NetManage wprowadziła na rynek zintegrowany zestaw aplikacji do budowy sieci korporacyjnej.

Firma NetManage, zajmująca się produkcją oprogramowania internetowego, wprowadziła na rynek zintegrowany zestaw aplikacji obsługujących korporacyjne sieci intranet. Pakiet nosi nazwę NetManage IntraNet Server (NINS) i przeznaczony jest dla platformy Windows NT.

NINS stanowi prawie kompletny zestaw aplikacji wykorzystywanych zarówno w serwerach internetowych, jak i intranetowych. Prawie, gdyż zabrakło w nim najważniejszego, wydawać by się mogło, komponentu - serwera poczty elektronicznej umożliwiającego przesyłanie komunikatów w internetowym standardzie SMTP. Poza tym brakiem NINS prezentuje się okazale: zawiera serwery NFS, DNS, LPD, WWW oraz serwer grup dyskusyjnych Forum Server, katalog sieciowy Directory Server i serwer synchronizujący czas w różnych sieciach.

Instalacja

Instalacja produktu jest bardzo prosta. Po uruchomieniu programu SETUP, użytkownik ma prawo zdecydować, jakie usługi internetowe chce mieć zainstalowane. Jedynym serwerem wymagającym podania dodatkowych parametrów podczas instalacji jest Forum Server. W jego przypadku konieczne jest określenie lokalizacji serwera poczty elektronicznej, który odpowiedzialny ma być za dystrybucję informacji.

Wszystkie usługi instalowane są w formie serwisów Windows NT, czyli mogą uruchamiać się automatycznie zaraz po włączeniu komputera. Zanim jednak serwery te zostaną uruchomione, konieczne jest oddzielne skonfigurowanie każdego z nich.

Już podczas instalacji widać kolejną, istotną wadę produktu. Instalacja nie tworzy na pulpicie żadnej grupy, w której znajdowałyby się ikony zainstalowanych aplikacji.

Konfiguracja

Konfiguracja jest prawdziwym bólem. Praktycznie dzięki niej zapomniałem, że pracuję w graficznym środowisku Windows i miałem uczucie, że cofnąłem się do czasów DOS-a.

Najbardziej kłopotliwa jest konfiguracja DNS-u, usługi odpowiedzialnej za konwersję nazw internetowych na numery IP i odwrotnie. Wygląda ona dokładnie tak samo, jak w Unixie, tzn. użytkownik zmuszony jest ręcznie edytować pliki zawierające spis komputerów, serwerów, drukarek i innych urządzeń pracujących w sieci i mających przydzielony jakiś numer IP. Producent nie zatroszczył się wcale o to, by konfiguracja odbywała się, np. przez prostą aplikację z rozwijanymi menu itp., choć wydaje się to naturalnym wyborem w przypadku Windows.

Ponadto konfiguracja DNS wymaga ręcznego poprawiania danych w systemowej bazie Registry. Jest to zarówno niewygodne, jak i niebezpieczne - wprowadzenie niepoprawnych danych jest trudno skontrolować, a w ekstremalnych sytuacjach może ono prowadzić do załamania działania danej usługi lub całego systemu.

Podobnie konfiguruje się serwer grup dyskusyjnych Forum Server (aplikacja pozwalająca świadczyć takie usługi, jak sieć USENET News). Aplikacja wymaga ręcznej edycji plików konfiguracyjnych i poprawiania bazy Registry.

Zagadką była także konfiguracja tzw. Directory Server (DS) - aplikacji, umożliwiającej odpowiadanie na pytania o dane użytkowników systemu Windows NT zadawane przez polecenie Whois (znane z systemów unixowych i internetowych). Program ten do swojej pracy wymaga specjalnej bazy danych, w której zawarte są dane o użytkownikach systemu. Niestety, instrukcja nie wyjaśnia w ogóle w jaki sposób można przygotować taką bazę ani w jakim powinna być ona formacie. Brakuje także narzędzi, które pozwalałyby ją przygotować. Zanim uruchomiłem Directory Server, wydawało mi się, że naturalnym źródłem danych dla takiej bazy powinien być katalog użytkowników systemu Windows NT, w którym standardowo wpisuje się takie dane, jak nazwa konta użytkownika, jego pełne imię i nazwisko oraz dodatkowe informacje (w polu Description). Niestety, DS w ogóle nie korzysta z tych danych.

Nieco przyjemniejsza jest konfiguracja serwera WWW. Odbywa się ona za pośrednictwem standardowego windowsowego okienka konfiguracyjnego. Użytkownik może określić port, na którym pracować ma serwer, adres pocztowy administratora, nazwę standardowego pliku, w którym znajduje się strona HTML, np. INDEX.HTM, oraz katalog, w którym umieszczono strony WWW. Niemniej są to wszystkie parametry, jakie można ustawić w przyjazny sposób - reszta konfiguracji odbywa się przez Registry. O takich elementach WWW serwera, jak zdalna administracja przez sieć Web, można tylko pomarzyć.

Zupełnie inaczej, czyli bezproblemowo, wygląda konfiguracja pozostałych trzech usług pakietu NINS: serwera NFS umożliwiającego użytkownikom systemów unixowych dostęp do plików zapisanych na dyskach serwera Windows NT (umożliwia także udostępnianie drukarek), serwera LPD pozwalającego wykonywać zdalnie wydruki za pośrednictwem dowolnego klienta LPR oraz serwera PC NetTime. Ostatnia z tych aplikacji umożliwia automatyczną synchronizację czasu między komputerem PC, na którym działa aplikacja, a dowolnym serwerem czasu dostępnym w Internecie.

Podsumowanie

NetManage IntraNet Server dla Windows NT mógłbym polecić wszystkim zainteresowanym budową sieci intranet, gdyby nie wiele niedociągnięć, jakie się w nim znalazły. Wydaje się, że firma NetManage zbytnio pospieszyła się z wprowadzeniem produktu na rynek, zapominając zupełnie o tym, że najważniejsze jest dobro klienta, które budują takie elementy, jak prostota konfiguracji aplikacja i ich łatwa obsługa.

Także instrukcja nie dostarcza wystarczających informacji dla tych, którzy budować mają pierwszą sieć intranetową.

Konfiguracja usług, takich jak DNS, NFS czy Directory Server, powinna być dokładnie opisana wraz z wymienieniem zasad funkcjonowania tych serwisów. Niestety, podane informacje są tylko zdawkowe.

***

NetManage IntraNet Server dla Windows NT

Wymagania: PC 486, minimum 24 MB RAM, Windows NT 3.51 z zainstalowanym Service Pack 2, 15 MB wolnej powierzchni dyskowej.

Dystrybutor: Clico, al. 3 Maja 7, Kraków, tel. (+12) 34 34 22 wew. 146, fax (+12) 32 36 98,http://www.clico.krakow.pl.

Cena: równowartość 495 USD + VAT.