W ostatnim czasie obserwuję rosnące zainteresowanie projektowaniem użytecznych interfejsów i interakcji z użytkownikiem. Dzieje się tak zarówno w małych firmach programistycznych, jak i w dużych korporacjach informatycznych. Ten nasilający się trend nie jest jedynie chwilową modą. Powoli staje się on częścią rachunku ekonomicznego związanego z budową i sprzedażą aplikacji.

Użyteczność aplikacji komputerowych zyskała na wartości wraz z rozwojem konkurencji na rynku informatycznym. Na tym polu absolutną awangardę stanowią ciągle aplikacje internetowe oraz strony WWW. Stały się one kołem napędowym również dla innych produktów informatycznych. Stale rośnie także uwaga, jaką przykłada się do łatwości użycia systemów produkcyjnych i masowych aplikacji desktopowych. Użyteczność opuszcza już nawet świat wirtualny i dobija się do świata realnego. W ofercie firm obsługujących do tej pory jedynie aplikacje komputerowe pojawiają się usługi na tworzenie użytecznego oznakowania instytucji, urzędów czy muzeów.

Wracając do aplikacji komputerowych, istnieje jednak istotna różnica pomiędzy projektantami stron WWW a projektantami aplikacji stand alone. Ci pierwsi powiedzą: każdy będzie mógł używać mojego interfejsu. Ci drudzy z kolei stwierdzą: wiem, kto konkretnie używa mojej aplikacji i interakcje planuję pod konkretne osoby.

Jedność w tworzeniu

W systemach produkcyjnych, jak nigdzie indziej, konieczne jest zaprojektowanie interfejsu nakierowanego na docelową grupę użytkowników. Praktyka pokazuje, że w zakładach produkcyjnych nie zatrudnia się osób z wyższym wykształceniem. Z kolei urzędnicy państwowi, w takich instytucjach jak ministerstwa, gminy, lub ZUS-y, nie należą do osób o dużym doświadczeniu w pracy z komputerami. Generalizując, można powiedzieć, że grupę docelową aplikacji produkcyjnych stanowią ludzie z podstawowym lub średnim wykształceniem oraz z podstawowymi umiejętnościami obsługi komputera. Musimy jednak pamiętać, że choć takie zdefiniowanie grupy docelowej upraszcza projektowanie interfejsu, jest jedynie punktem wyjścia do niego. W kolejnych iteracjach tworzenia aplikacji konieczne jest uwzględnienie potrzeb prawdziwych użytkowników.

Stworzenie użytecznej aplikacji wymaga zrozumienia użytkowników oraz ich środowiska pracy. Konieczne jest przeprowadzenie szczegółowych badań, których efektem będzie oszacowanie poziomu edukacji, doświadczenia w pracy z różnymi aplikacjami komputerowymi czy określenie wieku. Ważna jest również znajomość warunków funkcjonowania danej aplikacji. Aby pokazać jak istotne są takie badania, posłużę się dwoma przykładami: