Z szerokopasmowego dostępu do internetu w 2011 r. ma korzystać 1,5 mld osób, w tym 900 mln. z rozwiązań mobilnych. Rośnie udział mobilnego internetu wśród nowych użytkowników, a tym samym upowszechnianie się usług multimedialnych. Głównie z powodu wdrażania szerokopasmowych rozwiązańzań HSDPA oraz wschodzącej dopiero radiowej technologii LTE instalowanej w sieciach czwartej generacji komórkowej.

Dziesięć lat upłynęło od pomysłu do pierwszego wdrożenia analogowej sieci komórkowej NMT, a sześć kolejnych zajęło uruchomienie cyfrowych rozwiązań komórkowych GSM. Czas wdrażania kolejnych generacji komórkowych staje się coraz krótszy, czego dowodem jest sieć radiowa UMTS, która weszła na rynek po następnych czterech latach. Jej podstawowym atutem jest szybka transmisja pakietowa, uzyskiwana dzisiaj w technologii radiowej HSPA (HSDPA + HSUPA).

Implementowana komercyjnie od 2006 r. technologia HSDPA (High Speed Downlink Packet Access) stanowi dzisiaj podstawę komunikacji szerokopasmowej w rozwiązaniach 3,5G (UMTS), a pierwsze instalacje szybkiej transmisji w stronę sieci w technologii HSUPA (uplink) zaczynają pojawiać się komercyjnie. Ubiegły rok był okresem intensywnego wdrażania sieci HSPA, które są naturalnym kierunkiem ewolucji dla rozwiązań komórkowych GSM/WCDMA - technologii stosowanej w ponad 86% sieci bezprzewodowych. Pod koniec ubiegłego roku działało ponad 174 sieci tego typu w 76 krajach, w większości obsługując transmisje o szybkości nie mniejszej niż 3,6 Mb/s. Liczba użytkowników WCDMA/HSPA przekroczyła już 180 mln i wciąż rośnie w tempie 6,5 mln nowych klientów miesięcznie.

Najpierw HSDPA

Zaakceptowana w 1999 r. przez 3GPP (Third Generation Partnership Project) specyfikacja HSDPA wniosła wiele cech, dotąd nieobecnych w transmisjach komórkowych. Do najważniejszych należą: siedmiokrotne zwiększenie szczytowej prędkości transmisji (teoretycznie do 14 Mb/s w kanale 5 MHz) w porównaniu z najbardziej zaawansowanymi systemami UMTS, czterokrotne zwiększenie pojemności sieci czy skrócenie czasu przesyłania danych między siecią a terminalem. Optymalny przydział zasobów sieci łącznie z parametrami połączenia ustala stacja bazowa, która bierze pod uwagę: jakość kanału komunikacyjnego, techniczne parametry urządzenia, jego możliwości energetyczne oraz wymaganą klasę QoS.

W technologii HSPA - stanowiącej element szybkiej transmisji pakietowej systemu WCDMA (UMTS) - uzyskuje się dzisiaj komercyjnie transmisje z szybkością dochodzącą do 7,2 Mb/s w kierunku abonenta oraz do 1,9 Mb/s w stronę sieci. Istotne podniesienie przepływności w tych sieciach, a tym samym uzyskanie lepszej obsługi klientów ruchomych, będzie możliwe dopiero po wdrożeniu kolejnej technologii antenowej MIMO (Multiple Input Multiple Output) o teoretycznej szybkości dosyłowej sięgającej 20,6 Mb/s w aplikacji 2 x 2 MIMO. Pierwsze takie pokazowe instalacje pojawiły się u producentów komunikacji mobilnej w ubiegłym roku.

Wdrażanie HSDPA umożliwia globalną komunikację głosową wraz z ofertą mobilnych usług szybkiej transmisji danych, takich jak strumieniowe wideo o jakości SVCD (MPEG-2) lub DivX (MPEG-4), szybkie ściąganie dużych plików danych czy odsłuchiwanie plików muzycznych, jak też komórkowy dostęp VPN do sieci korporacyjnych. Najnowsza wersja HSPA zwiększa szybkość pobierania danych z obecnie dostępnych 384 kb/s (UMTS) do 14,4 Mb/s na jeden kanał stacji bazowej w HSDPA (downlink). Jest to jednak maksymalna wartość wymieniana w tym standardzie, podczas gdy spotykane dzisiaj rozwiązania mobilne sięgają najczęściej 3,6 Mb/s, a przepływność 7,2 Mb/s (klasa 8) w kierunku abonenta dopiero zaczyna się pojawiać w pierwszych rozwiązaniach komórkowych. Uzyskiwanie najwyższej przepływności 14,4 Mb/s (klasa 10) w kierunku abonenta nadal znajduje się w fazie laboratoryjnej.