Infrastruktura informacji i usług

W wielkich miastach, a w zasadzie na obszarach metropolitalnych, wszelkie koncepcje budowy infrastruktury teleinformatycznej oraz tworzenia zbioru usług świadczonych drogą elektroniczną muszą uwzględniać fakt, że nie jest to tylko element techniki rozwiązujący określone problemy administracyjne. Infrastruktura informacyjna wielkich miast jest unikalna i nieporównywalna z pozostałymi rodzajami gmin.

W wielkich miastach, a w zasadzie na obszarach metropolitalnych, wszelkie koncepcje budowy infrastruktury teleinformatycznej oraz tworzenia zbioru usług świadczonych drogą elektroniczną muszą uwzględniać fakt, że nie jest to tylko element techniki rozwiązujący określone problemy administracyjne. Infrastruktura informacyjna wielkich miast jest unikalna i nieporównywalna z pozostałymi rodzajami gmin.

Samorząd to wspólnota terytorialna mieszkańców, lokalna część budowanego, globalnego społeczeństwa informacyjnego. Każdy samorząd ma swoją "informacyjną" specyfikę, zależną od kategorii samorządu (gmina, miasto na prawach powiatu, powiat, województwo), a także od jego lokalnych uwarunkowań (wielkość gminy, położenie gminy, wykształcenie mieszkańców, charakter rynku pracy itp.). Ta specyfika musi być uwzględniona przy budowaniu rozwiązań informatycznych, stwarzających mieszkańcom coraz korzystniejsze warunki szerokiego dostępu do informacji czy usprawniających świadczenie przez jednostki samorządu terytorialnego (JST) usług na drodze elektronicznej.

Metropolitalna (najpierw rozwijana w głównym mieście, a potem rozszerzana dalej, na cały obszar metropolitalny) sieć teleinformatyczna staje się dla odbiorców usług elektronicznych często podstawowym miejscem pozyskiwania informacji, a także dostępu do mediów. Z drugiej strony jest to otwarcie rynku usług elektronicznych na wszelkie inicjatywy typu e-biznes, stymulujące rozwój lokalnego społeczeństwa opartego na wiedzy. Może to także być dla wielkich miast, zwłaszcza tych, które zmieniają swój charakter i poszukują swojego nowego oblicza, sposobem na rozwój ujmowany w perspektywicznych, długofalowych kategoriach.

Mówiąc o konieczności zapewnienia mieszkańcom szerokiego dostępu do informacji jako warunku umożliwiającego budowanie społeczeństwa opartego na wiedzy, bardzo często zapominamy o tym, że sama informacja oderwana od jej źródeł, czy też czasu, sposobu i historii jej "wytworzenia", jest kompletnie bezużyteczna, a nawet może być szkodliwa w sytuacji jej bezkrytycznego wykorzystywania. Miasto jako przestrzeń, w której istnieją różnorodne relacje między podmiotami (mieszkańcy, osoby prawne), przedmiotami (nieruchomości, ruchomości) oraz administracją, koncentrującą wiele z wyżej wymienionych relacji, jest strukturą niezmiernie złożoną. Stopień złożoności największy jest w wielkich miastach, gdzie zróżnicowanie występujących czynników jest największe.

Trzeba wyraźnie podkreślić, że specyfika wielkich miast jest unikalna i nieporównywalna z pozostałymi rodzajami gmin. Funkcjonowanie wielkiego miasta de facto musi być rozpatrywane w kontekście jego bezpośredniego otoczenia, czyli obszaru metropolitalnego, ściśle powiązanego z centralnym miastem. Taki obszar stanowi spójny organizm przestrzenny, którego elementy wzajemnie się uzupełniają. Takim obszarem po prostu nie da się racjonalnie zarządzać bez niezbędnej infrastruktury teleinformatycznej oraz odpowiednio zorganizowanych baz informacyjnych. Wszelkie koncepcje informatyzacji wielkiego miasta muszą uwzględniać te uwarunkowania.

Przepływy informacyjne między podmiotami miasta w nowoczesnym społeczeństwie bazują na różnorodnych sieciach teleinformatycznych i telekomunikacyjnych, tworzących swoisty krwiobieg informacyjny. Od ich dostępności i przepustowości zależy w zasadniczym stopniu możliwość budowania społeczeństwa informacyjnego. W wielkich, a także często w dużych miastach, zwykle istnieją już mniej lub więcej zintegrowane systemy informatyczne, do których trzeba dostosować budowane rozwiązania e-urzędu. Jednostki samorządowe poszczególnych kategorii, będące na pierwszej linii kontaktów między administracją a mieszkańcami, posiadają najpełniejszą wiedzę na temat realiów, uwarunkowań i ograniczeń, dotyczących możliwości wykorzystania rozwiązań informatycznych w swojej pracy.

e-miasto dla mieszkańców

Zakres usług elektronicznych usprawniających pracę administracji, a także ułatwiających dostęp zainteresowanych do urzędu i pozwalających np. na załatwianie spraw bez wychodzenia z domu czy biura, to tylko administracyjna część zadań władz lokalnych, najczęściej nazywana obiegowo e-urzędem.

Innym, równie ważnym zakresem usług świadczonych na rzecz społeczności lokalnej, są szeroko pojęte usługi informacyjne dotyczące całego terenu jednostki samorządowej (np. rozbudowana informacja przestrzenna o gminie czy województwie), a także udostępniane drogą elektroniczną usługi z zakresu różnych sfer funkcjonowania społeczności lokalnej (np. usługi z zakresu ochrony zdrowia, profilaktyki zdrowotnej, dotyczące procedur wyborczych czy edukacji). Ta część usług kwalifikuje się raczej do kategorii e-miasto. Należy pamiętać o tym, iż miasto jako gmina (w odróżnieniu od powiatu czy województwa) posiada tzw. klauzulę generalną w zakresie swoich kompetencji. To znaczy, że może w praktyce wykonywać na rzecz społeczności lokalnej wszystkie ważne dla niej zadania publiczne, o ile nie są one zastrzeżone prawnie dla innych podmiotów publicznych lub nie są realizowane w wystarczającym zakresie przez instytucje niepubliczne.

Realizacja tego ważnego sektora usług elektronicznych, obejmująca wszystko to, co jest potrzebne mieszkańcom, a nie leży bezpośrednio w zakresie podstawowych usług administracyjnych, zwykle planowana jest w drugiej kolejności.

Jednym z powodów jest konieczność zapewnienia masowego szerokopasmowego dostępu do sieci dla możliwie dużego kręgu odbiorców. Innym jest konieczność przygotowania odbiorców usług do tej formy kontaktów. Najczęściej realizowane są tu usługi z zakresu edukacji czy szkoleń (nauczanie na odległość), ochrony zdrowia (w tym także wsparcie dla procesu diagnozowania w medycynie), czy np. udostępniane są różnorodne produkty z rynku mediów (filmy na zamówienie, muzyka itp.). Ten rodzaj działalności zwykle jest prowadzony przez podmioty komercyjne bądź samodzielnie, bądź na podstawie odpowiednich porozumień z miastem. Często są to miejskie spółki prawa handlowego. W dużych miastach ważnym podmiotem w tym zakresie są akademickie sieci teleinformatyczne typu MAN (Metropolitan Area Network).

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200