Coraz częstsze wymiany sprzętu teleinformatycznego w centrum przetwarzania danych oznaczają tak znaczący wzrost poboru energii elektrycznej, że konieczna staje się modernizacja infrastruktury zasilającej.

Niekiedy ten wzrost zapotrzebowania energii jest na tyle duży, iż wymaga zwiększenia tzw. mocy przyłączeniowej dla całego obiektu, co oznacza często znaczne wydatki oraz wymaga długiego czasu realizacji.

Analityk IDC Michelle Bailey stwierdził, że amerykańskie firmy wydały w 2005 r. ok. 5,8 mld USD na rachunki za energię elektryczną potrzebną do zasilania systemów teleinformatycznych oraz dodatkowo 3,5 mld na energię zużywaną przez systemy chłodzenia. Dla porównania - całkowite nakłady poniesione przez te firmy w tym czasie na sprzęt teleinformatyczny wyniosły 20,5 mld USD.

Zużycie energii przez centra przetwarzania danych ma tendencję wzrostową. Szybkość procesora wzrastająca średnio dwukrotnie na rok przekłada się bowiem na wzrost zużywanej energii. Dziesięć lat temu, kiedy procesor pobierał ok. 8 W, z zapewnieniem zasilania oraz chłodzenia nie było większego problemu. Teraz procesory pobierają nierzadko od 90 do 100 W, a to przekłada się na wydzielanie dużych ilości ciepła i stwarza poważne problemy techniczne dotyczące nie tylko zasilania, ale i chłodzenia.

Dodatkowo sytuację w zakresie chłodzenia pogarsza coraz częstsze stosowanie serwerów kasetowych, mniejszych i szybszych przełączników sieciowych oraz innych urządzeń elektronicznych, które zajmują coraz mniejszą przestrzeń. W efekcie sprzęt, który niegdyś zajmował całe pomieszczenie, teraz może być zawarty nawet w pojedynczej szafie, co skutkuje zwiększeniem pobieranej mocy i wydzielanego ciepła.

Rosnące zagęszczenie urządzeń prowadzące do większej ilości wydzielanego ciepła sprawia, że wzrasta moc systemów chłodzących, które zapewniają prawidłowe warunki środowiskowe pracy systemu teleinformatycznego. Dodatkowym problemem jest to, iż urządzenia, które wydzielają ciepło, są nierównomiernie rozłożone w całym pomieszczeniu, powodując powstawanie miejsc, w których gęstość mocy może wzrastać nawet do kilku tysięcy watów na metr kwadratowy. Stosowane do tej pory typowe rozwiązania chłodzące nie radzą sobie należycie z obciążeniem cieplnym na takim poziomie.

Od systemów chłodzenia oczekuje się najczęściej głównie wydajności i niezawodności. Inaczej jest w przypadku systemów zasilania, w których zdecydowanie większe znaczenie ma dla administratorów problem kosztów eksploatacji. Należy jednak zwrócić uwagę, że systemy chłodzenia zużywają duże ilości energii i są w znaczniej mierze odpowiedzialne za wysokie rachunki za energię elektryczną.

Pierwszym krokiem w celu zmniejszenia poziomu kosztów związanych ze zużyciem energii elektrycznej jest inwentaryzacja posiadanych urządzeń i stopnia ich wykorzystania. Następnym krokiem jest stworzenie jak najbardziej efektywnej konfiguracji urządzeń systemu teleinformatycznego oraz infrastruktury zasilania i chłodzenia. Efektywnym sposobem na uzyskanie oszczędności w kosztach energii jest przejście na system zasilania prądem stałym, dzięki któremu nie trzeba realizować konwersji energii DC (prądu stałego) na AC (prąd przemienny) w zasilaczach UPS. Urządzenia elektroniczne jak wiadomo pracują na napięcie stałe (posiadają wewnętrzne zasilacze, które konwertują AC na DC). Zastosowanie systemu zasilania prądem stałym DC pozwala na redukcję zużycia energii nawet o 20%.