Biblioteka Watykańska, Pontyfikalny Uniwersytet Katolicki w Rio de Janeiro oraz korporacja IBM poinformowały o powstaniu projektu systemu, który ma zapewnić elektroniczny dostęp do wybranych zasobów Biblioteki Watykańskiej. W realizacji tego projektu mają być wykorzystane najnowsze osiągnięcia w cyfrowym magazynowaniu i kompresji danych, przetwarzaniu obrazów oraz telekomunikacji.

W początkowej fazie projektu przewidziane są:

- Stworzenie elektronicznego archiwum obrazów zawierającego niektóre manuskrypty i dzieła sztuki. Obrazy cyfrowe będą tworzone z bardzo wysoką rozdzielczością i wiernym zachowaniem barw. Zapamiętane w bazie danych obrazy będzie można przetwarzać w różnych technikach.

- Zbadanie możliwości wykorzystania sieci komputerowych oraz innych technologii, np. CD ROM, do udostępniania obrazów.

- Przekształcenie składającego się z prawie 2 mln kart katalogu biblioteki sprzed 1985 r. w bazę danych.

- Zbadanie kwestii używalności i ochrony udostępnianych obrazów, kosztów kontroli oraz zarządzania systemem pozwoleń.

Celem projektu jest ustalenie:

- Jakie są techniczne i ekonomiczne warunki stworzenia elektronicznego archiwum cennych, podatnych na uszkodzenie ksiąg oraz możliwości udostępniania obrazów studentom i badaczom.

- W jakim stopniu komputeryzacja poprawi dostępność dokumentów.

- Jakie są zalety unikania bezpośredniego kontaktu z oryginałami.

- Jakie są zalety lub wady dostępu do zbiorów w postaci obrazów cyfrowych w porównaniu z innymi formami reprodukcji (mikrofilmy, fotografie, fotokopie).

- Jakie są potrzeby uczonych i innych użytkowników oraz jaki jest ich stosunek do nowej oferty.

Biblioteka Watykańska, założona w połowie XV w. przez Papieża Mikołaja V, jest skarbnicą najrzadszych na świecie ksiąg i dokumentów. Obecnie zawiera ona ponad 150 tys. manuskryptów, prawie 2 mln książek (włącznie z 8 tys. opublikowanych w ciągu pierwszych 50 lat od wynalezienia prasy drukarskiej), ponad 100 tys. rysunków i rycin oraz kolekcję monet. Z powodu ograniczeń kadrowych i przestrzennych, dostęp do Biblioteki jest starannie kontrolowany. Rocznie wydaje się tylko ok. 2 tys. kart wstępu.

W ramach projektu, zespół IBM rozpocznie wczytywanie wybranych oryginalnych materiałów Biblioteki za pomocą sprzężonego ze stacją roboczą skanera działającego z pomocą zastrzeżonego patentem urządzenia TDI CCD (Time-Delay and Integration Charge-Coupled Device). Przestrzenna rozdzielczość skanowania wynosi maks. 3072x4000 dpi przy 36-bitowym kolorze. Baza danych katalogu kart bibliotecznych zostanie zainstalowana na serwerze IBM RISC System/6000 i ma być dostępna przez sieć Internet. Katalog oraz zbiór obrazów graficznych zostaną zintegrowane. Duplikat bazy danych będzie umieszczony w Pontyfikalnym Uniwersytecie Katolickim w Rio de Janeiro.