Tworzenie coraz bardziej złożonych systemów informatycznych może przyczynić się do powstania różnorodnych zagrożeń.

Rozpoczynając realizację projektu, klient oczekuje jego zakończenia udanym wdrożeniem, które umożliwi rozwiązywanie problemów, jakie były przyczyną decyzji o wprowadzeniu do organizacji technologii informatycznej. Użytkownicy i twórcy systemu informatycznego odmiennie jednak rozumieją sformułowanie "udane wdrożenie". Również co innego oznaczają dla nich inne pojęcia użyte w pierwszym zdaniu, włącznie z tym, kiedy można mówić o braku problemów już po przekazaniu systemu do eksploatacji.

Różnica interesów

Brak zrozumienia wynika z zauważalnej - choć w dłuższej perspektywie pozornej - sprzeczności interesów. Obie strony nie dostrzegają bowiem swoich wspólnych interesów, starając się ekonomizować swoje doraźne działania. Strony nie są w pełni przygotowane do zamierzenia i dlatego nie dostrzegają jego złożoności. Twórcy systemu informatycznego - bez przygotowania z zakresu zarządzania - uważają, że wszystkie firmy mają identyczne problemy, które można rozwiązać wprowadzając "systemy powielarne". Użytkownicy - nie znający technologii informatycznej - uważają, że informatycy potrafią dokonać cudu, instalując sprzęt i oprogramowanie. Trzeba więc wstępnie ustalić, co należy uznać za udane wdrożenie. Denificję udanego wdrożenia danego projektu muszą zaakceptować i klient i dostawca. Można to ująć w następujących punktach:

- projekt ukończono i wdrożono

- nie ograniczono zakresu prac w stosunku do wstępnie zamierzonego

- wdrożony projekt akceptują bezpośredni użytkownicy oraz wykorzystują go w pełni i zgodnie z założeniami

- parametry eksploatacyjne są zgodne z zakładowymi lub lepsze

- wdrożenie systemu przyniosło oczekiwane efekty, co rzetelnie zbadano

- zmieszczono się w harmonogramie i w budżecie

- system (i poszczególne jego części) uzyskały zakładaną lub większą sprawność w przewidzianym terminie

- system jest zgodny z mierzalnymi celami organizacji, wspomaga ich osiąganie.

Generalnie trzeba uznać, że udanym zamierzeniem może być tylko takie zastosowanie technologii informatycznej, które służy zmianie organizacyjnej. Niektórzy naukowcy, np. A. L. Lederer i R. Nath, za główną przyczyną nie udanych projektów uważają właśnie nieuznawanie wprowadzenia technologii informatycznej za zmianę organizacyjną. J. Champy i M. Hammer, autorzy koncepcji reengineeringu, podkreślają, że "efektem komputeryzacji bałaganu będzie jedynie skomputeryzowany bałagan". Wprowadzenie technologii informatycznej do niesprawnej organizacji porównują do nalewania zepsutego wina do czystej butelki.

Przesłanki sukcesu

W każdej sytuacji można wskazać warunki, pod którymi zamierzenie powinno zakończyć się powodzeniem. Przygotowując decyzję, kierownictwo z użytkownikami, twórcami systemu informatycznego i ekspertami powinno je wyszczególnić oraz przeanalizować. Pozwoli to użytkownikom lepiej zrozumieć możliwości i ograniczenia technologii informatycznej, a twórcom systemu pojąć problemy zarządzania. Po przygotowaniu decyzji należy rozpocząć rozpoznawanie i analizowanie potencjalnych zagrożeń i problemów oraz źródeł i czynników ryzyka projektu. Mogą nimi być zdarzenia zachodzące w otoczeniu i w organizacji, zachowania ludzi, zakłócenia organizacyjne, niesprawności sprzętu i oprogramowania. Podejmowane w takich sytuacjach opóźnione działania, będące reakcją na nieprzewidziany wcześniej problem czy zagrożenia są nieskuteczne i mogą pogorszyć sytuację. Trzeba zatem przewidywać zagrożenia i planować działania eliminujące ich przyczyny, zmniejszać ryzyko i zapobiegać skutkom.