Aby zapewnić odpowiedni montaż systemu teleinformatycznego, a potem zadbać o jego niezakłóconą pracę, należy spełnić wiele warunków. Dotyczą one zarówno pomieszczenia serwerowni, jak i zainstalowanej infrastruktury fizycznej. Odpowiednio dobrana infrastruktura ma za zadanie utrzymywać optymalne warunki zasilania oraz parametry środowiskowe (wilgotność, temperaturę) we wszystkich punktach systemu teleinformatycznego.

W infrastrukturze serwerowni, która stanowi niejako fundament, na którym jest budowany system teleinformatyczny, można wyodrębnić następujące elementy składowe:

• zasilanie z układami dystrybucji wraz z okablowaniem
• infrastrukturę fizyczną służącą mechanicznej instalacji sprzętu IT (np. szafy)
• układy klimatyzacji
• systemy kontroli dostępu
• systemy przeciwpożarowe

Zapewnienie niezakłóconego działania serwerowni wymaga prawidłowej współpracy wszystkich tych elementów. Kolejną ważną sprawą, o jakiej należy pamiętać, jest zbudowanie kompleksowego systemu zarządzania warstwą fizyczną.

Warunki, jakie powinno spełniać pomieszczenie serwerowni

Serwerownia to główny punkt dystrybucyjny, w którym zbiegają się okablowanie strukturalne obiektu, kable światłowodowe, a także doprowadzenia łączy sieci rozległej WAN.

W dużych serwerowniach zalecane jest stosowanie podłogi technologicznej, co ułatwia prowadzenie przewodów i ewentualną rekonfigurację okablowania strukturalnego oraz poprawia warunki eksploatacji systemu.

Zastosowanie systemów podłóg podniesionych jest dość kosztowne, ale gwarantuje wysoką funkcjonalność (dostęp do instalacji w każdym miejscu podłogi, np. w celu konserwacji lub wymiany). Inwestycja taka, przy założeniu że podłoga podniesiona jest instalowana na całej kondygnacji budynku lub w całym obiekcie, amortyzuje się już w ciągu kilku lat.

Należy jednak podkreślić, że coraz częściej przy wyposażaniu serwerowi stosuje się znormalizowaną infrastrukturę, zbudowaną przy użyciu systemu szaf 19'. Jej zdolności adaptacyjne są na tyle duże, iż nie jest konieczne posiadanie w pomieszczeniu serwerowni podłogi technicznej.

Ze względu na bezpieczeństwo pracujących w pomieszczeniu urządzeń podłoże w serwerowi powinno być niepalne (ewentualnie trudno palne) i antystatyczne. Serwerownia powinna mieć system ochrony przeciwpożarowej oraz być zabezpieczona przed dostępem osób niepowołanych. Instalacja przeciwpożarowa powinna wykorzystywać do gaszenia argon, gaz, który nie powoduje uszkodzeń sprzętu.

System kontroli dostępu powinien gwarantować ograniczony dostęp do serwerowni tylko osobom do tego upoważnionym, a w dużych centrach przetwarzania danych powinien być dodatkowo zintegrowany z lokalną jednostką policji.

Pomieszczenie przeznaczone do obsługi powinno być wydzielone z pomieszczenia technicznego serwerowni i być wyposażone w te same systemy zabezpieczenia co pomieszczenie techniczne oraz w odporną na skutki pożaru szafę pancerną, przeznaczoną do przechowywania kopii zapasowych danych, pakietów oprogramowania oraz innych informacji i danych podlegających szczególnej ochronie.

W celu ułatwienia eksploatacji należy dążyć do tego, aby wszystkie pomieszczenia serwerowi zarówno techniczne, jak i obsługi były ze sobą połączone. Wszystkie szafy krosownicze i teletechniczne powinny być montowane w standardzie szaf "rack", które są oferowane przez wiele firm, co umożliwia bezproblemowe zainstalowanie wymaganej liczby urządzeń aktywnych.

Można przyjąć, że na każde 48 punktów logicznych należy przewidzieć miejsce o wysokości 2U. W szafach powinna być zapewniona przestrzeń umożliwiająca ewentualne ustawienie urządzeń teletransmisyjnych oraz lokalnego zasilacza UPS, podtrzymującego działanie urządzeń aktywnych zamontowanych w szafie. Oczywiście nie można zapominać o zainstalowaniu w szafie elementów dystrybucyjnych zasilania (przewodów, zabezpieczeń itp.) zapewniających działanie zamontowanych tam urządzeń.

Montowane w szafach koncentratory i przełączniki oraz urządzenia transmisji danych (routery, modemy) powinny być tak dobrane, by do dyspozycji było ok. 10% wolnych gniazd, potrzebnych do wykonania rekonfiguracji połączeń w ramach sieci lokalnej. W szafach teletechnicznych serwerowni należy przewidzieć miejsce do włączenia i uruchomienia dodatkowego routera i dodatkowych urządzeń bezpieczeństwa dostarczanych przez operatora telekomunikacyjnego.

Podstawowe zasady budowy elektrycznych instalacji odbiorczych systemu teleinformatycznego

Instalacje elektryczne zasilające systemy teleinformatyczne powinny być tak zbudowane, aby zapewnić wysoką niezawodność pracy odbiorników. Obwody teleinformatyczne powinny być wydzielone z instalacji elektrycznej budynku i przeznaczone tylko do zasilania urządzeń teleinformatycznych.

W celu poprawy bezpieczeństwa pracy instalację zasilającą sprzęt informatyczny dzieli się na mniejsze obwody odbiorcze, przy czym na jeden obwód powinno przypadać nie więcej niż 15 gniazd "komputerowych", które powinny uniemożliwiać podłączenie innych urządzeń niż teleinformatyczne.

Podział instalacji elektrycznej na mniejsze obwody jest szczególnie ważny przy zasilaniu sprzętu teleinformatycznego z centralnego zasilacza UPS, tak aby w razie zakłócenia (np. zwarcia spowodowanego uszkodzeniem izolacji) i zadziałania zabezpieczeń nie spowodować przerwy beznapięciowej (spadku napięcia do czasu nastąpienia wyłączenia) w zasilaniu pozostałych obwodów.

Należy pamiętać o pozostawieniu pewnej rezerwy w tablicy rozdzielczej, co w przypadku rozbudowy umożliwia wykonanie dodatkowych obwodów. Można wyróżnić dwa modele zabezpieczenia zasilania systemu teleinformatycznego w zależności od sposobu zastosowanych urządzeń stanowiących szeroko pojęty system zasilania z odbiornikami (UPS-y, instalacje i osprzęt dystrybucji oraz rozdziału):

• model zabezpieczenia zasilania z klasyczną dedykowaną instalacją elektryczną,
• model zabezpieczenia zasilania ze standaryzowanymi elementami, zwany architekturą zasilania.

Ochrona przed przepięciami

Do ochrony urządzeń teleinformatycznych powinno się stosować wielostopniowy system ochrony przeciwprzepięciowej. Pierwszy stopień powinny zapewniać ograniczniki i odgromniki zainstalowane w miejscu wprowadzenia instalacji do budynku. Ostatni stopień stanowią ochronniki montowane w tablicach rozdzielczych (piętrowych) i w UPS-ach bądź w tzw. listwach zasilających wyposażonych w warystory.

Wytyczne dotyczące identyfikowania i określania miejsc w instalacjach elektrycznych, w których mogą występować przepięcia oraz zasady doboru środków ograniczających przepięcia, podaje arkusz 443 normy PN-IEC 60364.

Oprócz przepięć występujących w sieci elektrycznej istotnym zagrożeniem są przepięcia w sieci telekomunikacyjnej. Zasady ochrony przed przepięciami w sieci telekomunikacyjnej określa załącznik nr 32 do Rozporządzenia Ministra Łączności z dn. 4.09.1997r. określający "Wymagania techniczne i eksploatacyjne dla zabezpieczenia linii i urządzeń telekomunikacyjnych przed przepięciami powstającymi w torach telekomunikacyjnych przewodowych".

Aby zastosowana ochrona przeciwprzepięciowa była w 100% skuteczna, należy pamiętać o ochronie wszystkich instalacji wchodzących linią napowietrzną do danego obiektu, zarówno elektrycznej, jak i teleinformatycznej czy antenowej.