System kosztorysujący Strix 2.51

Pakiet Strix 2.51 to zestaw programów przeznaczony dla osób zajmujących się bieżącą kontrolę kosztów inwestycji i remontów. STRIX 2.51 może być także przydatny do sporządzania ofert podczas przetargów, szacowania efektów finansowych decyzji wiązania się z nowym źródłem zaopatrzenia w materiały budowlane czy sprzęt, a także do przeszacowywania kosztorysów w razie zmian kosztów np. robocizny w budownictwie.

Pakiet Strix 2.51 to zestaw programów przeznaczony dla osób zajmujących się bieżącą kontrolę kosztów inwestycji i remontów. STRIX 2.51 może być także przydatny do sporządzania ofert podczas przetargów, szacowania efektów finansowych decyzji wiązania się z nowym źródłem zaopatrzenia w materiały budowlane czy sprzęt, a także do przeszacowywania kosztorysów w razie zmian kosztów np. robocizny w budownictwie.

Jest to pakiet przydatny dla firm zajmujących się wykonawstwem robot budowlanych, instalacji elektrycznych czy sanitarnych, a także prac melioracyjnych.

Strix 2.51 dostarczany jest w opakowaniu zawierającym dwa komplety dyskietek (3,5" oraz 5,25"), zabezpieczający klucz sprzętowy, instrukcję obsługi, jednokartkową "ściągawkę" nt. wykorzystania klawiszy i struktury programu, kartę rejestracyjną pakietu oraz kartę zgłoszenia abonamentowego na publikacje ośrodka PROMOCJA o cenach w budownictwie (tzw. dyskietka SEKOCENBUD). Pakiet został napisany jako aplikacja w systemie zarządzania baz danych FoxPro 2.0.

Instalacja

W celu uruchomienia pakietu należy dysponować komputerem PC 286 lub lepszym (zalecana konfiguracja: PC 386, 4 MB RAM, karta i monitor VGA, myszka) wyposażonym w system operacyjny DOS 3.30 zalecany: DOS 5.00 lub nowszy). Pełna instalacja wymaga 48 MB wolnego miejsca na dysku stałym plus 1 do 2 MB na tymczasowe pliki instalacyjne.

Program instaluje się w sposób tradycyjny, przez uruchomienie pliku Install.bat z 1-szej dyskietki instalacyjnej. W trakcie instalacji żytkownik jest informowany o wykonywanych kolejno czynnościach. Instalacja trwa (nawet na PC 486DX/33 MHz z 4MB RAM i dyskiem 250 MB/13ms) ponad godzinę.

W trakcie instalacji programu możemy się zdecydować na instalację standardową (katalog c:\STRIX, wszystkie bazy KNR) oraz instalacje cząstkowe. Pozwalają one wybrać źródło plików instalacyjnych, dysk i katalogi przeznaczenia (dla baz KNR, kosztorysów i baz roboczych) oraz wersje programu (pojedyncza, sieciowa lub uaktualnienie starszej wersji), a także wybierać interesujące nas bazy KNR (Katalog Nakładów Rzeczowych).

Pakiet dobrze sprawuje się w okienkach "DOS-owych" środowiska Windows, ale gdy okno zajmuje jedynie część ekranu to Strix 2.51 "traci" zainstalowaną myszkę i polskie litery.

Sposób obsługi (interfejs użytkowy)

Pakiet Strix 2.51 współpracuje z użytkownikiem za pośrednictwem interfejsu znakowego. Jest to klasyczny układ obejmujacy system menu głównego (zawiera ono 5 pozycji: system, zbiory, edycja, zest, opcje) z okienkami wyposażonymi w suwaki i przyciski oraz tzw. menu rozwijalnym. Pozycje te są obsługiwane za pomocą myszy lub z klawiatury. Użytkownik pakietu może w każdym momencie (przez naciśnięcie klawisza F1) wywołać kontekstową pomoc (suflera), co pozwala mu na zapoznanie się z potrzebnymi na danym etapie pracy objaśnieniami. Sufler ma postać okienka z hipertekstem wyposażonym w spis tematów, indeks odsyłaczy do poszczególnych tematów oraz funkcję wyszukiwania objaśnień dotyczących wskazanego w okienku fragmentu tekstu.

Polskie litery (standard Mazovia) są widoczne na ekranie jeśli pakiet uruchamiamy na komputerze z kartą graficzną VGA, niezależnie od zainstalowanej strony kodowej systemu DOS. Ważny jest fakt, że pakiet zmienia tablicę znaków trwale, czyli do ponownej inicjacji systemu lub kolejnego przeładowania tablicy. Polskich liter nie ma natomiast w bazach KNR. Do kosztorysów polskie litery wprowadza się sekwencjami klawiszy Alt-Shift (duże) i Ctrl-Shift (małe). Drukarka wydrukuje polskie znaki o ile została uprzednio do tego przystosowana (w standardzie Mazovia, Latin 2 lub DHN).

Technika pracy Strixena

Użytkownik, posługujący się pakietem Strix 2.51, opracowując kosztorysy lub ich fragmenty (tzw. obszar roboczy). Jednocześnie może współpracować z innymi zasobami zestawu.

Są to:

-- kosztorysy już istniejące w zbiorach dyskowych

-- bazy normatywne (KNR)

-- katalog MS (materiałów i sprzętu)

-- zestawienia (np. sprawozdań) gotowe do wydrukowania.

Z katalogu MS czy cennika SKOCENBUD można pobierać informacje do obszaru roboczego, natomiast do baz KNR i zbioru kosztorysów - oprócz odczytu danych potrzebnych do wytworzenia kosztorysu aktualnie przetwarzanego w obszarze roboczym - informacje można zapisywać.

Inaczej mówiąc, obszar roboczy - reprezentowany przez treść ekranu jest swego rodzaju "warsztatem pracy" użytkownika pakietu, a pozostałe obiekty to albo:

-- źródła danych wejściowych

-- miejsca przechowywania wyników pośrednich

-- obszary na rezultaty pracy użytkownika.

Obszar roboczy i ww. kategorie danych wejściowych, pośrednich i wyjściowych stanowią łącznie jakby akwen, po którym użytkownik pakietu może się poruszać.

Kosztorys i jego części składowe

Kosztorys składa się z elementów (kolejnych etapów realizowania inwestycji), pozycji (prac które należy wykonać dla realizacji elementu) oraz podpozycji (ewentualnie uściślających pozycje). Kosztorys zaczyna się nagłówkiem zawierającym nazwę inwestora i informacje o nim, o wykonawcy i zakresie robót ujętych w danym kosztorysie.

Dalej idą na ogół tabele narzutów, cennik, zestawienia materiałów i sprzętu (ogólne i dla poszczególnych elementów) oraz zestawienie końcowe. Materiały pomocnicze obejmują katalog MS (materiałów i sprzętu - liczący aktualnie 11 835 pozycji) oraz 166 baz KNR (Katalogów Nakładów Rzeczowych).

Po zredagowaniu nagłówka kosztorysu i zdefiniowaniu narzutów, ogólnych współczynników RMS (robocizny, materiałów i sprzętu) oraz całkowitej ceny jednej roboczogodziny, przystępujemy do wprowadzania poszczególnych elementów. W odpowiednim okienku wpisujemy nazwę elementu, w razie potrzeby zmieniamy współczynniki RMS, cenę jednej roboczogodziny oraz współczynnik wysokościowy.

Po wprowadzeniu elementu pojawia się okienko wyboru pierwszej pozycji, gdyż w kosztorysie nie mogą istnieć elementy nie zawierającej żadnej pozycji. W okienku wyboru pozycji możemy wpisać albo nazwę pozycji albo jej indeks KNR, jednostkę miary, obmiar, współczynnik przeliczeniowy i normatyw roboczogodzin.

Jeżeli obmiar jest skomplikowany, można posłużyć się funkcją przedmiarowania, która umożliwia rozpisanie go na elementy składowe, będące mieszaniną odpowiednich wyrażeń arytmetycznych (ujętych standardowo w nawiasy) i tekstów je objaśniających. Pakiet ma odpowiednie programy obliczające wartość tych wyrażeń i wstawiające wyniki do kosztorysu.

Jeżeli nie pamiętamy dokładnej nazwy pozycji ani odpowiedniego indeksu, możemy skorzystać z wygodnej funkcji przeglądania baz KNR i wybierania z nich właściwej pozycji. Po wybraniu pozycji normatyw ten zostanie automatycznie wpisany do kosztorysu (co nie wyklucza możliwości późniejszego poprawiania go podczas przetwarzania danego kosztorysu).

Po dodaniu pierwszej pozycji można dodawać kolejne pozycje, elementy i podpozycje - czyli rozbudowywać dany kosztorys.

Korzystanie z baz MS

Podczas pracy możemy dowolnie rozszerzać i korygować katalog MS. Materiały i sprzęty można podzielone na pięć różnych grup, co pozwala na przypisanie im rozmaitych narzutów, cen, stóp zysku i podatków. Podczas przeglądania katalogu MS możemy posługiwać się filtrami (tj, wyszukiwać nakłady wg podanego wzorca z użyciem typowych wieloznaczników "*" i "?").

Obsługa cen

Ceny w bazach są początkowo zerowe i należy je wpisać ręcznie lub wgrać z dyskietek systemu SEKOCENBUD lub dyskietek ORGBUD. W trakcie tworzenia kosztorysu można w każdej chwili dokonać korekty cen. Dopuszczona jest nie ograniczona liczba poziomów cen, co ułatwia modyfikację kosztorysów dla celów różnych analiz.

Redagowanie baz KNR, tworzenie zestawień, drukowanie

Przy użyciu omawianego pakietu możliwe jest redagowanie baz KNR, generowanie nowych kosztorysów na podstawie wzorca (z innymi cenami i współczynnikami RMS), tworzenie różnych zestawień i wydruków.

Do drukowania możemy wybrać jedną ze 118 drukarek obsługiwanych przez pakiet, łącznie z możliwością ustawiania parametrów drukowania, wyboru portów drukarki, czy dyskowego pliku wynikowego PRN ( z zapisem lub bez zapisu kodów sterujących pracą drukarki). Niestety niektóre bazy KNR dotyczące np. montażu maszyn i urządzeń przemysłu chemicznego są raczej w stadium początkowym i odwoływanie się do nich powoduje pojawienie się komunikatu "Do uzupełnienia!!!"

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200