Czołowi dostawcy serwerów J2EE konkurują ułatwieniami dla programistów i rozwiązaniami podnoszącymi dostępność.

Niegdyś elitarne, później modne serwery aplikacyjne Java przestały już być ciekawostką informatyczną, stając się kluczowym składnikiem infrastruktury informatycznej dużych organizacji. Przejście serwerów J2EE od żywiołowego do stabilnego rozwoju sprawiło, że coraz więcej firm decyduje się przenieść na nie swoje krytyczne aplikacje. To zaś skłania producentów do coraz uważniejszego wsłuchiwania się w potrzeby zgłaszane przez klientów - nietrafne inwestycje mogą kosztować utratę udziału w rynku.

Na pierwszy ogień poszło wzbogacenie platform J2EE we własne środowiska do szybkiego tworzenia aplikacji bez konieczności znajomości meandrów J2EE. Równolegle producenci rozwijali funkcjonalność integracyjną. Coraz częściej serwery J2EE zaczynają być uzupełniane elementami zarządzania procesami biznesowymi, obejmując powoli sferę rozwiązań zwanych motorami reguł biznesowych. Dzięki nim analitycy mogą prawie całkowicie oderwać się od kodowania na rzecz definiowania zależności między obiektami a zjawiskami biznesowymi.

Nie słabnie zainteresowanie funkcjami na różne sposoby podnoszącymi bezpieczeństwo i dostępność - zarówno serwera jako platformy, jak i uruchamianych w jego środowisku aplikacji.

Klient na smyczy

Dla producentów serwerów aplikacyjnych Java ma tyleż zalet, co wad. Standaryzacja i przenośność języka pozwalają na tworzenie jednej wersji produktu - w tym także serwera aplikacyjnego - dla dowolnego systemu operacyjnego wyposażonego w wirtualną maszyną Java. Jednocześnie Java jest jednak językiem obiektowym - trudnym do opanowania dla osób posługujących się dotychczas językami proceduralnymi, np. Microsoft Visual Basic, specyficznymi językami czwartej generacji, m.in. PowerScript wykorzystywany w pakiecie Sybase PowerBuilder czy Oracle PL/SQL.

Takie osoby, a należy do nich większość zatrudnionych w przedsiębiorstwach analityków biznesowych, mają duże kłopoty z przyswojeniem logiki obiektowej. Języki czwartej generacji są preferowane także przez producentów aplikacji. Dzięki nim kod powstaje znacznie szybciej niż w przypadku posługiwania się językiem trzeciej generacji.

Aby uczynić swoje platformy atrakcyjnymi dla twórców aplikacji i analityków, dostawcy serwerów aplikacyjnych musieli pójść na ustępstwa. Pierwszym krokiem było zaoferowanie zintegrowanych z platformami J2EE pakietów do szybkiej budowy aplikacji - bez konieczności poznawania arkanów języka Java, zwłaszcza bez konieczności zgłębiania tysięcy funkcji interfejsów API i możliwości komponentów J2EE.

IBM oferuje pakiet programistyczny WebSphere Studio 5.1 zawierający wszystkie typowe cechy środowiska RAD. Umożliwia on tworzenie i uruchamianie komponentów J2EE - także w postaci usług sieciowych, nawet przez programistów nieznających języka Java. WebSphere Studio optymalizuje kod Java dla serwera aplikacyjnego WebSphere Application Server. Kierownictwo IBM twierdzi jednak, że ponieważ pakiet jest oparty na technologiach Eclipse, może być traktowany jako środowisko uniwersalne.

BEA Systems udostępnia podobne narzędzie. WebLogic Workshop to zestaw narzędzi do tworzenia i osadzania aplikacji na serwerze aplikacyjnym WebLogic i innych składnikach platformy WebLogic 8.1. W ostatnim czasie BEA do pakietu WebLogic Workshop zaczęła dołączać zestaw XML Spy (firmy Altova), uważany powszechnie za modelowe narzędzie do obróbki kodu XML.

Oracle oferuje pakiet narzędziowy JDeveloper 10g, ściśle zintegrowany z bazami danych Oracle 10g i serwerem aplikacyjnym OAS 10g. To też produkt unikatowy, gdyż pozwala na tworzenie aplikacji biznesowych dla rozproszonych klastrów sprzętowych.

Wszystkie te działania producentów mają na celu przywiązanie klienta do ich serwerów J2EE. Nawet jeśli dostawca wskazuje na ich zgodność ze standardami Java, zapewnia przenośność aplikacji i możliwość używania narzędzi niezależnych producentów w procesie tworzenia aplikacji.

Dojrzały produkt

Komercyjne serwery aplikacyjne Java to zwykle produkty dojrzałe. Najbardziej rozbudowane wersje obsługują trzy podstawowe elementy: serwlety do realizacji prostej logiki biznesowej, aktywne strony JSP do obsługi prezentacji w sieci Web oraz komponenty EJB do budowy aplikacji transakcyjnych. Ponadto serwery J2EE są często wyposażane w moduł JMS (Java Message Service) do obsługi komunikacji asynchronicznej, moduł JMX (Java Management Extensions) do zarządzania aplikacjami i ich komponentami oraz system metakatalogów JNDI (Java Naming and Directory Interface). Standardowym elementem wyposażenia serwera J2EE są sterowniki JDBC do głównych serwerów relacyjnych baz danych i sterowniki JCA (Java Connector Architecture) do aplikacji biznesowych.