Co nowego w Hyper-V 2.0?

Wraz z oficjalną premierą Windows Server 2008 R2 (22 października br.) dostępny stanie się nowy hiperwizor - Microsoft Hyper-V 2.0. Będzie oferowany w dwóch wersjach: jako jedna z ról w poszczególnych edycjach Windows Server 2008 R2 oraz jako oddzielny produkt o nazwie Microsoft Hyper-V Server 2008 R2. Spróbujmy przyjrzeć się, co nowa technologia wirtualizacji Microsoftu ma do zaoferowania użytkownikom.

Na wstępie warto zauważyć, że z Hyper-V związane są wymagania warunkujące uruchomienie wirtualizacji. Działa on tylko na serwerach wyposażonych w procesory 64-bitowe, a więc na maszynach 32-bitowych nie uruchomimy go. Ponadto procesory muszą koniecznie mieć wbudowane technologie wspierające wirtualizację - Intel Virtualization Technology (Intel VT) lub AMD Virtualization (AMD-V). Większość nowych serwerów spełnia te wymagania. Wyklucza to potencjalne możliwości wykorzystania na potrzeby projektu wirtualizacji posiadanych starszych serwerów.

Co nowego w Hyper-V 2.0?

Proces przenoszenia maszyny wirtualnej

Przyglądając się skalowalności hiperwizora, można dostrzec zwiększoną liczbę obsługiwanych przez niego logicznych procesorów (rdzeni) do 64. Rozszerzenie to umożliwi użytkownikom osiągnięcie wyższych współczynników konsolidacji, aniżeli było to możliwe do tej pory. W skład klastra niezawodnościowego, stanowiącego platformę bazową dla maszyn wirtualnych, maksymalnie może wejść 16 serwerów fizycznych, co w większości przypadków jest zupełnie wystarczające. Hyper-V 2.0 obsługuje do 1 TB pamięci operacyjnej RAM zainstalowanej w serwerze hostującym.

Zmiany

Do najważniejszych nowości w Hyper-V 2.0 należy przede wszystkim zaliczyć dodanie funkcjonalności Live Migration. Pozwala ona na bezprzerwowe przenoszenie maszyn wirtualnych z jednego hosta na drugi, co istotne - bez wpływu na pracę działających aplikacji. Dzięki temu użytkownicy Hyper-V otrzymają wysoce pożądaną w środowiskach wirtualnych elastyczność i automatyzację, które znacznie ułatwiają procesy administracyjne w środowisku. Ale, czy to Live Migration, czy też dostępna w poprzedniej edycji Quick Migration, warunkiem prawidłowego działania tych funkcjonalności jest, aby serwery hostujące miały procesory tego samego producenta. Potrzebują również, żeby na serwerach klastra działała funkcjonalność Windows Server Failover Clustering. Wbudowany w Hyper-V 2.0 tryb kompatybilności procesorów, pozwala na migrację maszyn między różnymi wersjami procesorów tej samej serii (np. Intel Core 2 do Intel Pentium 4 lub AMD Opteron do AMD Athlon).

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200