Po co posłowi komputer

Organizacja pracy parlamentu jest wizytówką danego kraju. Nic więc dziwnego, że w parlamentach wielu państw Europy można znaleźć bardzo nowoczesne systemy komputerowe wspomagające odpowiedzialną pracę parlamentarzystów.

Organizacja pracy parlamentu jest wizytówką danego kraju. Nic więc dziwnego, że w parlamentach wielu państw Europy można znaleźć bardzo nowoczesne systemy komputerowe wspomagające odpowiedzialną pracę parlamentarzystów.

Parlamentarzyści to ludzie rozporządzający ogromnym doświadczeniem życiowym. Wielu z nich używa komputera od lat w swojej praktyce. Ci nie mają kłopotów z korzystaniem zeń w parlamencie i uważają to za naturalne. Jest jednak wiele osób, które nigdy dotąd nie używały komputera. Tych bardzo trudno przekonać do elektronicznego przetwarzania danych, choćby miała to być tylko tak prozaiczna rzecz jak edycja tekstu własnego wystąpienia.

Zasadniczym celem komputeryzacji każdego parlamentu jest jednak nie tyle ułatwienie tworzenia dokumentu standardowym edytorem, co budowa możliwie kompletnych baz danych z łatwym dostępem wszystkich uprawnionych osób. Dlatego w większości parlamentów państw europejskich można znaleźć stosunkowo dużo sieci komputerowych i to zarówno lokalnych, jak i ogólnokrajowych bądź międzynarodowych. Z instalacją sieci lokalnych wiąże się pewna niedogodność, mianowicie potrzeba okablowania najczęściej zabytkowych wnętrz. Dobrze jest takie okablowanie wykonać nawet na zapas, przy okazji większego remontu budynku. Postąpiono tak np. w Tallinnie przy okazji adaptacji zamku Toompea dla potrzeb organizującego się właśnie parlamentu estońskiego.

Komputeryzacja na Wschodzie i Zachodzie

Parlamenty krajów zachodnich zaczęły się komputeryzować na przełomie lat 70./80. Dzięki temu większość z nich ma obecnie bardzo różnorodne bazy danych, dziś już historyczne. Jednakże część sprzętu zakupionego w latach 70. jest przestarzała. Są to np. komputery mainframe, których nikt obecnie nie produkuje. Parlamenty te stoją więc przed problemem konwersji swych baz na obecnie obowiązujące formaty pamięci masowej.

Kraje Europy Wschodniej i Centralnej są, wydawałoby się, w szczęśliwszej sytuacji. Nie mają starego sprzętu, dzięki czemu swoje parlamenty mogą wyposażyć w nowoczesne serwery z procesorami Intela. Z kolei kraje te nie mają tak bogatych archiwów elektronicznych, które rozwijają się w wyniku długotrwałego używania komputerów. Ale i tą niedogodność można wyeliminować. Nowoczesne techniki optycznego rozpoznawania pisma OCR pozwalają w szybkim czasie zamienić kartoteki papierowe na elektroniczne, magnetyczne bądź CD-ROM, WORM itd.

Komisja Frosta

Nie bez znaczenia dla młodych demokracji europejskich pozostaje możliwość uniknięcia wielu błędów popełnionych przez zachodnich kolegów. Informatycy parlamentarni bowiem mogą skorzystać z pomocy licznych konsultantów delegowanych przez Zachód. Dla przykładu, w komputeryzacji Estonii i Słowacji brali udział inżynierowie z amerykańskiej komisji roboczej teksańskiego kongresmena Martina Frosta (Speaker's Special Task Force on the Development of Parliamentary Institutions in Eastern Europe). Komisja Frosta będąca zespołem technicznym służby informatycznej Białego Domu, ma podpisaną umowę z Cabletronem (finansowaną przez Kongres USA). Ponadto cały sprzęt (notebooki, laptopy, kopiarki, akcesoria) jest więc przekazywany młodym demokracjom w formie daru.

Bułgaria

Parlament bułgarski jest jednoizbowy. Liczy 240 posłów. Mieści się w siedzibie tymczasowej. Wkrótce ma być przeniesiony do budynku po byłej bułgarskiej partii komunistycznej.

W związku z tym nakłady na komputeryzację obecnego miejsca zgromadzeń nie są na razie zbyt wysokie. W nowym budynku planowana jest instalacja dobrej jakości okablowania sieciowego. W okresie przejściowym łączność sieciowa między obecnym i nowym budynkiem parlamentu będzie utrzymywana za pomocą łączy radiowych. Bułgaria planuje stworzenie pełnej bazy tekstów obowiązujących w tym kraju ustaw.

Estonia

Parlament estoński składa się ze 101 posłów. Wyposażenie komputerowe parlamentu estońskiego stanowi dar parlamentarzystów szwedzkich, którzy przekazali sprzęt dotychczas wykorzystywany przez siebie.

Od roku 1988 tworzona jest pod Clipperem własna baza Estlex zawierająca obecnie 11 tys. ustaw i zarządzeń obowiązujących w państwie. Estlex pracuje off-line. Inne dostępne elektroniczne bazy prawne to Seadus (baza bibliograficzna), OIGUS94 oraz Bibliographia Iuridica Estonica.

Finlandia

Parlament fiński liczy 200 członków. Jest wyposażony w elektroniczny system głosowania, zliczania i archiwizowania jego wyników. W sali posiedzeń parlamentu każdy deputowany ma przed sobą elektroniczną konsolę z informacją nt. aktualnego porządku wystąpień, mikrofon, przyciski do głosowań i przycisk zgłoszenia do zabrania głosu. Zautomatyzowany jest także proces limitowania czasu wystąpień deputowanych.

Hiszpania

Parlament hiszpański jest dwuizbowy. Izba niższa (Kortezy) ma 350 miejsc, izba wyższa (Senat) - 208 miejsc. Senat hiszpański skomputeryzowano w 1986 r., głównie administrację. Za standard edytora przyjęto WordPerfect. System elektronicznego głosowania wykonał Philips.

Ważniejsze bazy danych to Calex zawierająca ponad 51 tys. cytatów z prawodawstwa centralnego i regionalnego oraz Alca, baza informacyjna o działalności parlamentów regionalnych.

Niemcy

Parlament niemiecki jest dwuizbowy. Stanowi go 662-osobowy Bundestag i 68-osobowy Bundesrat (przedstawiciele rad regionalnych).

System komputerowy Bundestagu jest oparty na komputerze Tandem CLX z dwoma procesorami RISC i pamięcią masową 6 GB. Dane do tego komputera są transmitowane przez sieć X.25 oraz ISDN. Parlamentarzyści i ich obsługa korzystają z teletekstu i faksowych bramek komunikacyjnych (fax gateway). Zaobserwowano dużą popularność poczty elektronicznej Parlakom wśród parlamentarzystów, przez co ma być rozwijana budowa poczty standardu X.400. Parlamentarzyści niemieccy poprzez sieci rozległe mają dostęp do wielu baz europejskich.

Własne bazy danych są tworzone metodami skanowania dokumentów papierowych i archiwizowania ich na dyskach optycznych (znaczny przyrost zadań odnotowano po połączeniu z b. NRD).

Polska

Parlament polski jest dwuizbowy. Sejm to 460 posłów, Senat to 100 senatorów. Pierwsze komputery otrzymał Senat w 1990 r. jako dar Kongresu USA. Obecnie w Senacie jest ok. 150 PC spiętych siecią Novell NetWare 3.11 pracującą na 4 serwerach. Komputery są używane do edycji dokumentacji (edytor QR-Tekst) oraz prac administracyjnych. Sieć lokalna Senatu jest połączona z siecią lokalną Sejmu. Istnieją połączenia Senatu z sieciami zewnętrznymi (np. z siecią informacji PAP) a także z siecią Internet (poprzez NASK). Senat ma dostęp do baz danych Dialog, Echo oraz katalogów Biblioteki Kongresu USA. Wzrasta zainteresowanie parlamentarzystów pocztą elektroniczną. Za najciekawszą sieć pakietową Senat uznał Kolpak budowany przez PKP.

Komputeryzacja Sejmu rozpoczęła się na dobre rok wcześniej, tj. w 1989 r. Strategia komputeryzacji Sejmu jest zbliżona do strategii komputeryzacji Senatu. W Sejmie jest wykorzystywany sprzęt HP 9000 pod systemem HP/UX. Używane jest szeroko oprogramowanie do DTP (Ventura). Wprowadza się obecnie dwa narzędzia obróbki danych:

- Topic, program do zarządzania dokumentowymi bazami danych różnych formatów

- Ingres, system zarządzania bazami danych wraz z językiem czwartej generacji.

Przygotowywany jest projekt systemu informacji o pracach Sejmu i Senatu, procesie legislacyjnym, dokumetacji parlamentarnej i ustawach.

Słowacja

Parlament słowacki liczy 150 posłów. Mieści się w dwóch zabytkowych budynkach, w tym w części zamku w Bratysławie. Swoją komputeryzację i instalację sieci zawdzięcza komisji Frosta.

Słowenia

W Słowenii Zgromadzenie Narodowe liczy 90 członków. Jest skomputeryzowane dużą liczbą PC. Jego baza danych Doks zawiera dokumenty przychodzące, które mają być brane pod uwagę przy pracy Zgromadzenia, wszystkie dokumenty, które powstają w czasie jego pracy, wszystkie pytania posłów oraz inicjatywy poselskie i odpowiedzi na nie. Dokumenty są wprowadzane 2 razy, jako pełny tekst i w formie streszczenia. Dwie inne bazy, Zaks oraz Kins zawierają uzupełniający się zbiór słoweńskich aktów prawnych i katalog postanowień sądowych (od 1980 r.). Słowenia korzysta z niemieckiej bazy Juris i jest przygotowana do korzystania z baz europejskich.

Węgry

Węgierskie Zgromadzenie Narodowe liczy 386 parlamentarzystów. Najbardziej popularne wśród posłów bazy danych to Pressdok i Hundok. Pressdok zawiera dane o artykułach z prasy węgierskiej i ich streszczenia, jest co tydzień aktualizowana. Hundok, strukturą bardzo podobna, zawiera przegląd prasy międzynarodowej z uwzględnieniem Węgier i Europy Centralnej. Istnieją też bazy prawnicze VPI, Foreign Law oraz Hungarian Law. Dostęp do baz jest możliwy poprzez telefoniczną sieć publiczną.

Wielka Brytania

Parlament brytyjski jest dwuizbowy. Izba Lordów składa się z 1200 członków i przynależność do niej jest wynikiem dziedziczenia lub mianowania. W pracach Izby Lordów czynny udział bierze średnio ok. 200 osób. Pochodząca z wyborów Izba Gmin liczy 651 posłów. Według danych służb informatycznych Westminsteru na co dzień używa komputerów zaledwie 60 posłów. Wynika to stąd, że sieć komputerowa w Izbie Gmin znajduje się obecnie w "embrionalnym" stanie organizacyjnym.

Mimo że bazy danych parlamentu są stosunkowo rozbudowane, to zapytania do nich są obsługiwane bezpośrednio przez służby informatyczne parlamntu. Posłowie kierują swoje pytania za ich pośrednictwem, składając u informatyków zapytania na kartkach, telefonicznie albo w najlepszym razie przesyłając je pocztą elektroniczną.

Podstawowa bazy danych to POLIS (Parliamentary On-line Information System), indeks komputerowy dostarczający informacje ze wszystkich oficjalnych dokumentów parlamentarnych od 1979 r. Ponadto baza zawiera komplet rządowych komunikatów prasowych oraz zbiór dokumentów i praw Wspólnoty Europejskiej.

Włochy

Służby komputerowe parlamentu włoskiego muszą obsłużyć 630 posłów i 322 senatorów. Tradycje systemów komputerowych w parlamencie włoskim są długie. W roku 1975 zakupiono komputer mainframe IBM 3090, który działa do dzisiaj. Obecnie zakupiono wiele PC, które służą jako lokalne serwery lub terminale sieci. Zakupiono też pewną liczbę X-terminali.

W ciągu ok. 20 lat służby parlamentu włoskiego wprowadziły dane do 24 baz, które są dostępne częściowo dla użytkowników zewnętrznych. Wśród tych baz warto wymienić:

- bazę aktywności legislacyjnej (dane od 1980 r.)

- bazę ustaw, regulacji regionalnych i wyników wyborów (dane od 1976 r.)

- bazę biblioteki parlamentarnej zawierającą streszczenia książek oraz informacje nt. ekonomiczne, socjologiczne, historyczne, polityczne: krajowe i międzynarodowe

- bazę artykułów prasowych

- bazy: umów międzynarodowych i wypowiedzi podczas sesji parlamentarnych.

Na uwagę zasługuje nowoczesny projekt Tiap (Testi Integrali degli Atti Parlamentari) - pełna dokumentacja akt parlamentarnych oparta na bazie Stairs i oprogramowaniu do przetwarzania obrazów pod MS-Windows i OS/2. Teksty tych dokumentów parlamentu są przechowywane wraz z towarzyszącymi im obrazami, rysunkami, szkicami itp., można je przeglądać wyszukiwać wg różnych haseł i kluczy, drukować lub zamawiać kopie na dyskietce.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200