Co to jest zdalny dostęp i komu jest potrzebny?

Coraz większa liczba pracowników nie jest związana ze stałym miejscem przebywania podczas wykonywania pracy. Rosnąca popularność przenośnych komputerów osobistych, łączy bezprzewodowych, malejące ceny szybkich modemów - wszystko to wychodzi naprzeciw potrzebom tej grupy zawodowej. Zdalny dostęp do sieci stał się istotnym elementem strategii rozwoju wielu firm. Zwłaszcza tych zajmujących się działalnością handlową.

Coraz większa liczba pracowników nie jest związana ze stałym miejscem przebywania podczas wykonywania pracy. Rosnąca popularność przenośnych komputerów osobistych, łączy bezprzewodowych, malejące ceny szybkich modemów - wszystko to wychodzi naprzeciw potrzebom tej grupy zawodowej. Zdalny dostęp do sieci stał się istotnym elementem strategii rozwoju wielu firm. Zwłaszcza tych zajmujących się działalnością handlową.

Zazwyczaj systemy i aplikacje komunikują się ze sobą i uzyskują dostęp do informacji bezpośrednio - bez angażowania komputera centralnego (poza emulacją terminala). Zdalny dostęp nie ogranicza się jednak do wykorzystania aplikacji typu "peer-to-peer" bądź klient/serwer. Wiele firm zaangażowało wcześniej poważne środki w starsze oprogramowanie, działające na podstawie tradycyjnej komunikacji typu: terminal - duży komputer centralny. Takie aplikacje dotyczą najczęściej księgowości oraz rachunkowości (przy których to dziedzinach natychmiastowy dostęp do danych odgrywa poważną rolę).

W większości przypadków sieci muszą współpracować z różnymi środowiskami takimi jak Unix (TCP/IP), Apple (Apple Talk) i Novell (IPX). Zdalny dostęp powinien być realizowany w sposób możliwie prosty i tani (a także "przyjazny" dla użytkownika). Użytkownik nie powinien odczuwać różnicy czy uzyskuje dostęp do sieci w trybie odległego, czy też bezpośredniego połączenia. Jednym z najistotniejszych wymogów jest umożliwienie dostępu do zasobów sieci w każdym czasie i z każdego miejsca.

Gdy oddaleni użytkownicy uzyskują dostęp do sieci, zarządzanie nią staje się znacznie trudniejsze. Rozwiązaniem problemu jest zarządzanie scentralizowane, oparte na standardach takich jak SNMP. Powinno ono być dobrze zintegrowane z systemem operacyjnym LAN.

Innym wymogiem zdalnego dostępu jest zapewnienie wielopoziomowego bezpieczeństwa sieci. Gdy tylko dostęp nie jest związany ze stałą lokalizacją, to sprawy zapewnienia ochrony wysuwają się na pierwszy plan (jest to zwłaszcza istotne przy wykorzystaniu publicznej sieci telefonicznej).

Ponadto zdalny dostęp powinien być ekonomicznie uzasadniony i możliwie skalowalny (tzn. dający zastosować się na bardzo małą i bardzo dużą skalę). Sprawą zasadniczej wagi jest więc minimalizacja kosztów związanych z uzyskaniem dostępu przez indywidualnych pracowników bądź małe kilkuosobowe oddziały firmy.

Często myli się dwa terminy: "zdalną kontrolę" i "zdalny węzeł". Przy użyciu zdalnej kontroli odległy użytkownik nie uruchamia aplikacji na swoim komputerze - lecz na komputerze, nad którym przejął kontrolę. Transmisji ulega jedynie zawartość ekranu i odczyt klawiatury. Dostęp w trybie zdalnej kontroli ma swoje zalety w przypadkach: aplikacji wykorzystujących w znacznym stopniu pamięć masową (takich jak korzystanie z baz nie będących bazami SQL); wykorzystywania wolnych komputerów osobistych (np. z procesorem 80286) i gdy kupno indywidualnego oprogramowania dla odległych komputerów jest ekonomicznie nieuzasadnione.

Wzrost liczby przenośnych PC, łatwa dostępność tanich, wysoko wydajnych modemów oraz gwałtowny rozwój aplikacji typu klient/serwer - stwarzają popyt na dostęp w trybie zdalnego węzła. Wraz z zastosowaniem tego trybu, oprogramowanie i zasoby sieciowe stają się natychmiast osiągalnymi (bez mała lokalnymi) zaś warstwa komunikacyjna pozostaje w tle - niezauważalna dla użytkownika. Ponadto aktualizacja zawartości ekranu następuje lokalnie, co zwiększa wydajność systemu z punktu widzenia operatora. Widać to zwłaszcza przy aplikacjach graficznych bądź opartych na Windows. Tryb zdalnego węzła umożliwia pełne wykorzystanie możliwości sieci i jej serwerów. Jest on szczególnie polecany dla transferu dużych plików (za pomocą mapowania zasobów, a następnie wykorzystania standardowych narzędzi). Łatwe są także edycja i przesyłanie informacji przeznaczonych do dystrybucji w sieci (tzw. memo).

Niektóre firmy stosują jednocześnie obydwa tryby uzyskiwania zdalnego dostępu: zdalnej kontroli oraz zdalnego węzła (w zależności od preferencji związanych z konkretnym zastosowaniem). Ważnym czynnikiem przy ostatecznym wyborze systemu jest także poziom integracji. Ponad 50% zdalnych użytkowników uzyskuje ciągle dostęp do sieci w trybie emulacji terminala. W związku z tym system naprawdę elastyczny powinien zapewniać także i taki tryb obsługi zdalnego dostępu do sieci.

Innym aspektem jest opłacalność używania leasingowanych łączy, utrzymujących połączenie między małym, oddalonym oddziałem przedsiębiorstwa a najbliższym węzłem sieci. Opłacalność ta jest zazwyczaj kwestionowana w przypadku małego strumienia przepływających danych i informacji. Alternatywą może być telekomunikacyjna sieć publiczna lub wynajmowanie linii "na żądanie".

Integracja zdalnego dostępu do sieci, usług terminalowych i routingu telekomunikacyjnego w postaci pojedynczego rozwiązania uprościłaby znacznie zarządzanie oraz administrację siecią obsługującą odległych użytkowników. Rozwiązanie takie obniżyłoby też koszty takich systemów.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200