W stronę 40 i 100 Gb/s

Z prognoz wynika, że sieci optyczne o przepływności 40/100 Gb/s już teraz są potrzebne w szkielecie internetu, pęczniejącego od danych, oraz w niektórych aplikacjach metropolitalnych. Także w środowiskach, gdzie natychmiastowa informacja jest na wagę złota, a szybkość transportu informacji ma zasadnicze znaczenie w podejmowaniu decyzji (finanse, giełda, operacje medyczne, banki). Pierwsze sieci LAN o przepustowości 40 Gb/s zainstalowano w 2009 r., ale wkrótce będą one powszechnie wdrażane i podążać do szybkości 100 Gb/s.

Istotą optycznej technologii 40 Gb/s jest jej zgodność z już stosowanymi rozwiązaniami optycznymi 10 Gb/s, które korzystają z techniki gęstego zwielokrotnienia falowego DWDM. Chociaż wiele firmowych rozwiązań optycznych o szybkości 40 Gb/s na ogół różni się jedynie sposobem wykonania nakładki szybkościowej na podstawowym łączu 10 Gb/s, nie wszystkie z nich są wstecznie zgodne z wcześniejszymi instalacjami. A jest to niezwykle ważna cecha sieci całkowicie optycznych (fotonicznych), które ewoluując w kierunku wyższych przepustowości wymagają zgodności wstecznej przy niższych kosztach instalacyjnych.

W stronę 40 i 100 Gb/s

Integracja technologii transportowych

Nowym wyzwaniem wzrostu przepustowości okablowania jest większa moc obliczeniowa układów scalonych montowanych na kartach liniowych. Aby dokładnie takie same aplikacje mogły działać na portach z wyższymi szybkościami (40/100 Gb/s), potrzeba prawie cztero- lub dziesięciokrotnie większej mocy obliczeniowej w układach liniowych. Ta sytuacja skutkuje szkodliwym wzrostem mocy traconej w układach i wymaga lepszego chłodzenia kart liniowych. Nowe urządzenia komunikacyjne 40/100 GbE wymagają więc innego podejścia w projektowaniu zasilania i chłodzenia, które już teraz stają się sprawą krytyczną w serwerach lokalizowanych w centrach danych.

Bardziej efektywne kodowanie

Przechodzenie z okablowania w technologii 10 Gb/s do rozwiązań o przepływności 40 Gb/s lub wyższej stało się możliwe po spełnieniu kilku warunków dodatkowych, do których należą:

• wykorzystanie istniejącej infrastruktury optycznej 10 Gb/s, ze szczególnym uwzględnieniem niektórych wskaźników transportowych, takich jak: dyspersji chromatycznej CD (Chromatic Dispersion), dyspersji polaryzacyjnej PMD (Polarization Mode Dispersion) oraz stosunku sygnału do szumu OSNR (Optical Signal-to-Noise Ratio);

• zachowanie skalowalności sieci ze wsparciem rozdzielczości 50 GHz (filtry optyczne 50 GHz);

• utrzymanie przeźroczystości i elastyczności w konfigurowaniu infrastruktury za pośrednictwem multiplekserów ROADM;

• uzyskanie konkurencyjnego cenowo rozwiązania 40 Gb/s, a więc zdecydowanie tańszego, niż czterokrotny koszt standardowych łączy 10 Gb/s.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200