Backup danych w środowiskach wirtualnych

Backup i przywracanie danych to jedne z najbardziej krytycznych procesów, jakie mają miejsce w każdej serwerowni. Backup serwerów nigdy nie należał do operacji łatwych i bezproblemowych. Obecnie przy stale rosnącej liczbie wirtualizowanych serwerów wykonanie kopii zapasowych ich danych jest jeszcze bardziej złożone.

Backup danych w środowiskach wirtualnych

Jak twierdzi Lauren Whitehause, analityk z firmy badawczej Enterprise Strategy Group: "W związku z rosnącą liczbą wdrożeń technologii wirtualizacyjnych, wprowadzenie optymalnej strategii ochrony danych jest najważniejsze, w celu zapewnienia ich dostępności". Dlatego podczas prac nad projektem wirtualizacji i konsolidacji serwerów fizycznych nie wolno zapomnieć o odpowiedniej architekturze systemu backupu oraz mechanizmach Disaster Recovery dla wirtualizowanego środowiska.

Wybór technologii wirtualizacji powinien być przemyślany pod kątem oferowanych przez nią możliwości i ograniczeń tworzenia kopii zapasowych. Projektując architekturę systemu backupu, należy mieć na uwadze wymagania biznesowe dla punktów RTO (Recovery Time Objective) oraz RPO (Recovery Point Objective), a także poziom granularności dla operacji odtwarzania (image-level backup - wszystkie pliki tworzące maszynę wirtualną, file-level backup - pojedyncze pliki i foldery aplikacji wewnątrz maszyny wirtualnej). Poziom granularności backupu często wiąże się również z rodzajem działającego na maszynie wirtualnej systemu operacyjnego (Windows, Linux/Unix). Nie bez znaczenia pozostają także wydajność serwerów hostujących i macierzy dyskowej oraz przepustowość sieci. Kolejną kwestią jest to, czy będzie wymagany backup typu offline czy online. W zależności od posiadanych technologii istnieje wiele metod i kombinacji wykonywania kopii zapasowych w środowiskach wirtualnych.

Metoda tradycyjna - kopie backup przy użyciu klienta

Najprostszą metodą tworzenia kopii zapasowych maszyn wirtualnych jest zainstalowanie na jej systemie operacyjnym standardowego klienta serwera backupu. Dla bazy danych wymagającej backupu online można użyć dedykowanego agenta, który zapewni jej spójny backup.

Metoda wykorzystująca klienta/agenta aplikacji backupowej to rozwiązanie powszechnie stosowane w architekturach systemów tworzenia kopii zapasowych w środowiskach fizycznych. Proces kopiowania danych na repozytorium backupu odbywa się zgodnie z harmonogramem - po sieci Ethernet LAN. Serwer backupu kataloguje metadane, a kopie danych są zapisywane na repozytorium backupu, którym może być medium dyskowe (macierz, wirtualna biblioteka taśmowa) lub taśmowe (np. taśma LTO 4).

Backup danych w środowiskach wirtualnych
Ta metoda backupu działa na poziomie plików (file level backup) znajdujących się na dysku maszyny wirtualnej. Zgodnie z przyjętymi politykami backupu wykonywana jest pełna, przyrostowa lub różnicowa kopia plików. W razie utraty danych, proces odtworzenia danych przebiega prosto "do wewnątrz" maszyny wirtualnej, z granularnością na poziomie pojedynczych plików i folderów. Wadą tej metody jest brak możliwości przywrócenia całej maszyny wirtualnej wraz z określającymi ją plikami konfiguracyjnymi. Tradycyjna metoda backupu skopiuje dane aplikacji, ale nie przechwyci stanu maszyny wirtualnej. Przed przywróceniem danych maszyna wirtualna będzie musiała zostać stworzona i skonfigurowana od początku.

Jednym z wariantów tej tradycyjnej metody backupu jest zainstalowanie klienta serwera backupu na hypervisorze, w jego konsoli serwisowej. W tym przypadku nie będzie możliwe odtwarzanie pojedynczych plików i folderów, zyskamy jednak możliwość odtworzenia pełnej maszyny wirtualnej.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200