WiMAX gotowy do wdrożenia

O technologii dostępowej WiMAX mówi się, że będzie to największy przełom w dziedzinie bezprzewodowej transmisji danych dla metropolii od czasu wdrożenia technologii Wi-Fi, czyli sieci radiowej WLAN standardu IEEE 802.11 (a, b, g).

O technologii dostępowej WiMAX mówi się, że będzie to największy przełom w dziedzinie bezprzewodowej transmisji danych dla metropolii od czasu wdrożenia technologii Wi-Fi, czyli sieci radiowej WLAN standardu IEEE 802.11 (a, b, g).

Jeszcze do niedawna sądzono, że następcą bezprzewodowej komunikacji dostępowej Wi-Fi w mieście będzie technologia ultraszerokopasmowa UWB (Ultra Wideband), jednak dopiero od ubiegłego roku stało się jasne, że radiowa technologia WiMAX (World Interoperability for Microwave Access) może skutecznie zastąpić wiele dotychczasowych aplikacji Wi-Fi. Pierwsze propozycje szerokopasmowego systemu bezprzewodowego powstały w 2001 r. (Antibes, Francja), kiedy zainteresowani producenci IT oraz organizacje normalizacyjne rozpoczęły uzgadnianie wspólnego standardu dla bezprzewodowych sieci metropolitalnych WMAN (Wireless MAN).

Po wnikliwej analizie technicznej zbliżonych parametrów specyfikacji szerokopasmowych 802.16, HiperAccess i HiperMAN oraz wymagań stawianych rozwiązaniom metropolitalnym przez organizacje standaryzujące, ustalono wspólną wersję radiowego standardu IEEE 802.16a, jako najbardziej zgodną z docelową specyfikacją WiMAX (802.16-2004) - nad którą nadal pracują zespoły projektowe. Przyjmuje się, że są to równoważne i wzajemnie zastępujące się rozwiązania szerokopasmowej komunikacji radiowej BWA (Broadband Wireless Access). Obecnie powszechnie oczekuje się, że technologia WiMAX uzupełni istniejące lub powstające sieci stacjonarne i mobilne rozwiązania 3G oraz odegra znaczącą rolę w procesie dostarczania usług konwergentnych, do których dostęp będzie możliwy za pomocą szerokiego asortymentu urządzeń instalowanych w sieciach różnego typu.

WiMAX uzupełnia Wi-Fi

WiMAX gotowy do wdrożenia

Klasyfikacja standardów bezprzewodowych

Obie technologie radiowego dostępu (Wi-Fi i WiMAX) będą się uzupełniać. Bezprzewodowe sieci Wi-Fi są stosowane do tworzenia mniejszych struktur dostępowych, typowo w zasięgu przedsiębiorstwa, natomiast rozwiązania WiMAX są przewidziane do budowy rozległych sieci bezprzewodowych, w tym metropolitalnych (WMAN). Taka koncepcja infrastruktury radiowej wynika z parametrów technicznych każdej z tych technologii. Sieci Wi-Fi mają zasięg lokalny do kilkudziesięciu metrów, natomiast w sieciach WiMAX dane można transmitować niekiedy nawet do 50 km. Typowym rozwiązaniem będzie więc bezprzewodowa infrastruktura radiowa, w której przedsiębiorstwo mające wiele oddziałów w metropolii tworzy w każdym z nich sieci WLAN oparte na standardzie 802.11 (Wi-Fi), natomiast oddziały te komunikują się bezprzewodowo przez łącza oparte na szerokopasmowej technologii WiMAX.

WiMAX gotowy do wdrożenia

Kluczowe technologie dostępu abonenckiego

Współistnienie obydwu typów sieci radiowych jest oczywiste i to w długim (choć bliżej jeszcze nieokreślonym) czasie. Systemy Wi-Fi, operujące w nielimitowanym zakresie częstotliwości radiowych 2,4-2,483 GHz, są postrzegane jako systemy wąskopasmowe, oferujące klientowi końcowemu klasyczne usługi telefoniczne wraz z dodatkową transmisją danych o szybkości nieprzekraczającej 640 kb/s nawet w najlepszych rozwiązaniach 802.11 (b, g, a). Praktycznie uzyskiwane w nich zasięgi są jednak niższe, zwłaszcza w środowisku miejskim lub podczas obsługi wielu terminali jednocześnie. W zdecydowanej większości należy je traktować jako rozwiązania nieoperatorskie, wypełniające lukę w aplikacjach o lokalnym zasięgu (wewnątrzbudynkowym) oraz emisjach zewnętrznych do tworzenia pikokomórek zasilanych za pośrednictwem hot spotów.

Przeznaczenie systemów WiMAX jest nieco inne. Te systemy mogą działać zarówno w limitowanych, jak i nielimitowanych zakresach częstotliwości i są odpowiednie dla dostawców treści, oferujących multimedialne aplikacje IP, wymagające znacznie większych przepływności użytkowych (np. Triple Play). Technologia WiMAX wydaje się być optymalnym rozwiązaniem również dla operatorów sieci stacjonarnych "ostatniej mili" w lokalizacjach, gdzie jest niewielka liczba abonentów (obszary wiejskie) lub poprowadzenie rozległych sieci przewodowych jest ekonomicznie nieuzasadnione.

Dlaczego WiMAX?

WiMAX gotowy do wdrożenia

Porównanie właściwości WiMAX z innymi rozwiązaniami

Od strony technicznej bezprzewodowy system WiMAX ma cechy, którymi nie dysponuje żadna z współcześnie znanych radiowych technologii dostępowych. Na wysoką przydatność i skuteczność rozwiązania wg specyfikacji 802.16a oraz docelowej wersji standardu WiMAX (802.16-2004) decydujący wpływ wywiera kilka jednocześnie stosowanych elementów:

  • operowanie w licencjonowanych i nielicencjonowanych pasmach poniżej 11 GHz;
  • uzyskanie dużej efektywności wykorzystania pasma, co obniża koszty operatorów i wpływa na jakość usług;
  • wdrożenie wstępnej korekcji błędów FEC (Forward Error Correction), zwiększającej niezawodność transmisji;
  • zastosowanie inteligentnych zespołów antenowych (anteny adaptacyjne), rozszerzających zasięg, kierunkowość i przepustowość łącza;
  • kodowanie przestrzenno-czasowe (space/time coding), które poprawia wydajność transportu w niesprzyjających warunkach;
  • korzystanie z modulacji adaptacyjnej - co przy zwiększaniu zasięgu (kosztem pasma) pozwala osiągnąć odległość transmisyjną do kilkudziesięciu kilometrów.
Jedną z istotnych cech specyfikacji WiMAX jest możliwość osiągania małych opóźnień w transporcie danych (ważne w obsłudze głosu i wideo, aplikacjach czasu rzeczywistego) oraz priorytetowanie ruchu w celu uzyskania założonego wskaźnika QoS. Ma to szczególne znaczenie dla przedsiębiorstw, które za pomocą szerokopasmowego łącza obok danych chcą przesyłać głos i obraz. Technologia WiMAX umożliwia także realizację koncepcji mobilnego dostępu do Internetu poprzez rozszerzenie zasięgu publicznych hot spotów i tworzenie tzw. hot zones.

Badania certyfikacyjne pierwszych egzemplarzy sprzętowych według nowego standardu WiMAX (802.16-2004), operującego w zakresie częstotliwości 3,4-3,6 GHz, mają zakończyć się w trzecim kwartale, a WiMAX Forum dokona certyfikacji produktów oznaczanych jako WiMAX Forum Certified jeszcze przed końcem 2005 r. W Polsce dla systemów WiMAX przyjęto zakres częstotliwości 3,6-3,8 GHz.

W terminologii URTiP kanał simpleksowy oznacza pasmo radiowe 3,5 MHz. Kanał dupleksowy ma szerokość 2 x 3,5 MHz (7 MHz), natomiast kanałem "podwójnie" dupleksowym oznacza się pasmo radiowe o szerokości 2 x 2 x 3,5 MHz (14 MHz).

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200