Fabryczny skład danych

Systemy PDM/PLM umożliwiają przedsiębiorstwom produkcyjnym spójne zarządzanie dokumentacją i danymi o produktach.

Systemy PDM/PLM umożliwiają przedsiębiorstwom produkcyjnym spójne zarządzanie dokumentacją i danymi o produktach.

Upowszechnienie się stacji roboczych PC i Unix w latach 80. pociągnęło za sobą rozkwit technologii projektowania wspomaganego komputerowo CAD (Computer Aided Design). W latach 90. systemy CAD sprzężono z inteligentnymi obrabiarkami, co dało początek systemom wspomaganego komputerowo wytwarzania CAM (Computer Aided Manufacturing). Systemy CAD/CAM, zwane też CAE (Computer Aided Engineering), były odpowiedzią na silną ówcześnie potrzebę skrócenia czasu przygotowania wstępnej koncepcji produktu i prototypu, znacznie usprawniały bowiem wewnętrzną pracę działów projektowych i konstrukcyjnych.

W tym czasie - tak naprawdę już od początku lat 80. - potrzeby rynku uległy kolejnym przeobrażeniom. Po pierwsze, znacznie skrócono cykl "życia" produktów na rynku. Po drugie, wielkoskalowa produkcja masowa zaczęła przekształcać się w produkcję krótszych serii - wielu wariantów tych samych produktów, dostosowanych do potrzeb różnych segmentów rynku. Po trzecie, firmy uzyskujące przewagę w wyniku przodownictwa technologicznego (np. branże elektroniczna i komputerowa) lub marketingowego (np. tekstylia sportowe) doszły do wniosku, że wytwarzanie można zlecić na zewnątrz. Zamiast produkować, firmy takie jak Cisco czy Nike, skupiają się na zbieraniu informacji z rynku, projektowaniu produktów i ewentualnie dystrybucji.

Zmiany te miały daleko idące konsekwencje odnośnie do potrzeb informatycznych organizacji produkcyjnych. Wyspecjalizowane firmy wytwarzają określony asortyment dla wielu, często konkurujących ze sobą dostawców produktów finalnych. Choć efekty produkcji są podobne, nie są jednakowe: różnią się jakością użytych surowców bądź części, wyglądem zewnętrznym. W przypadku branży komputerowej bywa, że różnica w oferowanym sprzęcie sprowadza się tylko do instalowanego na nim oprogramowaniu i logo na płycie czołowej. Zmienność dotyczy też elementów dodatkowych w ramach zamówień dla tego samego odbiorcy - w tym tygodniu dostawa ma być wysłana do Europy, za tydzień zaś ma trafić do USA, przez co w każdej z partii trzeba zamontować inne zasilacze i dołączyć inne instrukcje obsługi.

W konsekwencji informacje o tym, komu, co i w jaki dokładnie sposób wyprodukować, zaczęły interesować daleko szerszy krąg osób niż tylko pracowników związanych bezpośrednio z produkcją. Informacje o konfiguracji produktów są stale modyfikowane nie tylko przez konstruktorów, ale także służby kontroli jakości, zespoły serwisowe, działy marketingu, a nawet klientów, którym przedsiębiorstwa produkcyjne umożliwiają bieżące modyfikowanie danych wprost we własnych systemach informatycznych. Systemy te, zarządzające wszelkimi danymi o składzie, konfiguracji i innych cechach produktów, są określane mianem PDM (Product Data Management) lub PLM (Product Lifecycle Management).

Inkorporacja lub integracja

Fabryczny skład danych

Wybrani producenci rozwiązań PDM/PLM

Mimo jasno określonej roli, systemy PDM to dosyć niejednorodna klasa rozwiązań. Różnice dotyczą głównie tego, jak wiele obszarów system obsługuje. Najprostsze gromadzą przede wszystkim dokumentację konstrukcyjno-projektową. Bardziej rozbudowane obejmują też dokumentacje: technologiczną, jakościową, a nawet aktualne indeksy materiałowe i cenniki poddostawców. W niektórych systemach PDM są także umieszczane informacje użyteczne z punktu widzenia działów usług lub działów serwisowych, np. sposób pakowania i przewożenia, instrukcje montażu i konserwacji itp. Różnice wynikają m.in. stąd, że w wielu przedsiębiorstwach poszczególne działy, np. technologiczny, kontrola jakości (zwłaszcza w kontekście norm ISO 9000), planowanie produkcji, kontroli kosztów i inne, korzystają z własnych aplikacji. Często są to dedykowane moduły systemów MRP II/ERP.

Drugi obszar różnic to zakres integracji systemów PDM z pozostałymi systemami informatycznymi przedsiębiorstwa. W tym przypadku nie chodzi o możliwość wglądu w system PDM przez pracowników różnych działów, lecz automatyczne przenoszenie pewnych danych między aplikacjami po to, aby każda z nich dysponowała tymi samymi, najbardziej aktualnymi informacjami. Najważniejsze wydają się połączenia z systemami MRP II/ERP, dzięki którym zmiany w konfiguracji produktu można przełożyć na planowanie wymagań materiałowych oraz mocy produkcyjnych, a więc uzyskać efekty wymierne finansowo.

Coraz większego znaczenia nabiera jednak integracja systemów PDM z systemami zbiorczo określanymi jako CRM. Po pierwsze, dlatego że produkty powstają w ramach coraz bliższej współpracy z klientami czy nawet ostatecznymi użytkownikami. Po drugie, w ramach szeroko rozumianego obszaru CRM pojawiła się nowa klasa narzędzi, umożliwiających handlowcom konfigurowanie produktów w siedzibie klienta. Dostęp do aktualnych, szczegółowych danych technicznych ma w tym przypadku kluczowe znaczenie. Początkowo tylko w dużych systemach PDM, a obecnie praktycznie w każdym z nich istnieją funkcje obiegu pracy, dzięki którym istnieje możliwość odwzorowania w systemie procedur zatwierdzania dokumentów, opiniowania projektów itp.

W dużych organizacjach produkcyjnych, uczestniczących w wielu łańcuchach wytwórczych/logistycznych, istnieje też realna potrzeba integracji systemów PDM z systemami informatycznymi innych firm, a także umożliwienia zewnętrznym partnerom wglądu i modyfikacji dotyczących ich danych, np. wymagań. Oczywiście przez Internet/ekstranet.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200