Zniesienie kontroli granicznej na wewnętrznych granicach Unii Europejskiej spełni jedno z największych marzeń obywateli tych państw, przez kilkadziesiąt lat pozbawionych przez komunistów prawa decydowania o swobodzie podróżowania. To zresztą jeden z fundamentów Wspólnoty Europejskiej, ustanowiony w Układzie z Schengen w 1985 r. - móc przekraczać granicę między państwami członkowskimi kiedykolwiek i gdziekolwiek.

Zanim Polacy będą mogli korzystać z przywilejów Schengen musimy odpowiednio wzmocnić ochronę granicy wschodniej oraz przygotować System Informacyjny Schengen (SIS II). O ile pierwsze wymaga inwestycji infrastrukturalnych w zakup np. sieci elektronicznych czujników, z czym zapewne świetnie sobie poradzi Straż Graniczna, o tyle budowa SIS II wiąże się nie tylko ze stworzeniem stosownego oprogramowania i zestawienia połączeń między uprawnionymi jednostkami w kraju a centralną bazą danych w Strasburgu, ale również zmianami w prawie i przede wszystkim chęcią współpracy między poszczególnymi resortami i instytucjami administracji państwowej.

Przy budowie SIS II okaże się, w jakim stopniu można polegać na Krajowym Systemie Informatycznym (KSI) utworzonym na mocy nowelizacji ustawy o gromadzeniu, przetwarzaniu i przekazywaniu informacji kryminalnych z 17 czerwca 2004 r. Według definicji zawartej w Programie dla uczestnictwa Rzeczypospolitej Polskiej w realizacji tytułu IV Konwencji Wykonawczej Schengen (tzw. MasterPlan SIS II PL): "Krajowy System Informatyczny to prowadzony w formie elektronicznej zbiór danych na potrzeby kontroli granicznej, kontroli celnej, kontroli legalności pobytu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także na potrzeby innych postępowań lub ratyfikowanych umów międzynarodowych".

Na KSI składają się systemy informatyczne Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji (PESEL, CEPiK, Ogólnokrajowa Ewidencja Wydanych i Utraconych Dokumentów Osobistych prowadzona przez Departament Rejestrów Państwowych MSWiA), Ministerstwa Sprawiedliwości, sądów, prokuratur, policji (jak Krajowy System Informacji Kryminalnej), Straży Granicznej, wreszcie służb celnych czy też służb konsularnych. Właśnie informacje z tych źródeł mają zasilać SIS II.

SIS II nie gromadzi informacji niejawnych w rozumieniu ustawy o ochronie informacji niejawnych. To znamienna decyzja, podjęta z myślą o redukcji kosztów (wymogi tajności słono kosztują), ale zarazem zbawienna dla firm IT, zainteresowanych startem w planowanych przetargach: nie będą musiały występować do ABW o certyfikat bezpieczeństwa przemysłowego.

Na ten cel UE przekazała Polsce do wykorzystania 310 mln euro, z czego na tzw. Polski Komponent SIS II - 150 mln euro. To najdroższy i najtrudniejszy element. Jego powodzenie zależy m.in. od warunków technicznych współpracy krajowych systemów informatycznych z centralną bazą danych, którą przygotowuje Hewlett-Packard.