Wstępny okres ok. 2 lat działalności Thomson Polkolor oceniono bardzo pozytywnie przez centralę Thomsona. Tak pozytywnie, że postanowiono przeprowadzić kolejne znaczne inwestycje. Nie zapomniano też o informatyce. Rozwój informatyczny Thomson Polkolor postanowiono oprzeć na kompleksowym, zintegrowanym systemie zarządzania przedsiębiorstwem znanym z teorii pod nazwą MRP II. Wiosną 1993 r. rozpoczęto poszukiwania takiego systemu przy pomocy konsultantów zachodnich. Wytypowano wstępnie 12 systemów tego typu i rozpoczęto akcję ofertową. Na podstawie analizy nadesłanych ofert wytypowano cztery sytemy do dalszej analizy. Kryteria jakimi się przy tym kierowano obejmowały funkcjonalność , referencje oraz dostępność systemu na rynku polskim.

Warto zauważyć, że platforma sprzętowa nie stanowiła kryterium wyboru, chociaż ograniczono ją do najbardziej rozpowszechnionych systemów operacyjnych, a więc: DOS, Unix i AS/400.

Po dwudniowych prezentacjach każdego z wytypowanych produktów, zakwalifikowano dwa z nich do ostatecznej rozgrywki. Obejmowała ona tygodniowe warsztaty, na których analizowano dość dokładnie możliwości funkcjonalne obu systemów. Ostateczna decyzja zapadła w grudniu 1993 r. Zwycięzcą okazał się system BPCS firmy SSA.

System BPCS dedykowany jest na komputer AS/400, chociaż wkrótce dostępny będzie również w wersji unixowej. Referencje tego systemu obejmują kilka tysięcy instalacji praktycznie we wszystkich częściach świata.

Wdrożenie systemu BPCS w Thomson Polkolor rozpoczęło się w kwietniu 1994 r. i przewidywane jest na okres 2-3 lat.

Inwestycje towarzyszące:

• zakup i instalacja AS/400 model F35 z dalszą rozbudową do F50

• instalacja lokalnej struturalnej sieci komputerowej obejmującej docelowo ok. 500 stacji roboczych

• instalacja sieci energetycznej zasilającej sieć komputerową

• przebudowa centrum komputerowego.

Konfiguracja sprzętowa systemu

Thomson Polkolor od chwili zaistnienia bazował na wlasnych systemach informatycznych, dostosowanych do jego specyficznych potrzeb. Były to przede wszystkim systemy finansowe, jako że w tej dziedzinie wymagania sprawnego przetwarzania danych były największe. Stworzone systemy pozwoliły w szczególności na prowadzenie równoległych ksiąg finansowych w dwu walutach: złotych polskich i frankach francuskich z uwzględnieniem specyficznych wymagań dla obu walut. Systemy te, pracujące w trybie on-line na sieci Novell, obejmującej pięć fileserver'ów i ok. 120 stacji roboczych, spełniły stawiane im wymagania.

System BPCS dedykowany jest na komputer AS/400 i przystosowany do przetwarzania terminalowego. Mimo to w skład konfiguracji sprzętowej zainstalowanej w Thomson Polkolor wchodzą i wchodzić będą docelowo, zaledwie trzy terminale. Użytkownicy pracować będą na mikrokomputerach klasy PC z wykorzystaniem emulacji terminala AS/400. Takie rozwiązanie wynikało zarówno z chęci wykorzystania istniejącego sprzętu, jak i przede wszystkim z potrzeby jego otwartości i funkcjonalności. Na tych samych mikrokomputerach można bowiem uruchomić emulację terminala AS/400, jak i normalne programy pod kontrolą systemów operacyjnych DOS i Windows, w szczególności takie pakiety jak Word czy Excel. Konfiguracja taka umożliwia również wykorzystanie AS/400 w innej roli, jako serwera plików, o czym będzie mowa w dalszej części referatu.

Zdecydowano również o daleko idącej rozbudowie, a właściwie tworzeniu od podstaw, strukturalnej sieci komputerowej ocenianej docelowo na ok. 500 stacji roboczych. Po rozważeniu wielu wariantów zdecydowano zachować system operacyjny Novell jako podstawę tej sieci. Komputer AS/400 został podłączony segmentem sieci Ethernet do serwera novellowskiego dedykowanego pod produkt o nazwie NetWare for SAA. Produkt ten spełnia rolę routera między transmisją w standardzie IBM i transmisją w standardzie novellowskim (IPX/SPX). Począwszy od tego miejsca cała reszta sieci komputerowej jest typową siecią Novell z transmisją w standardzie IPX. Rozwiązanie takie zapewnia dostęp do AS/400 wszystkim komputerom pracującym w sieci za pomocą IBM-owskiego produktu o nazwie PC Support. W przeciwieństwie do standardowego sposobu wykorzystania PC Supportu rozwiązanie takie pozwala na pełną integrację z siecią Novell (jednorodność protokołu transmisyjnego), możliwość stosowania dowolnych, akceptowanych przez Novell, kart sieciowych i routerów oraz zmniejsza zajętość pamięci operacyjnej stacji roboczych.