O anonimowości i prywatności uwag kilka

W dowcipie z "New Yorkera" dwa psy siedzą przy PC-cie. Jeden mówi do drugiego, Najlepsza rzecz w Internecie to to, że nie wiedzą, że jesteś psem.

W dowcipie z "New Yorkera" dwa psy siedzą przy PC-cie. Jeden mówi do drugiego, Najlepsza rzecz w Internecie to to, że nie wiedzą, że jesteś psem.

Nie wiedzą także, że jesteś psem w America Online (AOL). Podczas mojego pierwszego kontaktu z AOL komputer zapytał w jaki sposób chcę być identyfikowany. Podałem swoje prawdziwe nazwisko, a następnie wypełniłem formularz członka AOL. W kilka minut później, po wejściu do AOL, znalazłem się w "rozmównicy" z dwiema osobami używającymi pseudonimów Supermen i Lubieżnik. Mówili oni rzeczy, które nie przeszłyby im przez usta, gdyby znane były ich prawdziwe nazwiska. Poczułem się niezręcznie, przysłuchując się ich anonimowej rozmowie i używając jednocześnie swojego prawdziwego nazwiska. Ta przygoda sprawiła, że zacząłem żałować, iż nie zgłosiłem się do AOL, na przykład jako Urszula.

Anonimowość może powodować zanik wszelkich hamulców. Może być źródłem zabawnych sytuacji, podczas wyborów lub balów maskowych, lecz może także prowadzić do sytuacji wcale nie śmiesznych. Na przykład podczas napadów, rabunków czy samosądów. Przypomnijmy sobie lekcję z powieści Williama Goldinga - gdzie maska była pierwszym krokiem do barbarzyństwa.

Mimo ryzyka uczestniczenia w paranoidalnej dyskusji dotyczącej prywatności usług w trybie konwersacyjnym, chciałbym zasugerować - aby nie szafować w nich anonimowością. Nie mylmy anonimowości z prywatnością.

Rozmowa może być prywatna lub anonimowa, prywatna i anonimowa albo żadna z nich. Ten felieton nie jest ani prywatny, ani anonimowy. Rozmowy telefoniczne są prywatne (poza podsłuchem), ale nie są anonimowe - za wyjątkiem ostrzeżenia o podłożonej bombie. Większość plotek jest anonimowa, ale rzadko prywatna.

Dobrą wiadomością jest informacja o nowych technologiach, które wymuszają prawidłowe kombinacje prywatności i anonimowości, zwłaszcza w sferze komercjalnej. Taką nową techniką jest CID (Caller IDentification) - umożliwiająca zidentyfikowanie telefonicznego rozmówcy przed rozpoczęciem rozmowy. Przez lata oglądaliśmy kryminały, w których inspektor policji przedłużał rozmowę telefoniczną z bandziorami, aby umożliwić technikom zlokalizowanie telefonu, z którego prowadzona była rozmowa. Teraz można będzie zidentyfikować rozmówcę przed rozpoczęciem rozmowy. Koniec z propozycjami okupu przez telefon, napastowaniem przez sprzedawców podczas obiadu oraz odkładaniem słuchawki po słowie zginiesz.

Jednak nowe technologie nie u wszystkich znajdują akceptację. Twierdzi się, że to właśnie CID gwałci prywatność telefonującego. A co z prywatnością odbierającego telefon? Bez CID jesteśmy narażeni na tysiące anonimowych dziwaków budzących nas telefonem o północy. Może być twoim prawem wykonanie anonimowego telefonu do mnie, ale moim prawem jest naleganie abyś mi się przedstawił - zanim mnie obudzisz o północy. Wszyscy powinniśmy mieć możliwość dowiedzenia się kto do nas dzwoni.

Zwróćmy uwagę na nowe technologie do szyfrowania, identyfikacji, stosowanie elektronicznych kluczy, cyfrowych podpisów i pieniędzy. To wszystko daje nam szansę na zachowanie równowagi między prywatnością i anonimowością w komputerowych usługach konwersacyjnych.

Na przykład pieniądze. Są anonimowe i użyteczne - o ile nie spotykamy się z problemem prania brudnych pieniędzy. Nowe techniki gotówkowych usług w trybie konwersacyjnym sprawiają, że "cyfrowe pieniądze" są użyteczne - ale nie anonimowe.

Następny temat - wybory. Chcemy, aby były tajne - ale czy sprawdziliśmy co dzieje się z naszymi głosami, gdy są już oddane. Jeśli jesteśmy podejrzliwi w stosunku do polityków z ich urządzeniami podsłuchowymi, to dlaczego nie zadajemy sobie pytania, czy ktoś nie szachruje naszymi głosami. Co byście powiedzieli, aby zapisywać oddane głosy w sposób zaszyfrowany na CD-ROM-ie, a następnie udostępnić je w publicznej sieci. Można by zrobić to w ten sposób, aby nikt nie mógł sprawdzić na kogo głosowałeś, ale abyś ty mógł sprawdzić, w trybie konwersacyjnym czy twój głos był zapisany i policzony.

Piszcie do mnie o problemie anonimowości, pamiętajcie o podpisaniu się i nie nazywajcie mnie Urszulą.

Bob Metcalfe, był redaktorem naczelnym InfoWorlda (USA), zajmuje się problemami infostrady.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200