Analiza efektywności inwestycji w infrastrukturę fizyczną

Wszystkie inwestycje, również te w systemy teleinformatyczne, w swoim założeniu mają stanowić źródło pomnażania kapitału. Bardzo ważne jest zatem uzyskanie przez inwestora odpowiedzi: czy zainwestowany w określonym czasie kapitał przyniesie spodziewany zysk w przyszłości, tzn. w założonym okresie planowanej inwestycji? Taka analiza efektywności inwestycji dotyczy również systemów teleinformatycznych, a w szczególności elementów infrastruktury fizycznej.

Wszystkie inwestycje, również te w systemy teleinformatyczne, w swoim założeniu mają stanowić źródło pomnażania kapitału. Bardzo ważne jest zatem uzyskanie przez inwestora odpowiedzi: czy zainwestowany w określonym czasie kapitał przyniesie spodziewany zysk w przyszłości, tzn. w założonym okresie planowanej inwestycji? Taka analiza efektywności inwestycji dotyczy również systemów teleinformatycznych, a w szczególności elementów infrastruktury fizycznej.

Analiza efektywności inwestycji w infrastrukturę fizyczną

Fizyczna infrastruktura o znaczeniu krytycznym

Fizyczna infrastruktura sieciowa stanowi niejako fundament systemu teleinformatycznego i ma gwarantować utrzymywanie optymalnych warunków zasilania oraz parametrów środowiskowych (wilgotność, temperatura) we wszystkich punktach systemu IT. Zapewnia się w ten sposób wysoki poziom dostępności, tak aby w sposób ciągły mogły być prowadzone procesy biznesowe gwarantujące uzyskiwanie firmie przychodów. Aby dokonać pełnej analizy efektywności inwestycji w infrastrukturę, warto kierować się kryterium określenia wskaźnika całkowitego kosztu posiadania TCO (Total Cost of Ownership), zwanego również zarządzaniem cyklem eksploatacji (Life-Cycle Management). Dzięki takiej analizie można tak dopasować czynniki kosztu cyklu eksploatacji, aby maksymalnie zwiększyć wartości osiągane z posiadanych aktywów. Czynniki kosztu cyklu eksploatacji obejmują koszty: serwisowania, usuwania awarii, niepełne wykorzystanie zasobów, koszty utrzymania ruchu, sprawność energetyczną itd.

Fizyczna infrastruktura sieciowa o znaczeniu krytycznym

Fizyczna infrastruktura sieciowa ma utrzymywać optymalne warunki zasilania oraz parametry środowiskowe (wilgotność, temperatura) we wszystkich punktach systemu IT. W infrastrukturze fizycznej można wyodrębnić następujące elementy składowe:

  • Zasilanie z układami dystrybucji wraz z okablowaniem.
  • Szafy (stojaki) służące mechanicznej instalacji sprzętu IT.
  • Układy klimatyzacji i chłodzenia.
  • Systemy dostępowe i monitoringu.
  • Systemy przeciwpożarowe.
  • Systemy zarządzania.

Aby zapewnić niezakłóconą pracę infrastruktury fizycznej, niezbędna jest prawidłowa współpraca wszystkich elementów wchodzących w jej skład, co oznacza konieczność kompleksowego zarządzania tą warstwą. Taki właściwie zbudowany i skonfigurowany system infrastruktury fizycznej w znaczący sposób zmniejsza ryzyko wystąpienia przestojów oraz zwiększa wydajność systemu teleinformatycznego, co wpływa na wzrost efektywności całej inwestycji.

Początkowe nakłady inwestycyjne

Analiza efektywności inwestycji w infrastrukturę fizyczną

Główne powody zakupu systemów zasilania awaryjnego przez klientów

Nakłady inwestycyjne zawierają wszystkie koszty budowy fizycznej infrastruktury sieciowej, powstałe aż do momentu, w którym dany system jest gotowy do normalnej pracy. Na całkowity koszt fizycznej infrastruktury systemu składają się następujące koszty:

  • urządzeń;
  • nabycia, w tym opłata za transport, koszty odbioru, kontroli itp., a także koszty związane z wymianą wadliwych elementów;
  • instalacji;
  • uruchomienia, wraz z kosztami wykrycia i usunięcia usterek;
  • szkolenia w zakresie działania i utrzymania ruchu;

Zmniejszenie kosztów początkowych ma bezpośredni wpływ na efektywność ekonomiczną, poprzez szybszy zwrot z inwestycji. Nakłady poniesione na inwestycje podlegają amortyzacji przez przewidywany okres eksploatacji sprzętu, co oznacza rozłożenie ich wartości na pewien czas. Amortyzacja księgowa służy przypisaniu ceny nabycia lub kosztu wytworzenia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do całego okresu ekonomicznej użyteczności tych aktywów. Z pomocą amortyzacji nakłady na zakup czy wytworzenie środka trwałego są stopniowo zaliczane w koszty poszczególnych okresów, co pozwala (przynajmniej teoretycznie) zgromadzić fundusze na zakup nowych urządzeń (środków trwałych) po całkowitym zamortyzowaniu starych.

Jak wykazuje niestety praktyka, większość centrów przetwarzania danych i serwerowni wykorzystuje jedynie 30% dostępnej mocy zasilania i chłodzenia, tak więc - w związku z nadmiernymi nakładami inwestycyjnymi i przy niepełnym wykorzystaniu zasobów - efektywność inwestycji ulega znacznemu zmniejszeniu. Dzieje się tak dlatego, ponieważ projektuje się je zwykle przy uwzględnieniu przyszłych potrzeb, co jest konieczne w przypadku rozwiązań nieskalowanych, a nie aktualnych. Właściwym sposobem do optymalizacji (zmniejszenia) nakładów inwestycyjnych jest możliwość jak najdokładniejszego dopasowania do aktualnych potrzeb oraz zmniejszenie kosztów związanych bezpośrednio z samą instalacją, co można uzyskać poprzez zastosowanie rozwiązań modułowych.

Podstawowe metody analizy efektywności inwestycji

W celu określenia, czy dana inwestycja jest opłacalna, stosuje się rozmaite metody analizy przepływów środków finansowych, które uwzględniają nakłady inwestycyjne poniesione podczas tworzenia systemu, oraz przepływy środków pieniężnych, występujące po jego uruchomieniu, tj. przychody z funkcjonowania systemu i jego koszty.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200