Rzadziej spotykane są takie rekordy, jak:

Znaczną grupę stanowią dość egzotyczne typy rekordów (stworzone na ogół w celach eksperymentalnych), takie jak rekordy tłumaczące adresy hostów na ich odpowiedniki w innych protokołach (np. AAAA - dla adresów w IP6, X25, ISDN), określające położenie geograficzne hosta (LOC), zawierające informacje o routingu (RT) czy nawet dowolne dane binarne (UNSPEC).

Nauka czytania

W systemach unixopodobnych do odczytywania informacji z name servera służą programy nslookup, host i dig. W najprostszym wywołaniu (gdzie wystarczy podać jedynie nazwę hosta, domeny lub adres IP) tłumaczony jest adres symboliczny hosta na adres IP albo na odwrót. Podawane są wówczas autorytatywne nameserwery dla domeny - a więc potencjalnie najbardziej użyteczne informacje (znajomość adresu numerycznego pozwala na szybsze łączenie się z hostem, gdyż nie jest wtedy przeprowadzane tłumaczenie adresu; tłumaczenie adresu numerycznego na symboliczny jest przydatne na przykład wtedy, gdy znamy adres IP hosta, ale nie wiemy, gdzie się on znajduje).

Bardziej szczegółowe informacje można uzyskać, podając typ szukanego rekordu. Oprócz konkretnych nazw typów rekordów można posłużyć się pseudotypami - takimi jak ANY, który odpowiada dowolnemu typowi rekordu (dzięki niemu możemy odczytać wszystkie rekordy dotyczące danego hosta). Możemy również wyświetlić wszystkie rekordy danego typu (oczywiście typem znowu może być ANY) znajdujące się w danej strefie (co jest użyteczne chociażby wtedy, gdy wiemy, że ktoś ma konto na jakimś serwerze w obrębie domeny, ale nie wiemy, na jakim - zapytanie o rekordy A w strefie da nam listę wszystkich nazwanych hostów). Podobne zastosowanie ma pseudotyp AXFR nakazujący transfer całego opisu strefy (jest on używany przez wtórne DNS-y).