Za kilka lat okaże się, czy ktoś jeszcze będzie pamiętał o technologii Wi-Fi. Na razie jak grzyby po deszczu powstają kolejne hot spoty.

Wielu ludzi nie wyobraża sobie życia bez Internetu. Internet jest im niezbędny do pracy lub stałego kontaktu z bliskimi. To właśnie oni - mobilni obywatele - szczególnie są zadowoleni z coraz większej liczby hot spotów - bezprzewodowych punktów dostępu do Internetu. Jest to także atrakcja dla turystów, którzy będąc na wakacjach, a mając ze sobą laptop lub palmtop, mogą sprawdzić pogodę na najbliższy tydzień oraz zarezerwować bilety na rejs statkiem po morzu popijając kawę po wiedeńsku w nadmorskiej kawiarni.

Liczby

Obecnie w Polsce znajduje się 2070 hot spotów (w zeszłym roku było ich ok. 1,4 tys.), z czego 558 jest komercyjnych. Reszta należy do rządowego programu Ikonka, który polega na uruchamianiu punktów bezprzewodowego dostępu do Internetu (tzw. PIAP - Public Internet Access Point) w bibliotekach publicznych wszystkich gmin województwa.

Patrząc na rozmieszczenie komercyjnych hot spotów na mapie Polski, łatwo zauważyć dwa wyraźne trendy. Szczególnie duże nasycenie hot spotami jest w miejscach atrakcyjnych turystycznie - należą do nich pas nadmorski, Mazury oraz miejscowości górskie. Drugą grupę stanowią natomiast miejsca atrakcyjne biznesowo - stolica oraz duże miasta. Jednakże istnieją również tzw. białe plamy na mapie - tereny, na których bardzo ciężko jest uzyskać bezprzewodowy dostęp do Internetu. Na terenie Polski znajdują się trzy takie pasy - granica zachodnia, granica wschodnia oraz pas pomiędzy Pomorzem Środkowym i Zachodnim a Wielkopolską.

Pieniądze

Rozpatrując hot spoty komercyjne, większość z nich, bo aż 75%, jest płatna. Uzasadnienie jest bardzo proste. Aż 66% bezprzewodowych punktów dostępu do Internetu należy do trzech operatorów sieci komórkowych: Era, Orange i Plus GSM. Nie dziwi więc nikogo fakt, że trzeba za korzystanie z nich płacić. I to wcale nie takie małe pieniądze. Ceny i sposoby zapłaty różnią się znacznie. Przykładowo, dwie godziny surfowania w Idei kosztują 9 zł, ale jeżeli będziemy je chcieli wykorzystać w przeciągu dwóch miesięcy, a nie jednorazowo, koszt ten wzrasta już do 19 zł. Cennik Ery jest jeszcze bardziej zaskakujący. Zdrapka pozwalająca zasilić konto użytkownika (wcześniej trzeba się zarejestrować i posiadać telefon GSM do otrzymania kodu aktywacji konta) o dwie godziny kosztuje aż 50 zł, co jest kwotą porównywalną do miesięcznej opłaty za stałe łącze u lokalnego dostawcy. Najwidoczniej Era zdała sobie sprawę z wygórowanych cen i wprowadziła promocję. W niej za trzy godziny korzystania z Internetu zapłacimy 35 zł. U trzeciego z operatorów - Plus GSM - płatność trzeba uregulować za pomocą karty płatniczej lub SMS Premium. Wysyłając SMS za 6,10 zł otrzymujemy 60 min.

Do operatorów sieci komórkowych dochodzi jeszcze kilka mniejszych firm, które także są dostawcami takich usług i też pobierają za to pieniądze. U nich zazwyczaj za godzinę nie zapłacimy więcej niż 10 zł.

Bezpłatne hot spoty można znaleźć głównie w mniejszych hotelach i pensjonatach, restauracjach i kawiarniach, szkołach i uczelniach oraz miejscach publicznych często uczęszczanych, takich jak stary rynek, okolice ratusza itp. Te ostatnie są głównie oferowane samodzielnie przez władze miasta lub we współpracy z innymi firmami.

Ikonka

Program Ministerstwa Nauki i Informatyzacji "Ikonka" realizuje cele Strategii Informatyzacji Rzeczpospolitej Polskiej - ePolska na lata 2004-2006.

Z założenia oferuje on powszechny i bezpłatny dostęp do Internetu. Program zainaugurowany został 17 września 2003 r. w województwie podlaskim. Na chwilę obecną, czyli niespełna dwa lata później, obejmuje już jedenaście województw, w których w sumie znajduje się 1512 hot spotów. Największą ich liczbą może poszczycić się województwo Małopolskie (218), zaś najmniejszą - Lubuskie (62). Jednakże program ten cały czas jest rozwijany i w najbliższym czasie bezprzewodowy Internet dostępny będzie także w pozostałych województwach.

Wi-Fi kontra GPRS/EDGE

Alternatywą dla rozwoju technologii Wi-Fi jest technologia GPRS/EDGE, czyli dostęp do Internetu za pośrednictwem telefonu komórkowego. Obecnie taką usługę oferuje trzech największych operatorów sieci komórkowych w Polsce. Z jednej strony Wi-Fi cechuje dużo większa szybkość połączenia (maksymalnie 54 Mb/s wobec 170 kb/s przy GPRS i 384 kb/s przy EDGE), z drugiej jednak posiada ono ograniczony zasięg. 2070 hot spotów na terenie całej Polski to niewiele, w porównaniu z dostępnością GPRS/EDGE.

Przykładowo, w zasięgu GPRS sieci Idea znajduje się 99% mieszkańców kraju, a EDGE - większość miast i głównych szlaków komunikacyjnych. Usługa nielimitowanego dostępu do Internetu jest dostępna zarówno dla klientów biznesowych, jak i indywidualnych i obecnie korzysta z niej ponad 100 tys. osób. Zdaniem Jacka Kalinowskiego, rzecznika prasowego Polskiej Telefonii Komórkowej Centertel (operatora sieci Orange), w Polsce szybciej będzie rosła liczba użytkowników kart GPRS/EDGE/W-LAN/UMTS niż bezpośrednio użytkowników hot spotów.

Wi-Fi kontra WiMAX

Kolejną alternatywą dla Wi-Fi (IEEE 802.11) jest nowy standard WiMAX (IEEE 802.16). Ta nowa technologia posiada znacznie większe możliwości. Przede wszystkim większy jest zasięg terytorialny - do 50 km, wobec 100 m przy Wi-Fi. Kolejnym aspektem jest maksymalna prędkość połączenia - do 70 Mb/s, wobec 54 Mb/s przy Wi-Fi. Dużą wadą standardu WiMAX jest obecnie brak urządzeń umożliwiających korzystanie z tej technologii za pomocą laptopa lub palmtopa. Jak na razie niezbędna jest antena na dachu budynku i medium rozprowadzające sygnał wewnątrz lub na zewnątrz budynku (np. technologia Wi-Fi czy sieć Ethernet). W niedalekiej przyszłości może to jednak ulec zmianie. Trwają już prace nad urządzeniami w standardzie IEEE 802.16e do komunikacji mobilnej, co usunie wspomniane ograniczenie technologii. Pierwsze produkty, które będą wbudowane wewnątrz komputera, mają być dostępne już w 2007 r. Ten dostęp na pewno przyczyni się do szybszego rozwoju i upowszechnienia się WiMAX.

Czy może to zagrozić Wi-Fi? Obecnie obie technologie są łączone, co pozwala na powszechny dostęp do bezprzewodowego Internetu na dużych obszarach. Bardzo często WiMAX jest sposobem na dostarczenie sygnału z punktu A do punktu B, odległych od siebie o kilka lub kilkanaście kilometrów. Potrzebne jest jednak także medium ostatniej mili, za pomocą którego użytkownicy w pobliżu punktu B połączą się z Internetem. Może nim być właśnie technologia Wi-Fi, która jest tańsza.

Intel, twórca technologii Centrino pozwalającej na komunikację Wi-Fi za pomocą laptopa bez dodatkowych urządzeń, coraz więcej uwagi poświęca technologii WiMAX. Planowana jest już współpraca z ponad 100 miastami na całym świecie. Jeżeli wszystko pójdzie dobrze, bezprzewodowy dostęp do Internetu będzie możliwy w obrębie tych miast.

W Polsce mamy już pierwsze wdrożenia WiMAX i kilka planowanych. Bielsko-Biała posiada sieć stworzoną przez SferaNET, Alvarion i Intela, natomiast Crowley Data Poland uruchomił sieć w podwarszawskiej gminie Zielonka. W Rzeszowie projekt ResMAN przewiduje pokrycie większości terytorium miasta hot spotami, które podłączone będą do stacji bazowej w standardzie WiMAX. Podobne rozwiązanie planuje także Gdańsk w swoim programie Wireless City Gdańsk, a w przyszłości również rozbudowę takiej sieci na całe Trójmiasto.

Przyszłość Wi-Fi

Z pewnością technologia Wi-Fi nie przestanie istnieć, może być częścią całości, jak w przypadku współistnienia z siecią WiMAX. Może także pozostać medium łączącym w domowym zaciszu różne urządzania i pozwalającym na zdalne, centralne zarządzanie nimi. Może również funkcjonować tak jak dziś - samodzielnie.

Hot spoty powstają głównie w mniejszych miejscowościach. Zwłaszcza pensjonaty, hotele i restauracje chcą przyciągnąć jak najwięcej klientów, a bezprzewodowy Internet w ich lokalach staje się kolejnym udogodnieniem wymienianym obok telewizji satelitarnej, basenu czy opiekunki dla dziecka.