Technologia MPP (Massively Parallel Processing, patrz CW 30/93, str. 20) to podstawa budowy nowoczesnych superkomputerów równoległych. Maszyny te wykorzystywane są w wielu dziedzinach nauki (przede wszystkim w matematyce, fizyce, chemii i biologii) do wykonywania w stosunkowo krótkim czasie (kilku dni, a nawet godzin czy minut) bardzo skomplikowanych obliczeń. Tradycyjne maszyny sekwencyjne, na zrealizowanie takiego samego zadania potrzebowałyby wielu miesięcy a nawet lat.

Superkomputery MPP produkcji Cray Research, Silicon Graphics czy Thinking Machines Corp. są ostatnio często stosowane do analizy, przewidywania i symulacji skomplikowanych zjawisk atmosferycznych lub geologicznych. W geologii wyróżniają się badania prowadzone w Institut de Physique du Globe (IPG) w Paryżu przez zespół pod kierownictwem prof. Petera Mora. Profesor Mora zajmuje się analizą i przewidywaniem przebiegu trzęsień ziemi, na podstawie symulacji wykonywanych na superkomputerze produkcji firmy Thinking Machines Corp. - Connection Machine CM-5, wyposażonym w 128 równolegle pracujących procesorów klasy RISC.

Modelowanie trzęsień ziemi na komputerze, polega na odtworzeniu sił działających na poszczególne cząsteczki skorupy ziemskiej przy przesuwaniu się ogromnych płyt skalnych uwięzionych pod powierzchnią naszej planety. Póżniej wystarczy jedynie przedstawić obliczenia w czytelnej formie graficznej. Liczba cząsteczek w płytach skalnych jest jednak tak wielka, że nawet najszybsze i najbardziej pojemne komputery świata nie dałyby sobie rady z przetworzeniem tak ogromnej liczby informacji. Prof. Mora twierdzi jednak, że możliwe jest zastąpienie pojedynczych atomów większymi cząstkami skalnymi, bez zaburzenia ogólnego efektu symulacji. Jeśli liczba elementów zostanie więc zredukowana do ok. 1 miliona, takie zadanie jest już w stanie rozwiązać 128-procesorowy CM-5 zainstalowany w IPG w Paryżu.

Aktualna moc przetwarzania, zainstalowanego w IPG superkomputera, pozwala zespołowi prof. Mora na przeprowadzanie stosunkowo prostych eksperymentów jedynie w dwóch wymiarach. Profesor przewiduje jednak, że nowa generacja maszyn MPP będzie w stanie przetworzyć takie liczby informacji, że trójwymiarowe symulacje wzajemnego oddziaływania pojedynczych atomów będą nie tylko możliwe, ale i stosunkowo proste.

Technologia rozwija się w zaskakującym tempie; moc przetwarzania produkowanych obecnie komputerów przestaje być barierą dla skomplikowanych eksperymentów naukowych, lecz powoli stają się nią... pieniądze. W grę wchodzą bajońskie sumy, sięgające miliardów dolarów. Już bowiem CM-5 w maksymalnej konfiguracji 16384 procesorów, o mocy przetwarzania 2 TeraFLOPS (1 TeraFLOPS = 1,000,000 MFLOPS) kosztuje ok. ćwierć miliarda USD. Aktualnie najszybszym i zarazem najdroższym komputerem na świecie jest zainstalowany w Los Alamos National Laboratory CM-5 z 1024 procesorami (dane wg. raportu z 1993 r., przygotowanego przez prof. Jacka Dongarra z University of Tennessee), ale na taki wydatek stać chyba jedynie rząd USA.