Dwa oblicza DOS 6.2

Zapotrzebowanie na książki o DOS'ie nie maleje, gdyż jest to z reguły pierwszy system operacyjny z jakim ma do czynienia nie tylko początkujący użytkownik. Sytuacja ta zapewne jeszcze długo nie ulegnie zmianie, gdyż nie każdy może pozwolić sobie na sprzęt, na którym praca z Windows nie jest udręką.

Zapotrzebowanie na książki o DOS'ie nie maleje, gdyż jest to z reguły pierwszy system operacyjny z jakim ma do czynienia nie tylko początkujący użytkownik. Sytuacja ta zapewne jeszcze długo nie ulegnie zmianie, gdyż nie każdy może pozwolić sobie na sprzęt, na którym praca z Windows nie jest udręką.

Dowodem na to jak szybko rozwijają się systemy operacyjne jest bibliografia na ich temat. Najpierw pisano o nich ogólnie (Unix, DOS, Windows), potem nieco bardziej szczegółowo (DOS 5.0, Windows 3.0), a obecnie każda wersja (DOS 6.2, Windows 3.1) ma liczne opracowania.

Czy jednak autorzy książek nt. kolejnych wersji zawsze rozumieją potrzeby czytelników? Moim zdaniem, a też jestem użytkownikiem, czytelnik przede wszystkim oczekuje informacji o nowych możliwościach dostępnych w systemie oraz szczegółów zmian w stosunku do poprzedniej wersji.

Książką która zdaje się spełniać te potrzeby jest DOS 6.2 od środka, będąca suplementem do książki DOS 5.0 od środka, wydana w serii "Best Help". W praktyce można tę książkę zrozumieć bez trudu będąc w posiadaniu dowolnego podręcznika nt. DOS 5.0. Autorzy już we wstępie zamieszczają pełną listę poleceń systemu z informacjami od której wersji są dostępne i czy zostały ostatnio zmodyfikowane. Polecenia, których od wersji 5.0 nie zmieniono, nie są omawiane, natomiast pozostałe są omawiane w grupach tematycznych (kompresja dysków, zarządzanie RAM, zabezpieczanie danych, korzystanie z notebooka). Większość z tych zmian wprowadzono w wersji 6.0, natomiast wersja 6.2 zawiera tylko niewielkie uzupełnienia i udogodnienia. Mimo że ostatni rozdział (mechanizmy kompresji danych) jest przeznaczony dla zaawansowanych użytkowników, to książkę można rekomendować początkującym, którzy przeczytali chociaż jedną książkę nt. DOS.

Drugiej książce, MS-DOS 6.2, z pozoru też niczego nie brakuje. W przeciwieństwie do opisanej powyżej ma ona charakter leksykonu i zawiera zwięzły opis wszystkich poleceń DOS 6.2. Trudno jednak dowiedzieć się z niej, które polecenia są całkowicie nowe, które zmodyfikowane, a które pozostawione bez zmian. We wstępie autor co prawda krótko scharakteryzował nowe możliwości systemu, ale nie powiązał ich (poza doublespace) z konkretnymi poleceniami systemu. Autor rekomenduje swoją książkę, jako "kompendium wiedzy o możliwościach i parametrach wywoływania poleceń", ale można powątpiewać, czy przeciętny użytkownik dowie się z niej jak np. połączyć dwa komputery w układ klient/serwer (polecenia Interlnk, Intersvr) bez studiowania całej książki.

Oddzielnym tematem jest używanie polskiej terminologii. Autor zdaje sobie sprawę z ważności tego zagadnienia, poświęcając mu część wstępu i zamieszczając podręczny słownik używanych terminów, za co mu chwała. Trudno się jednak zgodzić z tłumaczeniem podstawowych dla zarządzania pamięcią operacyjną terminów: extended memory jako "pamięć wydłużona" (powszechnie używa się terminu "pamięć rozszerzona") oraz expanded memory jako "pamięć rozszerzona" (w powszechnym użyciu jest termin "pamięć stronicowana"). Początkującym tej książki nie można więc rekomendować, a doświadczonym? Ci zapewne znają język angielski i wystarczy im instrukcja dostarczana z upgradem.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200