lub systemu logistycznego jest zwiększenie wydajności i efektywności pracy. Ta zmiana nie prowadzi tylko do redukcji stanowisk pracy, lecz przede wszystkim do zwiększenia potencjału organizacji.

Model Total Economic Impact koncentruje się na wartości dodanej, która nie wynika wyłącznie z prostej redukcji kosztów stałych, lecz z korzyści, których źródłem jest wzrost potencjalnych możliwości operacyjnych organizacji. Korzyści te są ujmowane w formie zbioru kilku kategorii, które korespondują z poniesionymi kosztami inwestycji IT.

Model TEI koncentruje się na celu projektu. Cel ten uwarunkowany jest przez kilka czynników sukcesu, które noszą nazwę CSF (Critical Success Factors). Są one ściśle powiązane z długookresową strategią firmy. Algorytm TEI analizuje, na jakim poziomie docelowa charakterystyka inwestycji jest współmierna z czynnikami CSF.

Korzyści nie mające pokrycia w CSF nie są przez model TEI traktowane jako korzyści.