Chory pomysł

Po zapoznaniu się z fragmentami propozycji Rady Legislacyjnej, zawartymi w tekście „Amnestia dla piratów", dotyczących ochrony prawnej programów komputerowych nie wiedziałem, co mam robić- śmiać się czy płakać.

Po zapoznaniu się z fragmentami propozycji Rady Legislacyjnej, zawartymi w tekście „Amnestia dla piratów", dotyczących ochrony prawnej programów komputerowych nie wiedziałem, co mam robić- śmiać się czy płakać. Od tej chwili zacząłem wątpić w sprawność „najtęższych prawniczych umysłów", jak. napisał o grupie tych ludzi, Maciej Urbaniak. Co proponuje szanowna Rada, można przeczytać obok. Ja pozwolę sobie na krótki komentarz.

Przytoczone fragmenty sankcjonują w obliczu prawa kradzież wytworu intelektualnego innych ludzi, którzy na swoje nieszczęście piszą programy komputerowe, a nie powieści lub piosenki, już w pierwszym przytoczonym punkcie dowiadujemy się, że nie są chronione: algorytm, treść, funkcja i struktura programu, procedury, procesy i języki komputerowe. To co się w takim razie chroni? Opakowanie! Wyobraźmy sobie sejf pełen złota: jeżeli zastosujemy zaproponowany przez Radę zapis, to bezkarnie możemy zabrać złoto, byle sejf został.

Prawo autorskie chroni bardzo dokładnie utwory literackie. Tutaj nikt nie ma wątpliwości. Powieść to nasz kompu -terowy program. Poszukajmy cech wspólnych. Kolejność występowania zdarzeń to algorytm, autorski zamysł ich przedstawienia to struktura programu, poszczególne rozdziały to procedury, treść to treść. Odpowiedzmy na pytanie: Czy prawo chroni powieść przed skopiowaniem? Odpowiedź jest prosta - tak. Czy popełnię przestępstwo, gdy przepiszę do swego dzieła tylko jeden rozdział-procedurę? Jeśli przepiszę rozdział, to popełnię przestępstwo. Jednak gdy chodzi o informatyczną procedurę przepisaną przeze mnie i wykorzystaną gdzie indziej — mogę to robić bezkarnie. I gdzie tu logika i sprawiedliwość?

Szanowni członkowie Rady prawdopodobnie nie wiedzą, że w programie najwyższą wartość stanowi sposób rozwiązania problemu, tj. algorytm i poszczególne procedury. Trudno się dziwić, osobom, których pojęcie o informatyce jest żadne lub nikłe, a komputer obchodzą z daleka, bo coś takiego nie może działać bez wpływu sił nieczystych. Ale gdzie byli eksperci?

Poczytajmy dalej propozycje. Pro gram może być przerabiany i dostosowywany do indywidualnych potrzeb, jeśli posiada się licencjonowana wersję. Posłużmy się jeszcze raz naszym literackim przykładem. Powieść została wydana. Kupuję ją w księgarni stałem się jej licencjonowanym użytkownikiem i w sposób zgodny z prawem wszedłem w jej posiadanie. Mogę oczywiście zrobić z nią wszystko, ale tylko do własnego użytku. Jeśli zechciałbym! poprze-stawiać rozdziały, koniec dać na początek, początek na koniec i w tej postaci opublikować, to czy ktoś dalej będzie twierdził, że nie naruszyłem praw autorskich?

Dalej. Zezwolenie na dekompilację programu jest konsekwencją punktu pierwszego. Bez dekompilacji nie poznam algorytmu, struktury ani żadnej procedury. I tu kółko się zamyka.

Propozycja udzielenia samemu sobie amnestii jest pomysłem wprost z kabaretu. Przejdźmy do analogii motoryzacyjnych. Najpierw ukradnijmy samochód, a później sami sobie udzielmy amnestii i... nie będziemy już złodziejem. Można też próbować prosić właściciela o udzielenie amnestii i dalej jeździć jego skradzionym wozem. Wspaniale!

Propozycje zapisów sankcjonują wszystko, co się działo i nadal dzieje w Polsce - piractwo, przerabianie programów zachodnich i sprzedawanie ich jako własnych...

Uchwalmy takie przepisy, a staniemy się programową pustynią.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200