Infrastruktura i normy
- Adam Urbanek,
- 15.02.2010
Bezprzewodowe medium nie zapewni zaawansowanych usług multimedialnych i natychmiastowego dostępu do terabitowych zbiorów w centrach danych. Unowocześnianie infrastruktury kablowej przebiega więc przede wszystkim w kierunku pasywnych i aktywnych sieci optycznych (GPON), które sami dostawcy okablowania strukturalnego uważają za najbardziej efektywny rozwój teleinformatyki.
W dodatku już niedługo podziały między dostawcami sieci przewodowych i bezprzewodowych będą sztuczne, jako że dostawcy zapewnią w swej ofercie zarówno stacjonarne okablowanie strukturalne, jak i rozwiązania do budowy sieci bezprzewodowych.
Dostawcy okablowania skłaniają się do instalacji rozwiązań mieszanych, czego przykładem są sesje wideokonferencyjne, dla których bezprzewodowa infrastruktura WLAN stanowi uzupełnienie okablowania stacjonarnego. Proces ten ma swoje odbicie również w sprzęcie sieciowym, gdyż wymagania współczesnych użytkowników komputerów są rzeczywiście ogromne i w rezultacie na boczny tor jest odstawiany Fast Ethernet (100Base-T) - chociaż mocno trzyma się jeszcze w sieciach biurowych. Na ugruntowanej pozycji dzisiaj znajduje się wyłącznie Gigabitowy Ethernet, ale wiele rozwiązań już podąża do aplikacji z protokołem 10GbE na światłowodzie.
Dostawcy usług i treści zalecają więc projektowanie i wdrażanie w przedsiębiorstwach rozwiązań opartych wyłącznie na strukturze z przepływnością 10 Gb/s (kat. 6, kat. 6a, czy nawet kat. 7). Nowym wyzwaniem dla projektantów okablowania miedzianego stała się redukcja zużycia energii, zmniejszenie emisji dwutlenku węgla, redukcja akumulacji ciepła i niwelowanie hałasu. Pod tym względem miedziane kable ekranowane okazały się najbardziej efektywnym i oszczędnym sposobem przezwyciężenia tych problemów, a ich alternatywą pozostają jedynie światłowody.