SCO UnixWare 7.1.4

Najnowsze wydanie SCO UnixWare zaczyna przypominać bardziej Linuksa niż odmianę Uniksa, nawet bez modułu Linux Kernel Personality, który został usunięty z systemu operacyjnego na czas testów.

Najnowsze wydanie SCO UnixWare zaczyna przypominać bardziej Linuksa niż odmianę Uniksa, nawet bez modułu Linux Kernel Personality, który został usunięty z systemu operacyjnego na czas testów.

W celu zapewnienia możliwości porównania go z systemami operacyjnymi Linux, UnixWare 7.1.4 był testowany zarówno z nowymi komponentami zarządzania, jak i dodatkowymi aplikacjami open source. Rezultaty testów były mieszane. UnixWare sprawił się całkiem nieźle w testach połączeń webowych i wydajności, ale nie okazał się tak zaawansowany, jak jego rywal Linux w zakresie GUI i udogodnień rozpoznawania sprzętu.

Przygotowanie do pracy

UnixWare w edycji Enterprise zainstalowano na czterech różnych platformach serwerowych. Instalacja początkowa jest dość tradycyjna w porównaniu z Linuksami SuSE i Mandrake - brak GUI instalacyjnego, jedynie kolorowe teksty. Rozpoznawanie sprzętu okazało się także trudnym zadaniem dla UnixWare. System nie potrafił np. poprawnie rozpoznać myszy podłączonej przez przełącznik KVM (keyboard, video, mouse). W celu uzyskania pierwszej instancji systemu operacyjnego mysz była podłączana bezpośrednio do każdego serwera.

SCO UnixWare 7.1.4

UnixWare 7.1.4 Enterprise Edition

Popularna platforma - serwer HP/Compaq DL360G3 - okazała się kolejnym problemem dla aplikacji instalacyjnej, która nie mogła odnaleźć stacji CD-ROM na serwerze w połowie instalacji. Wsparcie serwisowe SCO doradziło przeładowania, które pozwoliły stacji pracować w czasie instalacji, aczkolwiek jej czas wydłużył się do ponad 90 min. Program instalacyjny wyszukał konfigurację wieloprocesorową poprawnie i zaoferował opcje optymalizacyjne dla chipsetów multiCPU, które zidentyfikował.

Następnie zainstalowano system operacyjny na innych serwerach, używając opcji instalacyjnej "TCP" (serwer PXE), która znacznie przyspiesza ten proces na wielu serwerach.

Usługa SCO Update (nietestowana ze względu na brak jakichkolwiek uaktualnień w czasie testowania) łączy z hostem dostarczającym najnowsze uaktualnienia systemu.

Opcje instalacyjne są obfite. Dostępne są dwie popularne wersje Apache - 1.3 i 2.0.49. W testach wykorzystano późniejszą wersję Apache (obejmującą Apache Tomcat). Dostępne były także inne aplikacje open source, m.in. Samba 3.0.3, która zapewnia połączenia z usługami katalogowymi Windows, oraz starsze rozwiązania Advanced File i Print Services, które obsługują klienty Windows oparte na DOS.

W UnixWare dostępne są cztery poziomy ochrony w zakresie od "podstawowego" do "powyżej C2" (certyfikaty wydawane dla poszczególnych typów wzmacniania ochrony i funkcji związanych z hasłami). W instrukcji można znaleźć stwierdzenie, że zwiększenie poziomu bezpieczeństwa powyżej już wybranego w czasie instalacji nie jest możliwe. Natomiast w razie potrzeby możliwe jest jego obniżenie. Podczas testów wybrano najwyższy poziom bezpieczeństwa, a gdy to było potrzebne, obniżono go dla poszczególnych funkcji, takich jak Secure Socket Layer i połączeń Secure Shell Version 3.

Gdy UnixWare pracował, w trybach "C2" i "powyżej C2" do wyszukania nieszczelności użyto ISS Security Scaner w wersji 7.0. Oba wybrane tryby sprostały wymaganiom bezpieczeństwa: nieszczelności nie zostały wykryte.

SCOAdmin jest interfejsem zarządzania opartym na X-Windows, który pozwala administrować charakterystykami serwera (sprzętu i sieci) i kontami użytkowników, a także ustawieniami OpenLDAP. SCOAdmin używa systemu menu w postaci drzewa i okazał się łatwy w użyciu, chociaż niektórym aplikacjom (takim jak ustawianie Dynamic Host Configuration Protocol) brak niektórych, potrzebnych opcji (np. DHCP forward referencing).

Emulacja Windows, zapewniana w UnixWare przez SCO neTraverse Merge 5.3, obsługuje aplikacje od Windows 3.1 do Windows Me. Aplikacje specyficzne dla Windows NT, pracujące pod neTraverse, zazwyczaj nie zachowują się poprawnie i emulacja może spowodować przeciążenie CPU. Instalacja Windows Office 2000 nie powiodła się, a próba użycia Windows Office 97 wykazała obciążenie CPU, które jest nie do zaakceptowania.

Protokół Rendezvous, który może być używany do odszukiwania drukarek i innych urządzeń, nie jest obsługiwany. Obsługiwany jest natomiast Common Unix Printing System, który pozwolił na wyszukanie czterech drukarek sieciowych Lexmark 710 po dodaniu ich adresów IP.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200