Bardziej webowi

Prezentacja kierunków rozwoju technologii to magnes przyciągający programistów tworzących rozwiązania na platformę Windows na Microsoft Professional Developers Conference.

Prezentacja kierunków rozwoju technologii to magnes przyciągający programistów tworzących rozwiązania na platformę Windows na Microsoft Professional Developers Conference.

Microsoft przygotował na PDC 2008 sporo nowinek, a także wersji beta lub CTP niektórych produktów dopiero przygotowywanych do wprowadzenia na rynek. Najważniejsze nowości to: platforma Azure (CTP), Windows 7 (pre-beta), Office Web, aktualizacje dla Visual Studio 2010 i .NET Framework 4 - które mają ułatwić budowę aplikacji dla Windows 7 - oraz platforma Oslo do modelowania. W skrócie konferencję Microsoftu można by podsumować hasłem: kierunek WWW.

Korporacje w chmurach

Praktycznym dowodem, że w tym właśnie kierunku idzie transformacja oferty koncernu z Redmond są m.in. platforma Azure do tworzenia systemów i aplikacji działających w architekturze cloud computing lub zapowiedź wprowadzenia Office Web - pakietu aplikacji biurowych udostępnianych przez sieć jako usługa. Również prezentacja Windows 7 jest ilustracją tego kierunku. System ten ma łączyć klasyczne funkcje Windows z funkcjami internetowymi.

Nowa platforma programistyczna Azure jest przeznaczona do rozwijania oprogramowania dla środowiska cloud. Ma oferować znacznie więcej funkcji niż tylko możliwość przenoszenia klasycznych aplikacji do środowiska cloud i dlatego będzie konkurencyjnym rozwiązaniem w porównaniu do takich narzędzi, jak Amazon Elastic Compute Cloud. Prezentacja Azure miała przekonać programistów tworzących aplikacje korporacyjne, aby przemyśleli dotychczasowe metody i zasady ich tworzenia, i zastanowili się jak je zmodyfikować, by lepiej wykorzystać nowe możliwości i funkcje, które udostępnia środowisko WWW. Uczestnikom konferencji Microsoft udostępnił Azure w wersji Community Technology Preview.

Odpowiedź na Google Docs

Pakiet aplikacji Office Web ma być dodatkowym, standardowym elementem pakietu Office 14. W jego skład wchodzą nieco uproszczone wersje aplikacji Word, Excel, PowerPoint i OneNote. Dostarczane będą użytkownikom zdalnie przez sieć i uruchamiane przy wykorzystaniu dowolnej przeglądarki. Pod tym względem jest to rozwiązanie takie jak Google Docs. Jednak - w przeciwieństwie do Google - Microsoft nie zamierza udostępniać oprogramowania bezpłatnie. Firma nie zaprzestanie też rozwoju klasycznej wersji Office.

Programy Office Web nie będą miały możliwości pracy w trybie offline - ta funkcja będzie wymagała zainstalowania w komputerze PC klasycznej wersji Office. Użytkownikom biznesowym Microsoft zamierza udostępnić możliwość zakupu licencji masowych i hostowania aplikacji Office Web na własnym serwerze. Na razie jeszcze nie zdecydowano, ale prawdopodobnie Office Web będzie oferowany jako element SharePoint Server. Wersje testowe Office Web PTP (Private Technology Preview) mają być dostępne w tym roku.

Z kolei Oslo to nowa platforma do modelowania przeznaczona do budowy dowolnego typu modeli w oparciu o koncepcję języków DSL (Domain Specific Language). Zawiera ona dwa narzędzia do pracy z modelami. Jedno, to edytor tekstu, który przy wykorzystaniu nowego języka M pozwala zdefiniować model lub gramatykę, umożliwiającą przełożenie wyrażenia w języku naturalnym na coś, co będzie zgodne np. z modelem danych. Drugie narzędzie to edytor Quadrant (napisany w WPF), który może równolegle być używany do pracy z modelem. Przy wykorzystaniu Oslo będzie można modelować schemat (postać), dane, przepływy i ograniczenia nakładane na dane lub operacje. Ale sam język nie definiuje "operacji". To zależy od gramatyki i transformacji z MSchema na SQL lub C#. Na PDC pokazano przykład, gdzie na podstawie struktury modelu generowana była tabela - usługa WCF. Ponieważ język M jest zintegrowany z VS.NET - model można śledzić wykonując go krok po kroku. Dostępne jest centralne repozytorium modeli. Oslo nie jest narzędziem przeznaczonym tylko dla Visual Studio lub BizTalk - jest to niezależna platforma do modelowania, z której mogą korzystać także inne narzędzia. Oslo będzie zintegrowane z Entity Framework, czyli modelem encji aplikacyjnych. Platforma obsługuje także przepływy Workflow Foudation (obecnie jest nawet gotowa gramatyka, i można w M pisać przepływy). Obecnie można ściągnąć CTP SDK do Oslo, a specyfikacja języka M jest dostępna w ramach otwartej licencji OSP. Trzy podstawowe elementy platformy Oslo to:

  • narzędzia do definiowania modelu (graficzne lub tekstowe),
  • repozytorium w bazie,
  • warstwa runtime (Dublin, WCF, WF, SQL), która realizuje to, co jest opisane przez model.

Na PDC pokazano także WFP w .NET 3.5 SP1, które zawiera kilka istotnych, nowych elementów. Najważniejsze ulepszenie to znaczne przyspieszenie wyświetlania (dzięki optymalizacji na poziomie potoku). WPF może wykorzystywać mechanizmy shaderów, które są dostępne chyba w każdej nowoczesnej karcie graficznej. Dzięki temu część obliczeń związanych z interfejsem użytkownika UI można przekazać do GPU (np. wyliczenie efektów bitmapowych). Obecnie można ściągnąć WPF Toolkit zawierający kontrolki: DataGrid, DataPicker, Calendar, Ribbon i Visual State Manager (podobny do wykorzystywanego przez Silverlight 2). Dostępna ma być także kontrolka WPF Ribbon. Aplikacją dobrze pokazującą, jak skorzystać z Multi-touch screen i możliwości WPF jest photoSuru. W wersji 4 WPF będzie miało wbudowaną obsługę Multi-touch, kontrolkę i mechanizm Deep Zoom, a także wbudowany VSM. Warto dodać, że interfejs UI w VS 2010 będzie zbudowany w oparciu o WPF. W wersji CTP WPF można zobaczyć to tylko w niektórych elementach - np. edytorze tekstowym. Na PDC zaprezentowano możliwości jakie daje dołączenie, za pośrednictwem MEF, własnego "dodatku" zmieniającego sposób wizualizacji komentarzy.

Tomasz Kopacz, Senior Architect Evangelist w Microsoft Sp. z o.o.

Internetowe inicjatywy Microsoftu

  • Windows 7 ma łączyć klasyczne funkcje Windows z funkcjami internetowymi.
  • Azure ma służyć do tworzenia aplikacji działających w architekturze cloud.
  • Office Web to pakiet aplikacji biurowych udostępnianych jako usługa.
Prosto z PDC 2008

Microsoft zaprezentował API pozwalające synchronizować "lokalne" pojemniki danych z informacjami, które znajdują się na SQL Server Data Services. Narzędzia te wykorzystują Sync Services z ADO.NET 3.5. Co ciekawsze, Microsoft pokazał także rozszerzenie do Microsoft Access, które pozwala synchronizować lokalną bazę plikową z tym, co jest dostępne w chmurze. Oprogramowanie pozwala określić zasady rozwiązywania konfliktów, np. definiować, czy aktualizacja ma być automatyczna, czy można "subskrybować" się na zmiany, itp. Jednym z ciekawych scenariuszy zastosowań jest prezentacja, w jaki sposób poradzić sobie, gdy aplikacja nie ma stałego dostępu do Internetu i musi pracować offline.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200