I miedź, i światłowód...

Do niedawna kabel miedziany był sporo tańszy niż światłowód, lecz ceny stopniowo się wyrównują. Obecnie koszt sieci światłowodowej wraz z okablowaniem i wyposażeniem aktywnym kształtuje się na poziomie ok. 2,5 razy wyższym, niż jej alternatywna infrastruktura miedziana. Różnica zmniejsza się w miarę obniżania kosztów aktywnej transmisji z wykorzystaniem światłowodów w technologii VCSEL, pozwalającej na zastąpienie kosztownych laserów konstrukcjami tańszymi.

Struktury mieszane

Koszt okablowania kształtuje się na poziomie ok. 60% kosztów inwestycyjnych w projekcie okablowania. Miedziane okablowanie ma zdecydowaną przewagę nad światłowodem w instalacjach z wieloma gniazdami - ze względu na montaż złączy, który jest prostszy w okablowaniu miedzianym, niż przy włóknach szklanych. Ta sytuacja zapewnia dominującą pozycję miedzi na krótkich dystansach (do 100 m), gdzie szybkość stanowi mniej ważny czynnik niż koszt jej zwiększenia. Dobrym przykładem jest tu tradycyjna obsługa zasilania dostarczanego przez sterowniki poprzez Ethernet (PoE/PoEPlus) do odległych urządzeń, takich jak: kamery, modemy, elementy kontrolne i czujniki stanu. Miedź nie jest jednak konkurencyjna wobec światłowodów w zakresie pasma przenoszenia; nie ma bowiem innego sposobu na zwiększanie szybkości, jak tylko stosowanie coraz szerszych i cięższych kabli - kłopotliwych zarówno w instalowaniu, jak i eksploatacji.

5e i 6a

Dobór odpowiedniego okablowania miedzianego winien uwzględniać nie tylko kategorię czy ekranowanie skrętek, lecz także jakość instalowanych torów transmisyjnych, margines względem normy czy odporność na uszkodzenia mechaniczne. Obecnie dla nowo budowanych obiektów dostawcy zalecają stosowanie sprawdzonych elementów i podzespołów kat. 6, co gwarantuje użytkownikowi nie tylko bezpieczeństwo rozwojowe, ale również wystarczający zapas pasma pod przyszłe protokoły sieciowe. Rynek podąża jednak za "nowym" trendem w postaci kat. 6a (10 Gb/s), chociaż ciągle widać jeszcze przywiązanie tradycyjnych użytkowników do okablowania miedzianego kat. 5e.

Światłowody przewyższają struktury miedziane jeśli w grę wchodzą duże odległości i szybkości. Mimo początkowych twierdzeń, że włókna optyczne mają zdolność nieograniczonego przenoszenia pasma na duże odległości, prawda okazała się mniej optymistyczna. Wydaje się, że jeżeli chodzi o zasięg, to bez stosowania specjalistycznych rozwiązań optycznych, standardowe włókna przewyższają miedź tylko dwu- lub trzykrotnie.

W nowych rozwiązaniach (data center) prym wiodą systemy optyczne. O ile okablowanie miedziane jest korzystne na niewielkich dystansach, o tyle rozwiązania światłowodowe lepiej nadają się do wykonywania połączeń zewnętrznych i długodystansowych. Miedziane instalacje powyżej 100 m wymagają bowiem systemów wzmacniających do rozszerzenia zasięgu, uzyskiwanego przez znacznie podnoszące koszty wzmacniacze i tablice rozdzielcze. W takich sytuacjach światłowody stanowią zdecydowanie lepszą propozycję, więc koegzystencja obydwu systemów transportowych w okablowaniu trwa.

I miedź, i światłowód...

Struktury mieszane

Pod względem trudności technicznych instalacja kabla światłowodowego jest podobna do miedzianego. O wyborze systemu raczej decyduje jego zastosowanie: dla klientów realizujących inwestycje na terenie rozległym oraz ze względów bezpieczeństwa lepszym rozwiązaniem będzie wielomodowe włókno klasy MM 50/125 lub OM3 (OM4), natomiast dla projektów budownictwa użytkowego okablowanie miedziane w postaci skrętki UTP (bądź FTP) kat. 6 bądź kat. 6a pozostanie dominującym. Podejmując decyzje inwestycyjne, należy pamiętać, że system okablowania strukturalnego będzie wykorzystywany przez 15-20 lat. Zdecydowanie więc korzystniej jest inwestować w lepsze okablowanie, a w toku eksploatacji wymieniać jedynie urządzenia aktywne, niż być zmuszonym w trakcie działania firmy do ponownej instalacji okablowania strukturalnego.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200