Standard kompresji obrazów MPEG (Motion Picture Experts Group) jest już systemem stosowanym w komputerach

PC, lecz jego przyszłość na zasypywanym nowymi rozwiązaniami rynku zastosowań multimedialnych, jest ciągle niepewna.

Do tej pory wydawało się, że pozycja systemu MPEG długo jeszcze będzie nie zagrożona. Obecnie jednak, po pojawieniu się oprogramowania korzystającego z nowych algorytmów kompresji obrazów, dominacja tego standardu nie jest już tak pewna. Tanie karty dekompresji obrazów standardu MPEG, przystosowane do pracy w komputerach PC, kosztują obecnie w granicach 400 USD. Wydaje się, że cena ta spadnie o kolejne 10-20%, po pojawieniu się na rynku nowego układu scalonego, produkowanego przez firmę C-Cube z Tajwanu.

Ostatnio pojawiło się na rynku kilka nowych produktów standardu MPEG. I tak, w październiku ub.r. firma Sigma

Designs z Kaliforni wprowadziła na rynek kartę do odtwarzania obrazów standardu MPEG, której cena wynosi tylko

399 USD. Ta sama karta z łączem SCSI kosztuje 449 USD. Karta odtwarza obrazy z rozdzielczością 320x240 pkt, odświeżając je z częstotliwością 30 ramek/s. Stosując metodę interpolacji pikseli, karta może wyświetlać też obrazy z

rozdzielczością 640x480 pikseli.

Z kolei firma Xing Technology Corp. planuje wprowadzić na rynek program kompresji obrazów Xing CD. Będzie on w stanie odczytać obrazy kodowane innym standardem, np. JPEG i poddać je następnie kompresji, zgodnie ze standardem MPEG.

Oferowane przez standard MPEG możliwości oraz wiele pojawiających się ostatnio nowych technologii może sprawić, że MPEG stanie się z czasem swego rodzaju niszą technologiczną, znajdującą zastosowanie tylko w komputerach PC. Wiele firm zamierza tworzyć pliki wideo, korzystając raczej z systemu AVI (Audio Video Interleaved) Microsofta. Unikają oni w ten sposób związywania się z jedną tylko platformą sprzętową kart standardu MPEG. AVI jest systemem przeplatającym dane audio z danymi wideo w jednym pliku. Użytkownicy komputerów PC skłonni są też stosować programowe metody dekompresji obrazów wideo, aniżeli korzystać z rozwiązań sprzętowych. W tym przypadku powodem jest operowanie na dużych bazach danych wideo, które zapisywane są po poddaniu ich kompresji przy użyciu standardu Video 1 Microsofta.

Program kompresji standardu JPEG zapisuje wszystkie pośrednie ramki obrazu. Standard MPEG używa natomiast

całościowego zapisu tylko tzw. obrazu podstawowego, zmieniając następnie tylko te elementy, które uległy

zmianie. Dlatego jest to system oferujący stosunkowo dobry współczynnik kompresji obrazów, za relatywnie niską cenę. Wadą tego systemu jest to, że bardzo trudno poddać plik wideoedycji, ponieważ kompresja MPEG gubi większość pośrednich ramek obrazu. Drugim słabym punktem systemu MPEG jest jego czasochłonność. I tak np. program Xing CD potrzebuje aż 140 s na wyprodukowanie 1 s obrazu standardu MPEG. Jednak, jak oceniają znawcy rynku wideo, standard MPEG będzie jeszcze długo dominował w dwóch dziedzinach: produkcji edukacyjnych i szkoleniowych filmów wideo oraz obsługi tzw. kiosków wideo, oferujących odległym użytkownikom różnego rodzaju usługi.