Rozwiązania WLAN rozprzestrzeniają się. Z biurowców i domów przenoszą się do hoteli, barów, szpitali i na lotniska, a nawet do samolotów. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych jest już ponad 4 tys. publicznie dostępnych sieci bezprzewodowych. Co oferują i jak działają? Czy wkrótce trafią do Polski?

Po zalogowaniu do publicznej sieci bezprzewodowej w tzw. hot spot (publicznym punkcie dostępowym) uzyskujemy dostęp do Internetu oraz innych usług oferowanych przez operatora. W ten sposób otrzymujemy już dziś część funkcjonalności, jaką dadzą długo oczekiwane systemy 3G - szybki i bezprzewodowy dostęp do Internetu i innych usług, których nie zapewnia GPRS. Ograniczona jest tylko mobilność, ale czy na pewno każdy potrzebuje dostępu zawsze i w każdym miejscu?

Gdzie szukać hot spota?

Publiczne sieci WLAN (Wireless LAN) pojawiają się na lotniskach, w centrach konferencyjnych, hotelach, kawiarniach, centrach konferencyjnych i stacjach benzynowych. Wszędzie tam, gdzie można liczyć na większą liczbę potencjalnych klientów. Klientami usługi będą początkowo głównie podróżujący biznesmeni, którzy chętnie korzystają z tego typu udogodnień i są za nie w stanie sporo zapłacić. Sporą grupę odbiorców stanowią również mobilne służby lokalne (jeśli będą miały możliwość dostępu do hot spota w ciągu krótkiego czasu, np. 10-15 minut), działy handlowe oraz telepracownicy. Sprawą otwartą pozostaje na razie przydatność hot spotów dla zwykłych użytkowników, dotychczas nie wymyślono dla nich dobrej aplikacji PWLAN (Public Wireless LAN). Może to być na przykład Instant Messaging lub VoIP (Voice over Internet Protocol), który powinien również zainteresować przedsiębiorstwa ze względu na możliwość ograniczenia kosztów połączeń.

Są dwa modele biznesowe prowadzenia hot spotów. Może to być usługa płatna lub bezpłatna. Bezpłatnym udostępnianiem hot spota zainteresowane są np. hotele, które mogą w ten sposób zaoferować klientowi wartość dodaną do oferowanych przez nie usług. Modelem płatnym zainteresowani są operatorzy, a przede wszystkim dobrze nam znani operatorzy GSM.

Zainteresowani

W pierwszej kolejności zainteresowani wdrożeniem systemów publicznego dostępu do Internetu są obecni operatorzy GSM. Publiczne sieci WLAN utrzymują już europejscy operatorzy np. T-Mobile, British Telecom czy Swisscomm Mobile. Sieci Public WLAN są jednak najbardziej popularne w USA - oprócz operatorów telekomunikacyjnych są to sieci Boingo, iPass, Wayport - oraz w krajach azjatyckich, np. w Korei Południowej, gdzie główny operator KT zainstalował już przeszło 20 tys. publicznych punktów dostępowych.

Sieci PWLAN mogą być również utrzymywane przez same przedsiębiorstwa, bez udziału operatorów. Mają one również pewną przewagę na starcie w porównaniu z operatorami, ze względu na to, że dotyczą budynków. W Polsce, zgodnie z rozporządzeniem Ministerstwa Infrastruktury z 6 sierpnia 2002 r. o uwolnieniu pasma 2,4 GHz, jest możliwe ustawianie punktów dostępowych wyłącznie wewnątrz budynków. Dlatego nawet jeśli np. lotnisko lub kawiarnia nie zdecyduje się na świadczenie usługi publicznego dostępu do sieci bezprzewodowej na własną rękę, to może podpisać korzystną umowę na wynajem "powietrza" z operatorem. To właśnie o "powietrze" toczą teraz największy bój operatorzy. Wprowadzenie sieci bezprzewodowej z publicznym dostępem np. w hotelu może być również traktowane jako wartość dodana i bezpłatna dla jego klientów.