Wygląda to coraz lepiej

Ceny spadają, jakość rośnie. Zrób niewielki rachunek kosztów i zysków, a może dojdziesz do wniosku, że jedna z drukarek prezentowanych niżej zasługuje na miejsce na twoim biurku.

Ceny spadają, jakość rośnie. Zrób niewielki rachunek kosztów i zysków, a może dojdziesz do wniosku, że jedna z drukarek prezentowanych niżej zasługuje na miejsce na twoim biurku.

Jeśli myślisz o kupieniu drukarki do domu czy niewielkiego interesu albo jeśli jesteś wykończony ciągłym bieganiem między twym biurkiem a-punktem usługowym - czy nie jest to najwyższy czas, abyś pomyślał o własnej drukarce laserowej?

Są na pewno tańsze rozwiązania. Dobra mozaikowa drukarka 24-igłowa będzie cię kosztowała 300-600 USD oraz da ci możliwości drukowania na szerokim papierze oraz w niestandardowych formatach. Ale większość drukarek mozaikowych ma ograniczony zasób fontów, parszywie drukuje grafikę i robi więcej hałasu niż dentystyczna bor-maszyna.

A co z drukarkami atramentowymi? -zapytasz. Za mniej więcej 600 USD dostaniesz możliwość drukowania po cichu i z jakością wydruku zbliżoną do laserowej. Ale takie drukarki są na ogół powolne, teksty często się mażą, a strony zawierające grafikę gęsto poczernioną mogą przybrać formę pofałdowaną.

Natomiast osobiste drukarki laserowe przypominają małe samochody: są tanie, pasują do niewielkich przestrzeni i dają możliwości dobrego prowadzenia na owych ostrych wirażach graficznych. Za cenę detaliczną ok. 1000 USD za model podstawowy masz ostry tekst i ilustracje, spokojne działanie, elastyczność w zakresie fontów i niemal uniwersalną obsługę software'ową - wszystko w obudowie wystarczająco małej, aby parkować je na zatłoczonym biurku.

Nie otrzymujesz tylko najwyższej szybkości i możliwości operowania papierem w sieci lokalnej. Większość osobistych drukarek laserowych wypuszcza 4 do 6 stron na minutę (ppm) i nie może doścignąć Laserjeta III Hewletta-Packarda, która rozwija szybkość 8 ppm. Brakuje im także niektórych opcji, które są wbudowane w drukarki mechaniczne dla oszczędności, takich jak „multiple paper trays" (wiele podajników papieru) albo „long duty cycles" (długi cykl pracy). Ale te właściwości są mniej ważne, kiedy urządzenie służy tylko jednemu użytkownikowi.

Czy osobista drukarka laserowa daje wystarczającą jakość produktu wyjściowego? Niniejszy przegląd pokazuje sześć tanich maszyn, które umożliwiają uzyskiwanie jakości druku Laserjeta Serii II (w kwestii naszej oceny - zob. okienko: „Rozsądny zakup: podejmij sam decyzję"). Przede wszystkim cena sklepowa wszystkich zawiera się między 994 USD a 2199 USD w konfiguracji „PC Worlda", obejmującej 1,5 MB RAM i podajnik dla co najmniej 200 kartek.

Wynikiem porównania są dwa NAJLEPSZE ZAKUPY. HP LaserJet IIP utrzymał tytuł NAJLEPSZEGO ZAKUPU, który zdobył w zeszłym roku (zob. „A Laser on Every Desk", PC World, marzec 1990) dzięki swemu zgrabnemu uformowaniu i subtelnej jakości wydruków. Nie jest już najtańszą, lecz dalej jest najlepszą drukarką w swojej klasie. Drugi na liście NAJLEPSZYCH ZAKUPÓW Panasonic KX-P4420 łączy wysoką produktywność z elegancką grafiką. Choć jest za duży na to, by go nazwać drukarką osobistą, wielu użytkowników uważa jego niską cenę detaliczną za wystarczającą zachętę.

Brother HL-4

Plusy: szybkie drukowanie grafiki, doskonały dobór fontów rezydujących, niewielkie rozmiary. '

Minusy: poziomy szlaczek na grafice, powolne drukowanie tekstu.

HL-4 jest pod wieloma względami bratem bliźniaczym LaserJet IIP: oba wykorzystują tę samą ramę drukarki oraz mechanizm Canon o wydajności 4 stron na minutę i oba są wolne w drukowaniu tekstu. Lecz przy cenie detalicznej 1381 USD Brother jest mniej więcej o 100 USD tańszy i góruje nad swym najbliższym krewniakiem pod względem fontów standardowych i szybkości drukowania grafiki. Niestety pod względem jakości grafiki nie może się z nim równać.

Ze względu na konstrukcję (podajniki papieru są umieszczone nie z przodu, lecz z boku) HL-4 potrzebuje o ok. 1/3 więcej miejsca na stole niż IIP. Jest to jednak i tak dużo mniej, niż wymagają inne drukarki.

Budowa urządzenia jest prosta. Pojedyncza kaseta z tonerem wsuwana jest przez otwór z boku, podobnie jak dodatkowa dolna kaseta z papierem. Co dziwne, Brother nie oferuje podajników do kopert ani znormalizowanego papieru typu „legał" i A4, ale można używać tych urządzeń wyprodukowanych dla IIP..

Rozszerzanie pamięci jest prawie tak samo proste. Należy odkręcić tylną ściankę drukarki i wsunąć płytę. Niestety HL-4 ma tylko jedno gniazdko dla pamięci i nie można dodać pamięci do istniejącej płyty. Zwiększenie pamięci z 1,5 MB do 2,5 MB oznacza usunięcie płyty 1 MB i rozpoczęcie od zera. (Jednak Brother twierdzi,że wbudowana kompresja danych pozwala drukować grafikę przy zużyciu mniejszej ilości pamięci, niż wymagają inne drukarki), jeśli potrzebujesz pomocy technicznej, to nawet w USA musisz być cierpliwy. Dzwonienie do serwisu daje sygnał „zajęte" i kończy się długim oczekiwaniem.

Dzięki wzmocnionemu kontrolerowi Brother przenosi grafikę na papier szybciej nawet od drukarki Panasonic KX-P4420. Jednak wydruki mają niedopuszczalne szlaczki i miejsca wymyte. Tekst jest wystarczająco dobrej jakości, ale drukowanie zajmuje dużo czasu.

Fonty są tym, czym HL-4 błyszczy. Ma 20 krojów rezydujących i może współzawodniczyć z dowolną drukarką. Za 195 USD możesz też zainstalować kartę z fontami zawierającą Times Roman i Helvetica. Karta przychodzi z programem obsługi „WordPerfecta" i „Windows", co pozwala Brotherowi współzawodniczyć z LaserJet III.

HL-4 ma małą obudowę i ładny wybór fontów, ale nie może się równać ze swymi krewnymi pod względem jakości graficznej. Jeśli nie potrzebujesz drukować grafiki, to HL-4 może okazać się dla ciebie najlepszy, ale mimo wszystko większość użytkowników woli LaserJet IIP.

HP LaserJet IIP

Plusy: doskonała forma, niewielkie rozmiary, świetna obsługa techniczna.

Minusy: powolność, skąpy zasób fontów standardowych.

Kiedy dochodzi do zakupu osobistej drukarki laserowej, pierwszą kwestią jest to, czy nie wybrać Laserjeta IIP. Jego forma nie ustępuje żadnej innej drukarce, jakość wydruków wypada powyżej średniej, a cena detaliczna, wynosząca 1493 USD, jest nadal konkurencyjna, choć już nie najniższa. LaserJet IIP ma swe niedoskonałości - jest powolny i oferuje niewielki wybór fontów standardowych - ale jeśli potrzebujesz niezawodnej drukarki wysokiej jakości, która będzie się nadawać prawie do wszystkiego, to właśnie IIP będzie NAJLEPSZYM ZAKUPEM.

Strategia Hewletta-Packarda w budowaniu drukarki na bazie mechanizmu Ca-nona LBP-LX jest lepsza niż firmy Brother. Podajniki papieru drukarki IIP otwierają się z przodu maszyny, co stwarza dużo łatwiejszy dostęp do nich, a wydruki odwrócone drukiem do góry wychodzą z przodu, a nie z boku. Drukarka IIP zajmuje 2942 cm2, czyli około połowy tej powierzchni, której potrzebuje jej wielki brat, LaserJet III, i o wiele mniej niż inne drukarki objęte niniejszym przeglądem.

Instalowanie pamięci jest sprytniejsze niż w drukarce Brother - musisz usunąć płytę interfejsu, aby się dostać do dwóch gniazd pamięci. HP pozwala rozszerzyć pamięć RAM aż do 4 MB w porcjach po 1 MB, albo dodać RAM innego producenta za mniej więcej połowę ceny HP. Dobrze zilustrowana instrukcja pozwala ograniczyć operację dodawania tonera albo dodatkowej kasety z papierem do 2 minut. Jeżeli czujesz się niepewnie, serwis techniczny służy ci szybką i skuteczną pomocą.

Szybkość nie jest najmocniejszą stroną drukarki IIP - pod tym względem współzawodniczy ona a Okidatą OL400 o ostatnie miejsce. Ale drukuje ładnie tekst i grafikę. Na obrazach testowych widać co prawda lekkie szlaczki poziome, ale ważniejsze jest rozróżnianie dużej gamy tonów.

Podobnie jak Brother, osobisty LaserJet jest dostarczany z pojemnikiem mieszczącym zaledwie 50 kartek; podajnik na 250 kartek można kupić osobno. Dostaje się też ledwie siedem fontów rezydujących oraz jedno gniazdo na moduł z fontami dodatkowymi. Jednak to jedno gniazdo akceptuje moduły od prawie każdego producenta z całego naszego globu, a dodatkowo - moduły emulacyjne Adobe i Pacific Data Postscript. Opcji na kasetę z Postscriptem nie daje żadna inna drukarka.

Oszczędnie uformowana i dająca atrakcyjne wydruki, drukarka IIP powinna przetrzymać kaprysy coraz bardziej czułego na ceny rynku. Ta drukarka na rynku wygrywa.

IBM LaserPrinter E

Plusy: szybkie, wyraźne wydruki, długi cykl pracy.

Minusy: myląca tablica kontrolna, obsługa wyłącznie przez sprzedawcę.

LaserPrinter E za 1500 USD jest utalentowany, lecz bynajmniej nie posiada kilku ważnych zalet społecznych. Może pracować w długim cyklu pracy, eksploatacja pociąga za sobą niewielkie koszty i ustępuje tylko Panasonicowi w szybkości i jakości. Lecz mimo dobrego zaprojektowania działania drukarki IBM zaopatrzyło ją w tablicę kontrolną, która może się podobać tylko inżynierowi. Ta cecha oraz brak serwisu technicznego działającego na gorąco pozostawiły LaserPrinter E poza strefą najbardziej udanych zakupów.

Jak dużo wiesz o drukarkach? IBM sprawdzi twoją wiedzę - i cierpliwość. W przeciwieństwie do innych maszyn, LaserPrinter E nie ma odczytu ciekłokrystalicznego i nie jest jasne, jak wykonać takie zadania, jak przejście z emulacji IBM do HP. Wiele operacji wymaga wyłączenia drukarki, a potem ponownego włączenia, i to przy równoczesnym naciśnięciu określonej kombinacji guzików. Pamiętaj o tym, aby stale mieć pod ręką opatrzony odpowiednimi indeksami podręcznik użytkownika. Jeśli się zgubisz, możesz liczyć wyłącznie na sprzedawcę sprzętu.

IBM dąży do podzielenia kosztów: drukarka jest przystosowana do potężnego cyklu pracy 12 tys. stron na miesiąc. Możesz zwiększyć szybkość z 5 stron na minutę do 10 stron na minutę, kupując wkładkę za 1100 USD, łatwo zainstalować podajnik na 500 kartek albo włożyć pojemnik na koperty. Czy z tymi dodatkami, czy bez nich, LaserPrinter E zajmuje 4232 cm2. Ale nie stawiaj go pod półką: otworzenie drukarki wymaga ponad 1/2 m wolnej przestrzeni z góry.

Włożenie kasety z tonerem jest łatwe, a ponieważ ma on wydajność wyraźnie wyższą niż w innych drukarkach (15 tys. stron w zestawieniu z 3 tys.), koszty drukowania są uderzająco niskie: 1,7 centa za stronę. Zainstalowanie RAM wymaga jednak operowania zintegrowanymi płytami obwodowymi. Niech to robi sprzedawca.

LaserPrinter E zajął trzecie miejsce w testach szybkości. Daje czysty czarny druk i jasne obrazy bez poziomych szlaczków. A jednak szarość o średniej intensywności może zanikać, a zastosowanie kontroli kontrastu nie prowadzi do polepszenia.

Chociaż cechy fontów standardowych w tej drukarce nie są niczym nadzwyczajnym, IBM daje masę opcji fontowych, włącznie z fontami i Postscriptem na zewnętrznym ROM. LaserPrinter E jest też standardowy, jeśli idzie o emulację plotera, co jest dobrą informacją dla wszystkich entuzjastów AutoCAD-a.

LaserPrinter E jest potężną, dobrze zbudowaną maszyną, wyborną dla użytkowników świadomych technicznie, lecz nieco zniechęcającą dla pozostałych. Jeżeli sam wiesz, jak co zrobić, albo masz w swej instytucji dobrą i sprawną obsługę techniczną, jest to dobry zakup.

Okidata OL400 LED Page Printer

W trakcie dokonywania naszego przeglądu drukarki OkiLaser 400 firma Oki-data zmieniła nazwę tego wyrobu i obniżyła cenę detaliczna z 1395 USD na 999 USD, powodując dezorientację handlowców. Nie mogliśmy uzyskać informacji o cenach sprzedawców podczas druku tego numeru (tj. numeru „PC World" z lutego 1991), ale uwzględniając dodatkową pamięć oraz skromny 22-procentowy rabat, OL400 powinien w sklepie kosztować ok. 1000 USD, co jest najniższą ceną lasera. Niestety jest on również jednym z najwolniejszych, a jego opcje fontowe i jakość obrazu robią nie najlepsze wrażenie. Nawet za swą okazyjną cenę drukarka Oki-data jest zaledwie znośna.

Dzięki użytecznej kontroli zaciemnienia OL400 produkuje ostre teksty i grafikę rastrową, wykazujące dobry poziom użycia tonera. Ale obrazy testowe były oszpecone przez poziomy i pionowy szlaczek -najgorszy spośród wszystkich drukarek objętych tym przeglądem. Szybkość druku, 4 strony na minutę, stawia OL400 - razem z LaserJet IIP - na ostatnim miejscu.

OL400 zajmuje dużo za dużo miejsca. Jego wysokość wynosi tylko 14 cm, ale szeroka skrzynka i obszerne podajniki papieru podnoszą jej wymagania przestrzenne aż do 5871 cm2 - mniej więcej tyle, ile wymaga LaserJet III.

Opcje typograficzne drukarki OL400 są także mało imponujące. Dysponuje ona 12 fontami portretowymi (przeznaczonymi do drukowania na kartce ustawionej pionowo) i zaledwie 5 krajobrazowymi (do drukowania na kartce ustawionej poziomo). Karty fontów fakultatywnych są ograniczone do odpowiedników Times Roman i kilku krojów terminalowych, tj. zaprojektowanych na wzór czcionek maszyn do pisania, tak że posiadacze OL400 muszą polegać na fontach ładowanych przez komputer. Pojemność jej pamięci - 2,5 MB powinna być wystarczająca dla wielu użytkowników, ale jeśli drukujesz grafikę o wysokiej rozdzielczości w kombinacji z wieloma krojami pisma, możesz wyczerpać RAM.

Zainstalowanie dodatkowej pamięci wymaga wyważenia tablicy kontrolnej, usunięcia zewnętrznej skrzynki, zainstalowania płyty z obwodami i zapełnienia płyty kośćmi RAM - lepiej pracę tę pozostawić sprzedawcy. Ale włączenie do OL400 bębna i kasety z tonerem jest łatwe dzięki poglądowo zilustrowanym instrukcjom zawartym w podręczniku, a serwis Okidaty, jeśli idzie o odpowiedzialność, stoi na drugim miejscu po HP.

Jeśli nigdy nie potrzebujesz drukować grafiki rastrowej, drukarka OL400 daje ci możliwości dobrego drukowania tekstów za cenę, której trudno się oprzeć. Ale jej duże rozmiary, ograniczone możliwości typograficzne i niski poziom drukowania grafiki mogą zniechęcać.

Panasonic KX-P4420 Laser Partner

Plusy: szybki, wyborna jakość druku, stosunkowo niedrogi.

Minusy: duży, brudząca wymiana tonera, trudny kontakt z serwisem.

Jeżeli każde biurko byłoby wielkości Cadillaca, Panasonic KX-P4420 byłby niewątpliwie królem desktopu. Ceną 1334 USD w sklepach przebija on wszystkich konkurentów oprócz Okidaty, a jego mechanizm łączy wysoką szybkość 8 stron na minutę z porządnym wydrukiem, czyniąc go rzeczywiście dobrym zakupem. Ale jedyną rzeczą osobistą w Panasonicu jest jego cena: Jest on wystarczająco duży i szybki, aby obsługiwać całą grupę roboczą, a jego obsługa wymaga pewnej wiedzy technicznej. Jeśli tylko masz dosyć miejsca i jesteś gotów brudzić ręce, KX-P4420 jest rzeczywiście świetnym interesem.

Panasonic zajął pierwsze miejsce w drukowaniu tekstu i drugie - za Brotherem -w drukowaniu grafiki. Dzięki możliwości wygodnej kontroli gęstości druku KX-P4420 produkuje wyborne teksty i obrazy najwyższej jakości spośród wszystkich drukarek objętych przeglądem, nieznacznym tylko szlaczkiem.

KX-P4420 jest wielką maszyną, która potrzebuje dużo wolnej przestrzeni. W dodatku do zwykłej wielkości i luzu z tyłu Panasonic doradza zostawić dodatkowe 1/2 m z prawej strony na bęben i wywoływacz. W sumie oznacza to prawie powierzchnię domku jednorodzinnego: 10845 cm2. Jeżeli jesteś gotów obracać maszynę o 90 stopni przy każdej wymianie materiałów zużywalnych, wystarczy ci ok. 5806 cm2, a więc tyle, ile potrzebuje Oki-data.

Wkładanie bębna drukarki, wywoływacza i kasety z tonerem jest czynnością prosta, ale potencjalnie brudzącą. Jest to jedyna maszyna, która wymaga, abyś otworzył kasetę z tonerem, zanim ją umieścisz w drukarce. Nawet jeśli jesteś wyjątkowo uważny, trochę czarnego proszku znajdzie się prawdopodobnie na twoim biurku.

Instalowanie zwiększonej pamięci jest przyjemne dla użytkowników, którzy lubią gmerać we wnętrzu komputera. W przeciwnym wypadku lepiej zwrócić się do sprzedawcy. Płyta logiczna KX-P4420 akceptuje dwie płyty 1 MB albo 2 MB i daje masę zaawansowanych opcji. Ale jeśli powstaną problemy techniczne, możesz mieć trudności z uzyskaniem pomocy. Liczne telefony do serwisu Panasonica na wschodnim wybrzeżu USA w efekcie dawały tylko sygnał „zajęte".

Ze swą dużą szybkością, wysoką jakoś- ¦ cią wydruku i niską ceną KX-P4420 Laser Partner stanowi rzeczywiście dobry zakup - ale może się okazać, że drukarkę będziesz musiał umieścić nie na swym biurku, ale obok niego.

Tandy LP 950

Plusy: mała, szybka w drukowaniu tekstu, łatwo rozbudowywalna.

Minusy: droga, zbyt ciemny wydruk, ograniczony RAM.

Tandy LP 950 przewyższa większość drukarek pod względem szybkości drukowania i zalet pamięci, ale ustępuje im co do ceny i jakości wyników. Radio Shack, jedyny dystrybutor Tandy nie opuszcza ani trochę - cena katalogowa jest równocześnie sklepową. Za 2199 USD (z 2 MB RAM) mało który użytkownik zaprosi LP 950 do tańca.

LP 950 wymaga całych 6129 cm2 powierzchni, ale jego obsługa powinna być łatwiejsza, niż jest faktycznie. Musisz zainstalować obrotowy filtr, zbiornik na toner, bęben światłoczuły, wywoływacz i kasetę z tonerem; kasety nie są oznakowane, a podręcznik skąpo ilustrowany. Jeśli potrzebujesz pomocy, możesz liczyć tylko na lokalnego agenta Radio Shack.

Z drugiej strony instalowanie RAM-u to fraszka. Rozszerzenie pamięci wkłada się równie łatwo, jak kartę z fontami. Dlaczego wszyscy nie robią właśnie tak? Niedobrze, że obejmuje ona tylko 2 MB. Kilka załadowanych fontów i grafika o wysokiej rozdzielczości może to być za dużo dla LP 950.

Tandy jest jedyną spośród drukarek objętych niniejszym przeglądem, która wydrukowała strony testowe bez wyraźnego efektu szlaczka. Niestety zarówno obrazki, jak i tekst były niedopuszczalnie ciemne, a drukarka nie daje żadnej możliwości kontroli zaciemnienia. Zadanie wydrukowania tekstu Tandy ukończył jako drugi, ale w drukowaniu grafiki znalazł się na końcu razem z Okidatą.

Tandy LP 950 ma wiele zalet, ale jego słaba grafika i wysoka cena zniechęcają wielu nabywców, Jeśli godzisz się zapłacić tyle za drukarkę, możesz kupić LaserJet III.

Dokonaj najlepszego wyboru

Jeśli chodzi o drukarkę laserową po cenie okazyjnej, jest teraz więcej możliwości wyboru niż kiedykolwiek.

Ale śledź rynek: W czasie, gdy drukowaliśmy ten numer, być może inni producenci poszli za przykładem Okidaty, czyniąc swoje drukarki już nie tylko osobistymi, lecz całkowicie domowymi.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200