W MS DOS 6 pojawiło się klika specjalistycznych programów, dostarczanych dawniej jedynie z określonym sprzętem lub pisanym przez niezależnych twórców oprogramowania dla potrzeb doraźnych. Jednym z takich programów jest MSCDEX.EXE - sterownik stacji CD-ROM, umożliwiający korzystanie z danych na dyskach CD-ROM i służący do przypisania logicznego dysku do fizycznej stacji tych dysków. Innym przydatnym programem, ułatwiającym życie ludziom piszącym skomplikowane pliki wsadowe (BAT), jest program CHOICE.

Jak podjąć decyzję w pliku wsadowym?

Przebieg wykonania pliku wsadowego często zależy od wyników wykonania określonego programu, ustawiającego zmienną systemową ERRORLEVEL. Fakt ten wykorzystuje się w programach instalacyjnych wielu pakietów oprogramowania. Dużym ułatwieniem dla piszących pliki wsadowe jest możliwość ustawienia tej zmiennej z klawiatury. I do tego właśnie służy program CHOICE.COM. Wywołuje się go w celu zachęcenia użytkownika do dokonania określonego wyboru jednej z opcji podanych na ekranie. Na przykład wywołanie (z pliku wsadowego) o postaci:

@CHOICE /c:tn Zapisać na dysk (tak, nie?)

spowoduje wyświetlenie komunikatu

Zapisać na dysk (tak, nie?)[t,n]?

(Opcje podawane są po /c:, zaś komunikat je poprzedzający pisze się po prostu dalej.) Napisanie litery t (lub T) nadaje zmiennej ERRORLEVEL wartość 1, litery n (lub N) wartość 2. Oczywiście taką metodą można jednocześnie decydować o wyborze większej liczby opcji, jak w poniższym przykładzie kompletnego pliku wsadowego.

@echo off

cls

echo.

echo A Piszemy coś?

echo B Wirusy?

echo C Czy Backup?

echo.

choice /c:abc Wybierz opcję

if errorlevel 3 goto MSBackup

if errorlevel 2 goto Msav

if errorlevel 1 goto Edit

:Edit

REM Tutaj ulubiony edytor (BRIEF)

b *.*

goto End

:Msav

REM Tutaj sprawdzamy wirusy

msav

goto End

:Msbackup

REM Wykonujemy backup

msbackup

goto End

:End

Przypominam, że badanie zawartości zmiennej ERRORLEVEL wykonuje się za pomocą polecenia IF ERRORLEVEL i zawsze powinno być wykonywane, poczynając od największej przewidywanej wartości.

Coś dla notebooków

Poważnym ułatwieniem dla wszystkich posiadaczy notebooków (zwłaszcza tych, które mają zewnętrzną stację dyskietek lub nie mają jej wcale) jest para programów do przesyłania plików między komputerami INTERLNK.EXE i INTERSVR.EXE. Umożliwiają one przesyłanie plików między komputerami przez 7-drutowy kabel (tzw. null-modem) między ich portami szeregowymi lub przez dwukierunkowy kabel między portami równoległymi.

INTERLNK jest sterownikiem (device driver), wywoływanym w notebooku z pliku CONFIG.SYS poleceniem

device=c:\dos\interlnk.exe

lub

devicehigh=c:\dos\interlnk.exe

Służy on do odwzorowania dysków komputera stacjonarnego (serwera) na dodatkowe dyski w notebooku. Jeżeli więc ten komputer ma dwie stacje dyskietek A: i B: oraz dysk stały C:, to po wywołaniu tego programu pojawią się w notebooku dodatkowe dyski logiczne D:, E: i F:, odpowiadające trzem dyskom komputera stacjonarnego. W wywołaniu INTERLNK można określić liczbę stacji, które zostaną odwzorowane.

Program INTERSVR wywołuje się z linii komend serwera, pisząc takie właśnie polecenie. Od tego momentu możliwe jest kopiowanie plików między komputerami, tak jak kopiowanie plików między dyskami lokalnymi notebooka.

Programy te umożliwiają także zdalne przeniesienie samych programów z jednego komputera na drugi, ale jedynie przez łącze szeregowe i kabel null-modem.

Oszczędzanie akumulatora (baterii)

Program POWER.EXE służy do monitorowania stanu naładowania baterii komputera i umożliwia wyłączanie niektórych jego podzespołów, jeśli można je sterować zgodnie ze specyfikacją Advanced Power Management (APM), opracowaną wspólnie przez Microsoft i producentów komputerów typu notebook i subnotebook.