Od kilograma do stu gramów

Motorola zaprezentowała ostatnio najlżejszy telefon komórkowy - MicroTAC Elite, ważący 113 gram. Droga do tej nowej konstrukcji, potwierdzającej miejsce Motoroli w ścisłej czołówce producentów nowych technologii łączności komórkowej, zaczęła się w 1956 r. Dzisiaj te produkty Motoroli wyznaczają kierunki rozwoju i dominują na świecie. Warto jednak przypomnieć kolejne etapy rozwoju i dochodzenia do dzisiejszej, czołowej pozycji Motoroli na rynku technologii i produkcji urządzeń łączności komórkowej.

Motorola zaprezentowała ostatnio najlżejszy telefon komórkowy - MicroTAC Elite, ważący 113 gram. Droga do tej nowej konstrukcji, potwierdzającej miejsce Motoroli w ścisłej czołówce producentów nowych technologii łączności komórkowej, zaczęła się w 1956 r. Dzisiaj te produkty Motoroli wyznaczają kierunki rozwoju i dominują na świecie. Warto jednak przypomnieć kolejne etapy rozwoju i dochodzenia do dzisiejszej, czołowej pozycji Motoroli na rynkutechnologii i produkcji urządzeń łączności komórkowej.

Historia ta rozpoczęła się w 1956 r., kiedy Motorola podjęła pracę nad telefonami przenośnymi. Pierwsze produkty znalazły się na rynku w 1959 r. Jednak zaprojektowanie i wprowadzenie ruchomego radia, ruchomej radiowej jednostki nadzorczej oraz sprzętu do stacji bazowej dla ruchomej telefonii (Improved Mobile Telephone Service - IMTS) nastąpiło dopiero w 1963 r. Prezentacja pierwszego telefonu komórkowego przed Federalną Komisją ds. Komunikacji nastąpiła w 1972 r. Od tej daty odnotować można gwałtowny rozwój technologii łączności komórkowej, opracowywanej przez Motorolę:

1973 Wyprodukowanie pierwszego, w pełni zsyntetyzowanego radia dupleksowego dla samochodowych systemów telefonicznych IMTS (Pulsar). W Nowym Jorku przedstawiono pierwszą generację ręcznych telefonów DynaTAC, miały masę 1075 g i objętość 896 cm/3.

1976 Wyprodukowano telefon Pulsar II z zastosowaniem mikroprocesorów, miał on już pamięć i wyświetlanie wybranego numeru.

1981 Po próbnej serii tysiąca testowych telefonów komórkowych w Chicago (1979), Motorola zainstalowała próbny system telefonii komórkowej w Washington/Baltimore. System obejmował ruchome oraz trzeciej generacji przenośne DynaTAC. Telefony te ważyły 896 g przy objętości 654 cm/3. Wprowadzono też samochodowy telefon z głośnikiem, pierwszy na świecie automatyczny, uruchomiany na dźwięk głosu telefon w systemie IMTS.

1983 Po opisanych próbach, Motorola wprowadza na rynek pierwszy komercyjny telefon komórkowy.

1984 Wprowadzony zostaje pierwszy na świecie komercyjny przenośny ręczny radiotelefon DynaTAC 8000X ważący 840 g, objętość 560 cm/3. Motorola wprowadza na rynek pierwszy na świecie komórkowy modem do transmisji danych, a także ruchomy telefon 6000X Cellular/IMTS Uniwersal Service. W telefonii komórkowej Motorola wprowadza linię telefonów od podstawowego DynaTAC 2000 oż po najnowocześniejszy DynaTAC 6000X. Produkty te wyposażone są w standardowe dzisiaj fukcje, jak selekcyjny system rejestracji oraz wybieranie numeru telefonicznego (w systemie TONE) z pamięci.

1985 Motorola wprowadza system operacyjny dla użytkowników telefonów komórkowych podróżujących między miastami. Utworzony zostaje Motorola Cellular Service, Inc. (Dział Usług Komórkowych), który sprzedaje usługi komórkowe na terenie USA. Wprowadzony zostaje samochodowy telefon z głośnikiem (Vehicular Speaker Phone II), dupleksowy produkt umożliwiający korzystanie z telefonu bez użycia rąk.

1986 Piąta generacja przenośnych telefonów Motoroli (seria F) waży 784 g przy objętości 555 cm/3. Nowe, ruchome urządzenie nadawczo-odbiorcze MiniTAC, waży o 66% mniej niż wcześniejsze modele. Motorola wprowadza też THE Celluar Connection Interface, zgodny z RJ11 komórkowy interfejs do faksów, komputerów, systemów alarmowych oraz telemetrycznych urządzeń informujących.

1988 Szósta generacja przenośnych telefonów komórkowych Motoroli (seria G) waży 750 g przy objętości 555 cm/3. Telefon komórkowy Motoroli Digital Voice Caller jest pierwszym na świecie aparatem umożliwiającym abonentom wybieranie numeru, odbiór telefonu i zakończenie rozmowy komendami wydawanymi głosem. Po wprowadzonym rok wcześniej modelu VSP, który był łatwiejszy do zainstalowania i miał nowocześniejszy system audio do obsługi bez używania rąk, jest to kolejne usprawnienie mające ułatwiać używanie telefonu, szczególnie w samochodzie.

1989 Nowy telefon komórkowy MicroTAC Digital Personal Communicator Telephone waży jedynie 299 g. Jest w tym czasie najmniejszym i najlżejszym telefonem komórkowym na świecie. Jednocześnie wprowadzony przez Motorolę tlefon przenośny Ultra Classic wyposażony zostaje w baterie umożliwiające 1,1 2,2 i 4,4 godz. trwania rozmowy.

1990 Motorola wprowadza nowy system obsługi telefonów NAMPS (Narrow-band Advanced Mobile Phone Service - nowoczesny wąskopasmowy system obsługi telefonów przenośnych). Wdrożenie tego systemu potroiło liczba obsługiwanych rozmów, system wypróbowany został z Central Cellular w Las Vegas. Motorola dostarczyła poza telefonami, urządzenia infrastrukturalne zaadaptowane dla potrzeb testu. Telefon komórkowy DPC500, wyposażony w najbardziej popularne funkcje, sprzedawany jest w cenie masowego produktu rynkowego. Po raz pierwszy zaprezentowany zostaje przenośny telefon dla północnoamerykańskiego systemu komórkowego, North America TDMA Cellular System, do testowania w przemyśle. System ten stosuje technologię Time Division Multiple Access (wielodostęp z podziałem czasu).

1991 Najnowszy telefon komórkowy Motoroli, MicroTAC Lite Digital Personal Communicator Telephone waży 215 g. Na rynku znajdują się telefony komórkowe MicroTAC Alpha Classic oraz Alpha Star Digital Personal Communicator. Są one wyposażone w alfanumeryczny mozaikowy wyświetlacz i ważą 282 g. Motorola wprowadza też telefon bezprzewodowy Secure Clear, po raz pierwszy wyposażony w funkcję zabezpieczającą przed podsłuchiwaniem rozmów.

1992 Ulepszony MicroTAC Lite Digital Personal Communicator Telephone zmniejsza wagę do 196 g. Motorola wprowadza MicroTAC Ultra Lite, ważący mniej niż 168 g. Nowy telefon komórkowy VibraCall wyposażony jest po raz pierwszy w opcjonalną wibracyjną sygnalizację dzwonienia, mogącą zastąpić dotychczasową sygnalizację dźwiękową. Wszystkie osobiste i przenośne telefony Motoroli wyposażone zostają w akumulatorki NiMH. Takie źródło zasilania umożliwia dłuższy czas rozmów, niż stosowane do tej pory akumulatorki niklowo-kadmowe.

1994 Kolejnym produktem linii telefonów komórkowych TDMA jest model Micro Digital Lite. Waży on 221 g. Najnowszy telefon komórkowy Motoroli to opisywany już w CW MicroTAC Elite, ważący 113 g.

Poza zaprezentowanymi w skrócie głównymi produktami Motoroli w dziedzinie telefonii komórkowej, trzeba pamiętać, że jest to jedyna firma, która dostarcza telefony dla wszystkich większych systemów komórkowych. Należą do nich: AMPS, NAMPS, GSM, NADC, (E)TACS, J/NTACS, NMT 900, NMT 450, France 450, DCS 1800, OBL-C, NTT. Także w polskim systemie telefonii komórkowej aparaty Motoroli są znanym produktem.

Należy też wspomnieć o produkowanych przez Motorolę pagerach, które zdecydowanie zdominowały polski rynek systemów przywoławczych (właściwsza nazwa - systemy informujące), poza siecią Polpager (tu króluje NOKIA).

Motorola ma też bardzo znaczący udział w systemach łączności radiowej oraz m.in. w produkcji procesorów mikrokomputerowych.

W roku 1993 wartość sprzedaży produktów Motoroli wyniosła 17 mld USD.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200