W warszawskiej Szkole Głównej Handlowej uruchomiono w maju jedną z pierwszych w Polsce instalacji w standardzie ATM wykorzystującą metodę LAN Emulation. Do sieci podłączonych jest 20 ethernetowych sieci lokalnych w skład których wchodzi 200 stanowisk przy 900 użytkownikach. Strukturę sieci opartą na dwóch switchach dostępowych ForeRunner LAX-20 firmy Fore Systems, udostępnionych przez ATM. Urządzenia umieszczono w dwóch, odległych od siebie o ok. 200 m, budynkach i połączono ze sobą linią światłowodową ATM STM-1 (OC3), pracującą z szybkością 155 Mbps. Do jednego z tych urządzeń jest podłączonych 16 sieci ethernetowych, do drugiego - 4.

Switche dostępowe są niezbędne w celu podłączenia sieci lokalnych do sieci ATM. Switche na SGH skonfigurowane są jako lokalne mosty ethernetowe. Między switchami dokonywany jest routing protokołów IP i IPX. Ze względu na połączenie międzyswitchowe back-to-back (bez switcha ATM pomiędzy switchami dostępowymi) niemożliwe było wykorzystanie sygnalizacji SPANS do tworzenia połączeń wirtualnych. Oba kanały (IP i IPX) są więc routowane poprzez zestawiony na stałe kanał PVC (Permanent Virtual Channel) typu UBR. Szybkość transmisji przy wykorzystaniu sieci ATM wzrosła 4-krotnie.

W sieci pracują obecnie 4 serwery novellowe, ale ponieważ są podłączone do ATM poprzez Ethernet, to nie mogą z jego istnienia odnieść żadnych korzyści. Będzie to możliwe dopiero wtedy, gdy do sieci podłączony trzeci budynek (ma to nastąpić do końca br.). Nie można jednak zrobić tego bezpośrednio, gdyż switch dostępowy ma tylko jedno wyjście ATM. Instalacja, oprócz trzeciego switcha dostępowego, będzie musiała być uzupełniona o switch ATM (16-portowy) do którego (patrz rysunek) będą podłączone trzy switche dostępowe oraz, w miarę potrzeb, serwery novellowe. Dopiero taka konfiguracja pozwoli w pełni wykorzystać szybkości oferowane przez ATM.

Sposób transmisji LAX-ów odbywa się w standardzie LAN Emulation. Polega on na tym, że węzły sieci lokalnych widzą urządzenie podłączone do sieci ATM (np. serwer novellowy), tak jakby znajdowało się ono w tej samej sieci. Za pomocą LAN Emulation można tworzyć różne sieci wirtualne, łączące użytkowników w zależności od wykonywanych zadań. Na dużą skalę będzie to jednak możliwe dopiero po bezpośrednim podłączeniu serwerów do switcha ATM. Obecnie za jego pomocą wydzielono z sieci jeden kanał dla dwóch segmentów sieci ethernetowej (każdy segment w innym budynku). Jest on wykorzystywany przez administrację uczelni.

SGH jako jedna z ostatnich uczelni warszawskich uzyskała dostęp do Internetu (marzec 1994 r.) Początkowa liczba kont nie przekraczała 100. O ile przed ostatnimi wakacjami ich liczba przekroczyła 900, to w planach było przyznanie ich wszystkim studentom - razem 5 tys. Właśnie to było jednym z powodów przyszłościowej instalacji, której cena na pojedyncze stanowisko spada w miarę pojawiania się nowych komputerów w sieci. Obecnie działa w niej 200 komputerów PC, ale do końca roku ma ich być 500. Całkowity koszt instalacji, finansowany przez KBN, znacznie jednak przekroczy 100 tys. USD - jeden switch dostępowy kosztuje ok. 40 tys. USD, a switch ATM - 30 tys. USD.

Stare rozwiązanie, oparte na dwóch routerach Cisco 4000 połączonych grubym koncentrykiem, jest obecnie używane jako połączenie rezerowe i wyjście do Internetu.

Politechnika Gdańska

W tym samym czasie firma Solidex uruchomiła zbliżoną instalację na Politechnice Gdańskiej. Jest ona oparta na komputerze Chalenge firmy Silicon Graphics, który, poprzez kartę ATM, podłączono do routera Cisco 7000, obsługującego kilkadziesiąt sieci ethernetowych.

Rozwiązanie to jest jednak znacznie droższe z powodu zastosowania potężnego urządzenia jakim jest Cisco 7000. Umożliwia ono m.in. rozpoznawanie wielu protokołów (ponad 60) oraz oferuje wyrafinowane (tj. z różnorodnymi obejściami) wyszukiwanie dróg routowania. W rozwiązaniach dla uczelni czy przedsiębiorstw - szczególnie w Polsce - tak szerokie możliwości są całkowicie zbędne. W Polsce używa się tylko kilku z oferowanych protokołów, a szukanie dróg routowania jest przede wszystkim uzależnione od stosowanej technologii. Co więcej, standaryzacja idzie w kierunku zmniejszenia liczby stosowanych protokołów, więc również w przyszłości możliwości routera nie będą mogły być w pełni wykorzystane. Tym niemniej trzeba było za nie zapłacić.