Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Wobec rosnącej popularności Linuksa w przedsiębiorstwach Sun Microsystems wprowadził nową wersję swojego, wywodzącego się z Uniksa, systemu operacyjnego Solaris. W wersji 10 system nie ogranicza się do firmowej platformy SPARC, pracując też wydajnie na serwerach 32-bitowych x86 i 64-bitowych AMD. Zawiera także nowe mechanizmy ochronne i obsługuje wiele aplikacji Linuksa. A co najważniejsze jest bezpłatny.

Wobec rosnącej popularności Linuksa w przedsiębiorstwach Sun Microsystems wprowadził nową wersję swojego, wywodzącego się z Uniksa, systemu operacyjnego Solaris. W wersji 10 system nie ogranicza się do firmowej platformy SPARC, pracując też wydajnie na serwerach 32-bitowych x86 i 64-bitowych AMD. Zawiera także nowe mechanizmy ochronne i obsługuje wiele aplikacji Linuksa. A co najważniejsze jest bezpłatny.

Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Solaris 10

Zalety: dobra wydajność; bardzo dobre rozpoznawanie sprzętu; szczegółowe mechanizmy bezpieczeństwa

Wady: brak konkurencyjnych mechanizmów zarządzania opartych na GUI

System ma różnorodne opcje instalacji: od opcji pełnej, zawierającej dodatki OEM, poprzez opcje deweloperskie, aż po odchudzoną instalację przeznaczoną do pracy sieciowej. Większość wdrożeń w przedsiębiorstwach prawdopodobnie będzie wymagać początkowej instalacji opcji deweloperskiej, ponieważ zawiera ona niezbędne kompilatory, aplikacje i narzędzia projektowe.

Podczas testów Solaris 10 instalowano na serwerach 32- i 64-bitowych. Instalacja przebiegała bez większych problemów. Serwery te to m.in. Sun V20z, oparty na AMD64, oraz serwer HP-Compaq z dwoma procesorami Pentium III 733 MHz. Instalowane systemy operacyjne wybierały, z niewielkimi odchyłkami, najbardziej odpowiednie sterowniki dla komponentów zawartych w tych serwerach.

Zewnętrznie i w działaniu Solaris 10 jest podobny do Solaris 9. Oferowane są dwa interfejsy użytkownika: Common Development Enviroment (oparty na GNOME) i Java Desktop System. Sun Management Console, która może być wywołana z każdego z tych interfejsów, steruje użytkownikami, grupami, projektami i zasobami systemowymi. Aczkolwiek konsola ta nie obsługuje aplikacji potrzebnych do zarządzania pełną funkcjonalnością Solaris 10. I tak, do uruchomienia usług szyfrowania czy zbierania szczegółowych informacji o dyskach i plikach trzeba posługiwać się interfejsem wierszy poleceń.

Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Konsola instalacyjna Solaris 10

Komercyjni dystrybutorzy Linuksa oferują z interfejsów GUI zarządzanie ogromem opcji administracyjnych, potrzebnych serwerowym systemom operacyjnym.

Solaris 10 obsługuje usługi katalogowe, takie jak Network Information System oraz inne, oparte na LDAP (Lighweight Directory Access Protocol). Pomimo że Sun zapewnia obsługę Samba - opartą na open source metodę połączenia z Microsoft Windows - to nie zapewnia oficjalnego wsparcia dla niej, a jedynie niezbyt obszerną dokumentację. Wszystkie trzy implementacje usługowe pracują poprawnie.

Solaris 10 jest tak szybki, jak konkurencyjny Linux (zob. wykres wydajności). W takich kategoriach, jak testy transakcji webowych, osiągi Solaris 10 na 64-bitowym serwerze platformy AMD, na którym pracował Apache 2.0.3, były bardzo bliskie osiągom Red Hat Enterprise Linux AS 4.0. Solaris wykazał niewielką przewagę nad Linuksem, pracując na serwerze Sun V20z.

Kierunek: bezpieczeństwo

Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Solaris 10 - konfigurowanie dysków

Już od wersji 8 system Solaris zawiera mechanizm obsługi kontroli dostępu oparty na rolach - Role Based Access Control (RBAC). Wykorzystujący uniksową hierarchię system uprawnień (od zwykłego użytkownika po poziom root), dający aplikacji lub użytkownikowi dostęp do zasobów systemowych, może być rozszerzony na działania aplikacji i użytkowników.

RBAC zapewnia metodę określania zakresu interakcji ról z zasobami systemu, zapobiegając dostępowi aplikacji i użytkowników do nieodpowiednich zasobów. System przypomina mechanizmy ochronne zawarte w implementacji SELinux (zob. test RHEL 4.0 w NetWorld 4/2005).

Grupowanie przez RBAC uprawnień w ramach ról może działać jako podstawa nowych mechanizmów bezpieczeństwa w Solaris 10, określonych przez zasobniki (containers). Zasobniki to obiekty obejmujące użytkownika, aplikacje i procesy logicznie zgrupowane na tym samym fizycznym serwerze w celu utworzenia wirtualnej przestrzeni roboczej, czyli - w terminologii Solaris 10 - projektu. Taka wirtualna przestrzeń robocza pozwala uniknąć kosztów związanych z uruchomieniem pełnej wirtualizacji serwerów, realizowanej przez takie produkty, jak VMWare czy GSX.

Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Instalacja pakietów programowych Solaris 10

Zasobniki zwiększają ogólne bezpieczeństwo systemu, izolując poszczególne instancje projektu od wpływu innych procesów. Zwiększają tym samym odporność na uszkodzenia - załamanie jakiegoś odizolowanego procesu nie powoduje załamania całego systemu.

Solaris 10 zapewnia zasobnikom elastyczne narzędzie bezpiecznego rozdziału zasobów systemu, ich monitorowania i gwarantowania wydajności. Tworzenie podstawowych zasobników i powielanie ich wśród użytkowników i aplikacji jest dość proste. Jednak w bardziej złożonych wypadkach nie obędzie się bez dokładnego i skomplikowanego strojenia.

Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Ocena Solaris 10

Po zdefiniowaniu wstępnych charakterystyk zasobnika mogą być one następnie replikowane w celu stworzenia wielu instancji podobnych zasobników. Możliwa jest także zmiana charakterystyki zasobnika "w locie", w celu dostrojenia i realokacji zasobów. Strojenie jest jednak dość uciążliwe.

W celu monitorowania aktywności zasobników (jak również innych usług systemowych i aplikacji) Solaris 10 wyposażono w narzędzie Dynamic Trace (DTrace). Rejestrując wywołania modułów i urządzeń, DTrace produkuje sążniste i szczegółowe listy informacji, które można filtrować w celu dotarcia do specyficznych wywołań, takich jak zlecenia do dysków czy pamięci operacyjnej. Narzędzie w sposób widoczny nie obniża wydajności systemu, ale udostępnia zbyt wiele szczegółów.

Solaris wkracza na terytorium Linuksa

Wydajność Solaris 10 w poszczególnych kategoriach

Sun rekomenduje używanie skryptów Perl do projektowania raportów rozliczeniowych, niezbędnych do śledzenia zasobników, ale podczas testów zdecydowano się na moduły raportowania, które włącza się do systemu operacyjnego, automatycznie śledząc te informacje.

Wśród innych mechanizmów bezpieczeństwa Sun zautomatyzował proces zarządzania łatkami, który teraz może uaktualniać oprogramowanie systemowe bez asysty.

W sumie Solaris jest sprawdzoną platformą uniksową, dziedziczącą stabilność i niezawodność tego systemu. W wersji 10 system podrasowano pod względem szybkości działania na sprzęcie PC, a nowa metoda zasobników pokazuje przywiązywanie dużej wagi do bezpieczeństwa. Cena też jest bardzo odpowiednia - jest on po prostu bezpłatny. Bezpłatne nie są jednak szkolenia niezbędne do nabycia doświadczenia w zgraniu wszystkich komponentów systemu.

<hr size=1 noshade>

Solaris wkracza na terytorium Linuksa
Sun Microsystems pokłada duże nadzieje w "otwartym Solarisie". Stojący na czele firmy Scott McNealy (na zdjęciu prezentujący z dumą nowe logo Solarisa) nazwał swoją firmę "prawdopodobnie największym dawcą patentów i kodu na świecie", przekazującym do dyspozycji programistów z grubsza 10 mln linii kodu. Przez program OpenSolaris (http://www.opensolaris.org ) Sun próbuje poszerzyć bazę systemu, stymulować rozwój oprogramowania na tej platformie i sprzedawać produkty wspomagające, takie jak narzędzia programistyczne. Firma chce dotrzeć w ten sposób do takich rynków, jak rozrywka, administracja i edukacja.

<hr noshade size=1>

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200