Plany na przyszłość

Nowa generacja platform zarządzających sieciami korzysta z technologii rozproszonego przetwarzania danych i oferuje większe możliwości integracji aplikacji.

Nowa generacja platform zarządzających sieciami korzysta z technologii rozproszonego przetwarzania danych i oferuje większe możliwości integracji aplikacji.

Producenci platform mozolnie przerabiają swoje produkty, tak aby pracowały w środowisku rozproszonego przetwarzania danych oraz w architekturze klient/serwer. Nowe platformy mają także zapewnić większą skalowalność, oferować nowe możliwości przenoszenia danych oraz silniejszą integrację z oprogramowaniem zarządzania. Do tych celów producenci często wykorzystują technologię zorientowaną obiektowo.

Na rynku platform zarządzania sieciami trwa wyścig producentów. Nowe produkty pojawiają się z szybkością błyskawicy. Ostatnio firma Cabletron Systems wprowadziła na rynek platformę Spectrum 3.0 - opartą o technologię klient/serwer. Hewlett-Packard obiecuje dołączyć do swych nowych wersji platformy HP OpenView (nazwanych Tornado i Synergy) rozproszone przetwarzanie danych i inne zaawansowane właściwości. IBM planuje wprowadzić Karat - platformę wykonaną w technologii obiektowej, która połączy możliwości zarządzania siecią platformy NetView/6000 z możliwościami zarządzania systemami. SunSoft prowadzi zaawansowane prace nad Project Encompass - platformą zorientowaną obiektowo, która ma zapewnić integrację wielu aplikacji różnych producentów.

Aby wzmocnić swoje produkty i zwiększyć ich sprzedaż producenci platform wiążą się z producentami oprogramowania. Na przykład HP oraz SunSoft wykorzystują technologię NetLabs (DiMONS) jako bazę dla następnej generacji swoich produktów, zaś NetLabs skoncentrował się na wytwarzaniu aplikacji współpracujących z platformami tych producentów.

Alchemia platform

"Narzędzia dziś osiągalne nie nadają się do pracy w środowisku rozproszonym dużych sieci", mówi Frank Belland - specjalista z Martin Marietta w Orlando na Florydzie. Sieć jego firmy przewyższa swym rozmiarem inne. Ma 80 tys. węzłów IBM SNA, 60 tys. węzłów TCP/IP oraz instalacje AppleTalk DECnet i NetWare. Do zarządzania tą siecią używa się wielu platform: Host NetView, OpenView for Windows, OpenView for Unix oraz Spectrum. Każda z nich ma swoje właściwości, co sprawia, że zintegrowane zarządzanie siecią wymaga wielu sztuczek, a czasami jest wręcz niemożliwe. Jedynym czynnikiem ułatwiającym tą czynność jest duża dostępność różnorakich narzędzi na rynku.

Jako minimum, każda z platform posiada kilka podstawowych składników. Głównymi są: graficzny interfejs użytkownika (GUI), oprogramowanie wspomagające wewnętrzną bazę danych zawierającą informacje konieczne do zarządzania siecią (np. MIB dla środowiska protokołu SNMP) oraz różne interfejsy programów użytkowych (określające sposób odwoływania się do systemu z wnętrza programu).

Platformy różnią się między sobą protokołami (których używają zbierając dane z urządzeń sieciowych), systemem operacyjnym (pod którym są uruchamiane) oraz rodzajem sprzętu z którego korzystają. Inną różnicą jest, czy producent dostarcza platformę z wbudowanym oprogramowaniem ułatwiającym zarządzanie siecią oraz czy platforma wyposażona jest w możliwość wymiany danych z platformami innych producentów.

"Wielu użytkowników nie przeprowadza odpowiednich badań przed zakupem platformy i naraża się na konieczność przebudowy systemu po kilku latach", mówi Jill Huntington-Lee - główna specjalistka w Brandywine Network Associates w stanie New Jersey. Radzi ona sprawdzenie otwartości platformy poprzez upewnienie się, czy opublikowano interfejs programów użytkowych i czy osiągalne są narzędzia służące do rozwoju oprogramowania. Użytkownicy powinni wziąć także pod uwagę elastyczność platform, jeśli chodzi o współpracę z aplikacjami innych producentów oraz ocenić pozycję jaką jej producent zajmuje na rynku.

Rodzaje platform

Z jednej strony mamy do czynienia z platformami służącymi do zarządzania rozległymi sieciami. Są to głównie unixowe platformy takich producentów jak Cabletron, HP, IBM czy też SunSoft. Ich ceny wraz z ewentualnymi aplikacjami i narzędziami mogą przekraczać 100 tys. USD. Zazwyczaj zamawiany pakiet zawiera narzędzia do monitorowania i obrazowania stanu sieci, jej automatycznego mapowania i testowania oraz przeglądania i kompilacji baz MIB. Wyposażony jest też w bogate oprogramowanie wspomagające.

Lista protokołów stosowanych do zarządzania przez platformy jest imponująca i zawiera: SNMP, SNMP-2, CMIP (Common Management Information Protocol), CMIP over TCP/IP (CMOT) oraz CMIP over Logical Link Control (CMOL). Platformy zapewniają także interfejsy programów użytkowych (API) - określające sposób odwoływania się do systemu z wnętrza programów. Ich producenci prześcigają się także w spisach aplikacji obsługiwanych przez daną platformę.

Z drugiej strony mamy do czynienia z małymi platformami uruchamianymi pod DOS bądź pod Windows. Platformy tego typu mogą być ograniczone do zarządzania siecią wykorzystującą TCP/IP, bez możliwości współpracy z innymi środowiskami np. SNA. W tym przypadku należy liczyć się także z niedostępnością API lub ubogą ofertą kompatybilnych aplikacji oferowanych przez innych producentów. Tym niemniej, takie platformy jak SNMPc produkcji Castle Rock Computing wypełniają niszę rynkową i są z pewnością rozwiązaniem lepszym niż zarządzanie siecią bez jakiejkolwiek platformy.

Gruntowna przebudowa czy też face-lifting?

Duże platformy są grupą, która podlega obecnie największym zmianom. W czołówce przewodzi Cabletron sprzedający Spectrum 3.0 - platformę wykorzystującą zorientowaną obiektowo technologię klient/serwer.

Spectrum 3.0 składa się z trzech głównych elementów: serwerów SpectroServer, które zbierają i gromadzą informacje o zarządzanym sprzęcie; klientów SpectroGraph, którzy wyszukują i wyświetlają dane dotyczące zarządzania oraz interfejsów programowych SpectroServer API - umożliwiających komunikowanie się SpectroServer z SpectroGraph.

Serwery SpectroServer zawierają zorientowane obiektowo oprogramowanie funkcji zarządzania siecią i zintegrowaną z nim bazę danych. Każdy serwer może być tak skonfigurowany, by zbierał dane dotyczące zarządzania siecią ze swego najbliższego otoczenia. Jego oprogramowanie umożliwia podział wielkich sieci na małe podsieci logiczne - z których każda obsługiwana jest przez oddzielny SpectroGraph. Na przykład, jeśli podczas zbierania przez SpectroServer (i zachowywania w czasie rzeczywistym) statystycznych informacji o składnikach sieci nadejdzie z koncentratora informacja o błędzie - serwer przekaże ją do SpectroGraphu przekazując jednocześnie dane z uszkodzonej subsieci do innej.

SpecroGraph wyposażony jest w przyjazny graficzny interfejs użytkownika bazowany na Motif/X Window System, który umożliwia wiele sposobów wizualizacji danych zgromadzonych przez SpectroServery. Posługując się ikonami można wywołać żądane opcje np. obejrzeć topologię sieci, jej fizyczną bądź organizacyjną strukturę.

Zastosowanie architektury rozproszonej przynosi trzy korzyści. Po pierwsze, serwery SpectroServer można umieścić w pobliżu urządzeń, którymi zarządzają. Redukuje to obciążenie sieci informacjami służącymi do jej zarządzania, co jest zwłaszcza istotne w przypadku rozległych sieci globalnych. Po drugie, środowisko zarządzania staje się bardziej skalowalne, gdyż w miarę wzrostu sieci możemy dodawać następne SpectroServery i SpectroGraphy. Trzecią zaletą jest możliwość natychmiastowego przejęcia (np. w przypadku awarii) przez jeden z serwerów bądź klientów funkcji drugiego. Zwiększa to poważnie niezawodność całej sieci.

Spectrum 3.0 cechuje także wyjątkowa elastyczność związana z jego architekturą. Jako SpectroServer i SpectroGraph mogą być używane: DEC 5000 (oparty o Ultrix Digitala), RS/6000 (AIX - IBM'a), Irix (Silicon Graphics) oraz SPARCstation (SunOS lub Solaris - Sun Microsystems).

"Oprócz współpracy platformy z różnorodnym środowiskiem, kładziemy nacisk na jak najmniej bolesną dla użytkownika instalację ", mówi Chris Crowell - szef projektu Spectrum u Cabletrona. "Wszystko, co musi teraz zrobić nowy użytkownik pakietu, to wyjąć CD z pudełka, włożyć do stacji i uruchomić program instalacyjny", dodaje.

Cabletron dodał do swej platformy w wersji 3.0 nowe narzędzia. Możliwość "powiększenia" obrazu fragmentu sieci oraz możliwość przenoszenia naraz wielu ikon pomiędzy okienkami graficznego interfejsu użytkownika. Inne cechy wzbogacające możliwości pakietu to automatyczne przedstawianie topologii sieci w postaci drzewa bądź gwiazdy oraz wprowadzanie powiązań pomiędzy urządzeniami sieciowymi widocznymi na ekranie monitora.

Rywal Cabletrona - SunSoft także rozwija strategię rozproszonego środowiska ale ma, tak jak i inni konkurenci, co najmniej czteromiesięczne opóźnienie w stosunku do Cabletrona.

Jest rzeczą zastanawiającą, że wielu specjalistów uważa NetLabs - z jego technologią DiMONDS - za firmę mogącą być konkurencyjną w stosunku do Cabletrona jeśli chodzi o środowisko rozproszone. Tyle, że NetLabs wycofuje się właśnie z rynku platform służących do zarządzania sieciami, przekazując prawa licencyjne swojej technologii do SunSoftu, Hewlett-Packarda i innych firm, samemu skupiając się na produkcji aplikacji.

"Rozproszony system zarządzania jest potrzebny aby poradzić sobie z wzrastającym rozmiarem i komplikacją rozproszonego środowiska przetwarzania danych", twierdzi Joe Matibag - jeden z szefów SunSoftu. Aby spełnić wymagania bezpieczeństwa, przy rozproszonym systemie zarządzania wieloma użytkownikami, SunSoft opracowuje następną generację platformy o nazwie Project Encompass. "Project Encompass zapewni zaawansowane narzędzia zarządzania a także zorientowaną obiektowo opcję przenoszenia danych", mówi Matibag. Inną kluczową cechą platformy ma być możliwość zdefiniowania przez użytkownika zasad optymalizacji sieci oraz zautomatyzowanie jej konfiguracji. Ta nowa generacja SunNet Managera ma być wprowadzona na rynek wiosną tego roku. Używa ona technologii zakupionej od NetLabs i została tak opracowana, aby była zachowana kompatybilność z obecnie produkowaną platformą SunNet Manager 2.2 oraz z Cooperative Consoles - nowym produktem SunSofta.

Z kolei, Cooperative Consoles uważa się za przejściowy produkt w dążeniu do pełnego wykorzystania cech środowiska rozproszonego. Korzystając z niego użytkownicy mogą połączyć wiele konsoli SunNet Manager w pojedynczą konsolę wirtualną korzystającą ze wspólnych danych. Informacje o topologii sieci oraz o wszystkich istotnych w niej zdarzeniach będą mogły być wykorzystywane wspólnie przez wiele stacji roboczych - używających oprogramowanie SunNet Manager i znajdujących się w odległych miejscach sieci. Rozwiązanie tego typu wymaga jednak aby każda konsola miała zainstalowaną pełną wersję platformy (wraz z oprogramowaniem zapewniającym współpracę z Cooperative Consoles).

Hewlett-Packard to trzecia licząca się firma na rynku platform. Ostatnio ujawnił trochę szczegółów o swoich projektów Tornado i Synergy mających dodać właściwości zarządzania rozproszonego do platformy OpenView. HP zamierza wyposażyć OpenView we wspólny system przenoszenia danych oraz możliwość przenoszenia obrazowania pracy sieci na różne stacje robocze znajdujące się w lokalnych środowiskach.

Problem baz danych i ich przenoszenia jest kluczowy w nowej architekturze platformy HP. Architektura ta ma przynieść silniejszą integrację pomiędzy platformą zarządzania a aplikacjami. Nowy system przekazywania danych będzie zaopatrywał je w specyfikację umożliwiającą korzystanie z bazy danych zarówno przez aplikacje uruchamiane w sieci jak i system nią zarządzający. Umożliwi to wspólne (jednoczesne) korzystanie z informacji przez aplikacje różnych producentów. HP poinformował o swoich planach specjalne forum producentów aplikacji Management Integration Consortium (MIC), zajmujące się definiowaniem standardów współpracy aplikacji z platformami.

Do MIC, które powstało w maju 1994 r., należą tak liczący się producenci jak: HP, IBM, ISICAD, KI Networks, NetLabs, Peregrine Systems, Remedy, Sun, UB Networks oraz Unisys. Jej głównym celem jest promowanie otwartości w rozwoju usług zarządzania przez ustalanie wspólnych standardów. MIC powołało trzy grupy robocze: integracji danych, obsługi zdarzeń oraz zarządzania informacjami. Spodziewa się, że pierwsze informacje o pracach tych grup roboczych pokażą, w jaki sposób producenci aplikacji mogą udokumentować sposób integracji swoich wyrobów z produkcją innych firm.

Obiekt zarządzania - zarządzanie obiektem

Wszyscy liczący się producenci zaangażowali się w technologie zorientowane obiektowo. Być może, częściowo jest to wynikiem wcześniejszych prac Open Software Foundation nad zdefiniowaniem DME (Distributed Management Enviroment). DME reprezentowało podejście zorientowane obiektowo do zarządzania sieciami oraz do rozwoju modularnych aplikacji. Prace nad DME, jakkolwiek uwieńczone sukcesem, nie wzbudziły z początku dużego zainteresowania ani wśród producentów ani wśród użytkowników środowiska rozproszonego. Zupełnie inaczej było z pracami Network Management Forum, których wynikiem był OMNIPoint. OMNIPoint to jedna z wersji CMIP (protokół zarządzania bazowany na standardzie ISO). W związku z tym jego przyjęcie było łatwe dla tych producentów, których aplikacje były zgodne z CMIP. Rzeczywistą wartością OMNIPoint jest dbałość o takie wymagania użytkownika jak: profil funkcjonalny zadań (definiowany protokół komunikacyjny), jakość usług zarządzania oraz czytelny opis technologii zarządzania siecią.

IBM ostatnio zapowiedział realizację projektu Karat - technologii zorientowanej obiektowo użytej w celu połączenia funkcji zarządzania siecią i systemami operacyjnymi. Wersja beta projektu pod AIX jest już gotowa. Projekt korzysta z SOM (System Object Model - IBM'a), Distributed SOM (IBM) oraz Common Object Request Broker Architecture (Object Managment Group).

Przy użyciu platformy Karat, istniejące już narzędzia zarządzania sieciami produkcji IBM takie jak: NetView/390, NetView/6000, NetView for OS/2 oraz LAN Network Manager, mogą być reprezentowane jako obiekty. W związku z tym będzie można zarządzać heterogennym sprzętem z pojedynczej konsoli centralnej. W przygotowaniu są wersje Karat uruchamiane pod OS/2 oraz Application System/400.

"Gdy wybiera się platformę zarządzania siecią, to w pewnym sensie oddaje się swoją przyszłość w ręce jej producenta", mówi John Byzek - jeden z dyrektorów IBM'a. "Nasi klienci zwracają się do nas z prośbą o pomoc w zarządzaniu swoimi przedsiębiorstwami. Uderza nas chaos spotykany w ich sieciach. Naszą długofalową strategią jest niesienie pomocy nie tylko w zakresie informatyki, ale także w rozwiązywaniu całości problemów związanych z zarządzaniem przedsiębiorstwem. Nasze przyszłe oferty służą właśnie temu celowi", dodaje.

Protokoły

Nawet jeśli czołowi producenci pracują obecnie nad nową generacją platform, to i tak w pierwszym etapie swoich prac muszą wybrać protokół wymiany danych używanych przy zarządzaniu siecią. Wybór optymalnego protokołu podlega ewolucji. Jeszcze niedawno temu większość producentów stosowała SNMP, który wyparł prawie całkowicie protokół CMIP bazowany na OSI. Dziś wielu producentów wzbogaca swe platformy o możliwość użycia SNMP-2, protokołu zwiększającego bezpieczeństwo danych i ułatwiającego ich wyszukiwanie. Zmiana protokołu wymaga jednak zmian oprogramowania niskiego poziomu związanego ze sprzętem.

Aby zwiększyć możliwości SNMP, Internet Engineering Task Force opracowała architekturę umożliwiającą zdalny nadzór nad składnikami sieci (RMON). Architektura ta wymaga zainstalowania w sieci tzw. próbników bądź agentów RMON, którzy zbierają statystyczne informacje o pracy segmentów sieci i dostarczają je do konsoli administratora. Standard RFC 1271 definiuje bazę danych RMON MIB dla Ethernetu, zaś RFC 1513 - dla TokenRing.

Reakcje użytkowników

Użytkownicy uważają, że producenci platform idą we właściwym kierunku. Podkreślają jednak, że jeszcze daleka droga przed nimi. "Platforma przyszłości powinna móc zarządzać zarówno siecią złożoną z komputerów osobistych jak i z urządzeń klasy mainframe", stwierdza Davide Dang - informatyk z Kalifornii, opiekujący się siecią zarządzaną za pomocą platform NetView (IBM), Remote LANView (Cabletron) i SunNet Manager (SunSoft). "Niestety nie napotkaliśmy dotąd na system, który mógłby zarządzać PC-tami, aplikacjami Network Basic I/O System, stacjami roboczymi TCP/IP oraz maszynami mainframe pod SNA z pojedynczej konsoli", skarży się. "Gdy korzystasz z wielu platform i nie robisz tego codziennie, to wszystko ci się chrzani", dodaje.

Inni użytkownicy wyrażają podobne opinie. "Nie ma platformy dostatecznie skalowalnej, która poradziłaby sobie z siecią na poziomach wielkiej korporacji, przedsiębiorstwa, jego oddziału i pojedynczego zespołu problemowego", mówi Belland z Martin Marietta. "Sieci tak rozległe jak w naszym przedsiębiorstwie zdarzają się rzadko i po prostu producenci nie mają w nich wystarczającego doświadczenia. Gdy producenci zaoferują platformę w ramach której będą mogły pracować najlepsze z dostępnych na rynku aplikacje, to będzie można powiedzieć, że mamy do czynienia z naprawdę dobrym produktem", dodaje. W rezultacie Belland wybrał aktywne rozwiązanie stając się członkiem forum użytkowników współpracujących z HP (OpenView Forum).

"Mamy do czynienia z zauważalną zmianą, w stosunku do sytuacji sprzed kilku lat, gdy wybór konkretnej platformy był narzucony przez rodzaj aplikacji jakie chcieliśmy obsługiwać", mówi Tim Deger z firmy ubezpieczeniowej z Denver. Sieć, którą używa zawiera 400 węzłów połączonych za pomocą koncentratorów firmy 3Com Corp. oraz przełączników LANplex Ethernet (komutatorów). "Gdy dokonywaliśmy zakupu, to jedyną platformą, która mogła współpracować z użytymi przez nas koncentratorami i przełącznikami był SunNet Manager. Tak więc wybór był oczywisty. Nawiasem mówiąc, mieliśmy już pewne doświadczenie ze stacjami roboczymi Suna. Instalowanie roboczej wersji systemu zarządzania siecią nie jest procedurą trywialną. Trzeba mieć doświadczenie ze sprzętem, systemem operacyjnym, dobrą znajomość protokołu SNMP", dodaje Deger.

Rynek platform zarządzających sieciami staje się coraz bardziej stabilny. Dlatego wielu producentów aplikacji dedykuje je do współpracy z różnymi, osiągalnymi obecnie platformami. Zakupy stają się łatwiejsze. Na przykład Network General przystosował swoje analityczne oprogramowanie Sniffer do pracy m.in. pod OpenView (HP), NetView/6000 (IBM) i SunNet Manager (SunSoft).

Paul Franchois, informatyk z NIST (National Institute of Standards) w stanie Colorado, docenia takie podejście producentów. Sieć używana przez NIST składa się z 500 użytkowników i jest podzielona na 13 segmentów. Łączy się też z sieciami o globalnym zasięgu. W chwili obecnej zarządzana jest przez SunNet Manager, który zastąpił tradycyjny system administrowania za pomocą wielu konsoli. "Używaliśmy od lat Sniffera i teraz jesteśmy szczęśliwi, że możemy go uruchomić z konsoli SunNet Managera", mówi Franchois. Skonfigurował on platformę, tak by sprawdzała stan wybranych serwerów (host) w każdym segmencie co 5 minut. Takie rozwiązanie zwiększa niezawodność sieci oraz potwierdza prawidłową transmisję pakietów. Serwery wybrane do takiego testu są czynne całą dobę. W razie awarii SunNet Manager przesyła odpowiedni sygnał do konsoli administratora sieci oraz odpowiednie informacje do operatorów pracujących w jej innych segmentach. Następnie administrator analizuje powstały problem przy pomocy Sniffera (ze swojej konsoli).

"Niektórzy producenci aplikacji najpierw wzięli na wstrzymanie, oczekując, która z platform zwycięży w ostrej rywalizacji, a następnie przenoszą swoje aplikacje na zwycięskie platformy", stwierdza pani Huntington-Lee z Brandywine. Przykładem może być Cisco, który ostatnio wyposażył oprogramowanie swoich routerów CiscoWorks w możliwość współpracy z OpenView i NetView/6000 lub Concord Communications, którego Trakker może od niedawna współpracować z OpenView. Oba oprogramowania można było dotychczas uruchomić jedynie pod SunNet Manager.

Wydaje się, że klienci HP i IBM będą zwycięzcami, jeśli chodzi o trafny wybór platformy. Coraz więcej producentów sprzedaje aplikacje współpracujące z produktami tych firm. Według pani Huttington-Lee, można dokonać podziału aplikacji używanych do zarządzania elementami sieci na osiem kategorii (patrz tabelka). "Najlepsze aplikacje zawierają procedury uruchamiające się podczas awarii oraz narzędzia monitorujące", dodaje pani Huttington-Lee. Cenione są także narzędzia do analizy danych zbieranych przez platformy. "Większość administratorów sieci jest przeciążona ilością informacji, które może wygenerować platforma. Istnieje wyraźna potrzeba przefiltrowania tych danych oraz ukazania ich w postaci kilku czytelnych raportów i wykresów", twierdzi Jill Huttington-Lee.

Systematyczne zarządzanie

"Czasy się zmieniają", stwierdza pani Huttington-Lee, "producenci platform umieszczają w nich standardowe aplikacje służące do monitorowania sieci, inwentaryzacji wchodzącego w jej skład sprzętu oraz zasobów oprogramowania."

Aby móc zrealizować te funkcje, producenci oprogramowania systemowego platform wchodzą w swoiste alianse z producentami aplikacji narzędziowych. Na przykład, zestaw unixowych narzędzi produkcji Tivoli Systems będzie włączony do: HP OpenView, NetView/6000, SunNet Manager, NMS oraz SMS. Podobnie rodzina narzędzi systemowych AgentWorks (firmy Legent) zostanie zintegrowana z OpenView, SunNet Manager oraz NetView for AIX.

"Zarządzanie sieciami, które działają w infrastrukturze telekomunikacyjnej, musi być rozszerzone na obszar zarządzania systemami operacyjnymi", twierdzi MacKiney z HP. "Konfiguracja systemów operacyjnych, praca serwerów oraz całkowita wydajność systemów to hasła istotne dla konstrukcji nowych generacji platform", dodaje.

Te nowe spojrzenie powoduje, że platformy korzystające z protokołu SNMP wkraczają na obszar dotychczas zarezerwowany wyłącznie dla narzędzi zarządzania instalowanych w systemie centralnym (host). Narzędzia takie zapewniały funkcje administracyjne związane z bezpieczeństwem danych (hasła, kopie rezerwowe) oraz umożliwiały dystrybucję i upgrade oprogramowania. Platformy oparte o SNMP umożliwiały natomiast monitoring, kontrolę okablowania, routerów, koncentratorów itd.

Struktura zarządzania oparta o system centralny pozwala na użycie technologii umożliwiającej współistnienie aplikacji służących do zarządzania różnymi systemami. Aplikacje te mogą korzystać ze wspólnego API oraz wymieniać się danymi. W niektórych przypadkach dostawca systemu centralnego (szkieletu) dostarcza całą infrastrukturę służącą do integracji aplikacji.

W chwili obecnej, rozwój technologii sprawił, że rozwiązanie takie stosowane dotychczas jako oprogramowanie komputera centralnego sieci zostało przeniesione do środowiska klient/serwer. Przykładem są takie narzędzia jak: MainView (Boole & Babbage), CA-Unicenter i Tivoli Management Enviroment.

W wielu przypadkach narzędzia te wyposażono w interfejsy programowe ułatwiające ich współpracę z różnymi platformami. Przykładem może być Enterprise Console (Tivoli), która jest aplikacją wykorzystującą programowanie deklaratywne. Narzędzie to umożliwia stworzenie centralnej konsoli obsługującej sytuacje awaryjne dotyczące urządzeń, systemów operacyjnych, baz danych i aplikacji. Wystąpienie usterki powoduje, że konsola automatycznie wykonuje procedurę mającą na celu usunięcie bądź zminimalizowanie skutków usterki. Tivoli Enterprise Console współpracuje z OpenView, SunNet Manager, NetView/6000, NetWare Management System i Systems Management Server.

"Zarządzanie sieciami i systemami operacyjnymi jest wprawdzie sprawą odrębną, ale integracja tych dwóch funkcji w ramach jednej platformy może przynieść wielkie korzyści", mówi Jack Leifel - jeden z kierowników Motoroli. Jego grupa pracuje nad scaleniem platformy Spectrum z Tivoli Management Enviroment i Action Request System (Remedy). "Łączymy te trzy produkty, aby zapewnić wypełnianie bardzo różnych funkcji", mówi Leifel. "Używamy Spectrum do kontroli routerów oraz innych urządzeń korzystających z protokołu SNMP. System produkcji Tivoli zarządza serwerami, zaś oprogramowanie Remedy obsługuje sytuacje awaryjne. W chwili obecnej współpracujemy z producentami aby zapewnić ściślejsze powiązanie tych trzech elementów oprogramowania. Chcielibyśmy, aby za pomocą nowego pakietu można byłoby rozwiązać problemy sieci, zanim staną się one rzeczywiście groźne", podsumowuje.

Przyszłe modele zarządzania

Sieci rosną zarówno jeśli chodzi o ich rozmiar jak i stopień komplikacji. Stawia to coraz większe wymagania platformom zarządzania sieciami. W przyszłości będą one korzystały z architektury środowiska rozproszonego. Będą bardziej otwarte, a duża liczba opublikowanych API umożliwi wspólne korzystanie aplikacji z baz danych.

"Będziemy mieli interesujący rok w wojnie o platformę", mówi McConnell z firmy McConnell Consulting. "Najlepsze platformy będą musiały sobie poradzić z integracją wielu narzędzi. Użytkownicy chcieliby, aby ich platforma zawierała monitorowanie sieci, jej inwentaryzację, informacje o awariach a także inne funkcje. Producenci, którym uda się stworzyć taką uniwersalną platformę znajdą się na szczycie."

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200