Nowy kolorowy skaner Hewlett-Packard ScanJet IIcx skanuje obiekty w 16 mln kolorów za 1350 USD.

Firma Hewlett-Packard znana jest ze skutecznego wykorzystywania osiągnięć nauki i wdrażania ich do produkcji nowych urządzeń technicznych. Jako pierwsza wyprodukowała drukarkę laserową, która stała się wzorcem dla innych producentów; podobnie jej skanery stołowe cieszą się uznaniem ze względu na dobre parametry techniczne, wysoką jakość, umiarkowaną cenę i trzyletnią gwarancję. Do niedawna złośliwcy tłumaczyli skrót HP jako High Price (wysoka cena). Firma świadoma swej pozycji na rynku i zmieniających się uwarunkowań ekonomicznych dąży do ugruntowania przekonania, że oznacza to raczej Half Price (pół ceny). Pokazane ostatnio produkty dla powszechnego odbiorcy - użytkownika komputerów - zdają się potwierdzać takie tłumaczenie skrótu HP.

Na konferencji prasowej zorganizowanej w Wiedniu HP pokazywał swój najnowszy produkt: stołowy skaner kolorowy HP IIcx. Zastępuje on oferowany do tej pory skaner HP IIc. Zawiera usprawnione rozwiązania sprzętowe i programowe, nadające mu znakomite właściwości funkcjonalne i użytkowe. Optyczna (i mechaniczna) rozdzielczość 400 dpi została zwiększona metodami programowymi do 1600 dpi. W porównaniu ze skanerem IIc czas skanowania stronicy zmniejszono z 15s na 8s.

Sprzęt wyposażony jest w specyficzny dla skanera interfejs SCSI. W przypadku komputera Macintosh łączony jest bezpośrednio do łącza SCSI systemu.

Obecnie rodzina skanerów HP składa się ze skanera ScanJet IIP o 256 poziomach szarości i rozdzielczości efektywnej 1200 dpi i skanera HP ScanJet IIcx o 16 mln kolorów i efektywnej rozdzielczości 1600 dpi.

Dowolne media

Skaner HP IIcx jest przystosowany do skanowania dokumentów płaskich do formatu 23x35 cm i przezroczy 35 mm do A4. Można go także wyposażyć w automatyczny podajnik dokumentów (do 50 arkuszy).

Technika skanowania

W skanerze HP IIcx wykorzystano technikę dokładnego odwzorowania strony Accupage 2.0, zapewniającą możliwość rozpoznawania pisma w małych rozmiarach (do 4 pt) i o różnych krojach, nawet na stronach zawierających tekst i grafikę lub pismo na tle rastra. W skanerze korzysta się z metody TWAIN sterowania procesem skanowania (p. ramka). Pozwala to na dołączenie polecenia skanowania do wielu popularnych aplikacji zarówno tekstowych, jak graficznych.

W trakcie instalacji oprogramowania TWAIN możliwe jest takie zmodyfikowanie aplikacji do Windows, aby opcja skanowania (i ewentualnego rozpoznawania tekstu) stała się częścią składową menu File aplikacji. Na pokazie demonstrowano korzystanie z polecenia skanowania i rozpoznawania pisma w edytorze tekstowym WordPerfect 6.0 do Windows i programie DTP Aldus Pagemaker 5.0 oraz skanowania obrazów bezpośrednio do programów graficznych.

Oprogramowanie

Wraz ze skanerem dostarczany jest pakiet programowy HP Deskscan II 2.0, obsługujący skanowanie na dysk lub bezpośrednio do aplikacji Windows, takich jak WordPerfect do Windows, Aldus Pagemaker czy program do rozpoznawania pisma Calera WordScan Plus 2.0. Nabywca skanera otrzymuje także ograniczoną wersję Aldus PhotoStyler do edycji obrazów (Adobe PhotoShop dla wersji Macintosh).

Technika TWAIN

Coraz więcej osób korzysta z obrazów do zilustrowania nawet listów, nie mówiąc już o pismach ulotnych, reklamach czy sprawozdaniach. Jeszcze do niedawna w celu uzyskania obrazu należało wyjść z aplikacji, uruchomić program skanowania, zapisać wynik do pliku i ewentualnie włączyć go potem w programie DTP do dokumentu. TWAIN to metoda łączenia aplikacji i obrazów.

Opracowała ją grupa robocza utworzona w 1990 r. przez producentów sprzętu do skanowania i twórców programów do rozpoznawania pisma: Aldus, Caere, Eastman Kodak, Hewlett- Packard i Logitech. Gdy specyfikacja pojawiła się wiosną 1992 r. zaakceptowało ją ponad 90 producentów sprzętu i oprogramowania. Na dodatek uzyskała nagrody Byte'a i PC Magazine za najlepsze produkty roku.

Specyfikacja określa model współdziałania aplikacji ze źródłem danych graficznych. Elementem dostarczającym dane w technice TWAIN jest Source (źródło), zarządzane programowo dzięki sterownikowi dostarczanemu przez producenta źródła. Źródłem może być skaner lub karta do digitalizacji obrazu, ale także baza danych graficznych.

Zasadniczym elementem techniki TWAIN jest Source Manager (SM). Jego podstawowe zadanie sprowadza się do określania i utrzymywania połączenia między różnymi źródłami danych graficznych a aplikacją. W środowisku Windows jest realizowany w postaci biblioteki DLL. Gdy aplikacji potrzebne są dane graficzne ze źródła, wywołuje odpowiednią funkcję SM. Source Manager wysyła sekwencję sterującą do wybrania źródła grafiki i pozwala na określenie parametrów źródła (rozdzielczość, liczba kolorów czy poziomów szarości, rozmiar).

Specyfikacja TWAIN pozwala na dużą swobodę wyboru poziomu korzystania z niej, zarówno przez producentów sprzętu, jak i producentów aplikacji. Zależnie od zastosowanego poziomu wsparcia użytkownik może w większym lub mniejszym stopniu wpływać na sposób pozyskiwania obiektów graficznych.

Czytelnikom należy się jeszcze informacja co oznacza skrót TWAIN. Otóż jedyne wyjaśnienie, które udało mi się znaleźć, ale którego wypierają się wszystkie zainteresowane firmy brzmi: Technology Without Any Interesting Name (technologia bez interesującej nazwy).