Ściągawka z *.ini

MS Windows posiada dwa pliki konfiguracyjne. Są one tworzone przez setup w czasie instalacji programu i czytane każdorazowo w chwili uruchamiania tego środowiska na naszym komputerze. Pierwszy z nich, noszący nazwę system.ini, zawiera podstawowe informacje o konfiguracji sprzętu, klawiaturze, języku, środowisku wewnętrznym i zewnętrznym oraz instalowanych w związku z tym sterownikach urządzeń. W drugim - win.ini - umieszczone są dane dotyczące fontów, parametrów okien, programów, które mają być automatycznie uruchamiane oraz skojarzeń plików programami.

MS Windows posiada dwa pliki konfiguracyjne. Są one tworzone przez setup w czasie instalacji programu i czytane każdorazowo w chwili uruchamiania tego środowiska na naszym komputerze. Pierwszy z nich, noszący nazwę system.ini, zawiera podstawowe informacje o konfiguracji sprzętu, klawiaturze, języku, środowisku wewnętrznym i zewnętrznym oraz instalowanych w związku z tym sterownikach urządzeń. W drugim - win.ini - umieszczone są dane dotyczące fontów, parametrów okien, programów, które mają być automatycznie uruchamiane oraz skojarzeń plików programami.

Większość informacji, zawartych w tych plikach, może być zmieniona przez uruchomienie aplikacji: Control Panel, File Manager lub Setup, jednakże nie wszystkie ustalenia można modyfikować w ten sposób. Czasami zachodzi potrzeba wpisania jakiegoś parametru "ręcznie", choć trzeba to robić ostrożnie.

Po pierwsze, należy sporządzić kopię pliku, który zamierzamy modyfikować, po drugie, należy zmieniać tylko te linie, do których nie ma innego dostępu, po trzecie, trzeba używać edytora ASCII, który nie wstawia znaków sterujących. Najlepiej użyć edytora SYSEDIT, instalowanego przez Windows w katalogu SYSTEM, który sam rozpoznaje pliki konfiguracyjne.

A oto niektóre możliwości zmian konfiguracji, które mają znaczenie praktyczne i nie grożą nieprzyjemnymi skutkami:

WIN.INI [Desktop] WallpaperOriginX= WallpaperOriginY= Obie linie określają, w którym miejscu ekranu ma się znaleźć pierwszy obrazek stanowiący tło. Domyślną wartością w każdej linii jest 0 - powoduje ono rozpoczęcie "tapetowania" od lewego górnego rogu. Możemy tu wpisać każdą wartość zgodną ze stosowanym trybem graficznym.

[Extensions] Documents= Informuje Windows, które pliki są dokumentami. Nie są one kojarzone z żadną aplikacją, a jedynie rozpoznawane przez system jako dokumenty. Do skojarzenia plików z programami powinno się używać opcji Associate w Filemanager. Tu wpisuje się jedynie rozszerzenia oddzielone spacją. Load= Określa jedną lub więcej aplikacji, które będą uruchomione w postaci ikon podczas startu systemu. Należy podać pełną nazwę aplikacji lub dokumentu, który ma przyporządkowaną aplikację, wraz ze ścieżką dostępu. Polecenia oddziela się spacjami. Programs= Informuje, które rozszerzenia oznaczają dla Windows pliki zawierające programy. Podczas instalacji wpisywane są tu następujące rozszerzenia: com exe bat pif. Run= Nakazuje uruchomienie aplikacji w postaci restore (otwarte okno) podczas startu Windows. Należy postępować podobnie jak w przypadku Load.

SYSTEM.INI

comm.drv= Określa, który ze sterowników portów szeregowych będzie używany. shell= Określa nazwę aplikacji, która zostanie uruchomiona jako shell. Domyślnie jest nią Progman.exe, czyli Program Manager. Można to zmienić np. na Winfile.exe, czyli Filemanager. sound.drv= Określa nazwę sterownika dźwięku. oemansi.bin= Określa nazwę tablicy konwersji dla systemów, które nie używają zestawu znaków U.S OEM. W naszych warunkach w tej linii powinna znaleźć się nazwa tablicy konwersji polskich liter - np. z mazovii na kody używane w Windows. Jeśli musimy importować pliki w różnych kodach, to zmiany w tej linii będą nieodzowne i każdorazowo będą wymagały opuszczenia MS Windows, aby nowy wpis zaczął obowiązywać. Warto także pamiętać, że wspomniane tablice powinny być umieszczone w katalogu System.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200