Prążkowany świat

Spotykamy je już prawie wszędzie. Widoczne są w sklepach spożywczych - zwłaszcza w halach supermarketów, w kioskach z gazetami i w księgarniach, na częściach samochodowych i na przesyłkach pocztowych. Stosuje je nowoczesny przemysł i szpitalnictwo, handel i transport - świat przeżywa istną inwazję małych graficznych znaczków, mających kształt prostokąta wypełnionego jasnymi i ciemnymi paskami. Czasem jeszcze pod spodem znajduje się tajemniczy napis, kojarzący się z cyfrowym szyfrem. Kod kreskowy (zwany też paskowym) w naszym skomputeryzowanym świecie stał się uniwersalnym sposobem identyfikacji przedmiotów, niezwykle łatwym do szybkiego odczytywania i wprost idealnym do przetwarzania przez systemy informatyczne.

Spotykamy je już prawie wszędzie. Widoczne są w sklepach spożywczych - zwłaszcza w halach supermarketów, w kioskach z gazetami i w księgarniach, na częściach samochodowych i na przesyłkach pocztowych. Stosuje je nowoczesny przemysł i szpitalnictwo, handel i transport - świat przeżywa istną inwazję małych graficznych znaczków, mających kształt prostokąta wypełnionego jasnymi i ciemnymi paskami. Czasem jeszcze pod spodem znajduje się tajemniczy napis, kojarzący się z cyfrowym szyfrem. Kod kreskowy (zwany też paskowym) w naszym skomputeryzowanym świecie stał się uniwersalnym sposobem identyfikacji przedmiotów, niezwykle łatwym do szybkiego odczytywania i wprost idealnym do przetwarzania przez systemy informatyczne.

Do niedawna zupełnie nieznany system identyfikacji i znakowania towarów oparty na kodach kreskowych, obecnie jest już powszechnie stosowany we wszystkich dziedzinach gospodarki, które chcą być uważane za konkurencyjne i nowoczesne. Kody kreskowe reprezentują technologię, którą definiuje się jako zbiór metod maszynowego zapisu i odczytu kodów identyfikacyjnych mających za zadanie odróżnianie obiektów od siebie, a także podanie szczegółowych informacji dotyczących cech rodzajowych towaru. Generacja Auto ID wyparła tradycyjną, a zarazem czasochłonną metodę wprowadzania danych do komputera przy użyciu klawiatury i gromadzenia informacji w postaci tekstu. W takiej postaci dane są trudne do przetwarzania automatycznego, ale także obciążone są ryzykiem wysokiego prawdopodobieństwa wystąpienia błędu. Przyczyna jest prosta: ciąg informacji jest przetwarzany przez człowieka.

Do technik automatycznej identyfikacji można m.in. zaliczyć: karty magnetyczne, OCR (Optyczne Rozpoznawanie Znaków), inteligentne karty mikroprocesorowe oraz kod kreskowy. Wszystkie te metody ocenia się na dwa sposoby: pod względem ryzyka popełnienia błędu (iloczyn błędów i liczby dodatkowych odczytów) oraz prawdopodobieństwa prawidłowego odczytu danych za pierwszym razem (parametr wyrażany w procentach). Według tych kryteriów kod kreskowy przedstawia się jako technologia wręcz idealna, gdyż jest to najbardziej efektywna, najmniej czasochłonna, najbardziej pewna, a zarazem stosunkowo tania metoda wprowadzania danych. Na poparcie tych tez warto przytoczyć konkretne charakterystyki: prawidłowo wydrukowany kod kreskowy jest odczytywany w ciągu 5 ms, a prawdopodobieństwo wystąpienia błędu jest mniejsze niż 1:50 000 000.

Definicja

Kod kreskowy jest graficznym odzwierciedleniem usystematyzowanego ciągu znaków (cyfr, liter i innych znaków ASCII) w postaci kombinacji jasnych i ciemnych pasków o odpowiednich szerokościach i odległościach między nimi, określonych ścisłymi regułami, które są różne dla różnych rodzajów kodów. Jego postać konwencjonalna jest odczytywana maszynowo, przy/lub bez udziału operatora. Każdy z kodów kreskowych zawiera pewien zestaw informacji o towarze, takich jak: kraj producenta, grupa i typ towaru, rodzaj i wielkość opakowania, data produkcji, termin ważności oraz inne cechy towarowe. W zależności od symboliki kodu może on odwzorowywać same cyfry, cyfry i litery lub nawet wszystkie 128 znaków kodu ASCII. Obecnie na świecie istnieje ponad 400 rodzajów kodów kreskowych. W praktyce jednak stosowanych jest ich znacznie mniej, zaś najbardziej popularne to: UPC/EAN, kod 39, kod 128 oraz kod 2 z 5 (przeplatany 2 z 5).

Odmiany kodów

Kod UPC (Universal Product Code) jest najstarszym kodem kreskowym, opracowanym w USA i Kanadzie. Jest to kod numeryczny, który odwzorowywuje tylko 10 znaków: cyfry od 0 do 9. Służy on najczęściej do oznaczania artykułów handlu detalicznego.

Jego europejską odmianą jest kod EAN (European Article Numbering) występujący w dwóch wersjach: EAN-13 oraz skróconej EAN-8. Ten system również koduje tylko cyfry - w przypadku kodu EAN-13 pierwsze 3 są prefiksem kraju, w którym został wytworzony produkt, następne 4 identyfikują jednoznacznie konkretny zakład produkcyjny zaś pozostałe 5 zawiera dane o grupie i typie towaru oraz jego specyfikacji. Kod EAN-8 zawiera tylko dane o kraju producenta i rodzaju produktu, służąc przede wszystkim do znakowania małych towarów. W obu przypadkach ostatnia pozycja jest cyfrą kontrolną. Kody EAN-13 i EAN-8 są wykorzystywane przeważnie do identyfikowania asortymentu w sklepach, hurtowniach i magazynach. Występują również jego odmiany, które pozwalają na znakowanie opakowań zbiorczych i jednostkowych, a także książek i czasopism.

Kod 39 opracowany został przez amerykańską firmę Intermec, producenta urządzeń do odczytu i druku kodów kreskowych. Był on pierwszy, który pozwolił na odwzorowywanie cyfr i liter, a także znaków specjalnych. Został przyjęty jako standard w Departamencie Obrony USA. Kod 39 jest szeroko stosowany w wielu dziedzinach przemysłu, m.in. papierniczym, meblowym, przede wszystkim zaś w przemyśle motoryzacyjnym. Stosują go prawie wszyscy kooperanci, dostawcy i filie największych koncernów samochodowych, takich jak: Ford, Volvo, General Motors czy Volkswagen.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200