Louis Gerstner guntownie reformuje IBM nie lekceważąc jednak jego dobrych tradycji w zarządzaniu.

Kiedy w 1993 roku IBM poniósł największą w swojej historii propagandową klęskę - znalazł się na 354 miejscu w rankingu cenionych firm czasopisma "Fortune" - wokół koncernu podniósł się harmider. Analizowano przyczyny upadku, nie rokowno uzdrowienia. IBM zaliczano do odchodzących w przszłość dinozaurów. Jeden z doradców powiedział wówczas: "Atmosfera niezdrowej sensacji wokół IBM jest niczym nieusprawiedliwiona. IBM posiada lepsze fundamenty, niż sobie ludzie na ogół wyobrażają." Dzisiaj wiadomo, że to on miał rację, a nie grabarze Big Blue.

Nowy szef IBM, Louis Gerstner, wcześniej człowiek od papierosów, w którego zdolność do zreformowania koncernu informatycznego raczej nie wierzono, docenił fundamenty. IBM ma wspaniałe tradycje skutecznego, innowacyjnego zarządzania. Był jednym z pierwszych przedsiębiorstw, w których ograniczono podział pracy, upraszczając operację i szkoląc robotników do wykonywania wielu z nich, a nie tylko jednej. Także w IBM wcześniej niż gdzie indziej, zrezygnowano z wyznaczania norm dla przcowników i płacenia wedle ich wykonywania. Wprowadzono pensję, a normy każdy pracownik wypracowuje wraz ze swoim zwierzchnikiem. IBM przez wiele dziesiątków lat był wzorem - opisywanym w podręcznikach - dobrej organizacji pracy średniego nadzoru, który miał wiele uprawnień.

Tak więc Gerstner mógł się spodziewać, że jest to koncern reformowalny. W sposób symboliczny przełamał narastający latami konserwatyzm - przyniósł do swojego gabinetu popielniczkę i załóżył kolorowe koszule, co wcześniej było nie do pomyślenia. Potem już wszystko stało się możliwe. Obronił - dzięki materialnym zasobom koncernu - całość firmy, którą jego poprzednik chciał podzielić na małe jednostki oraz przeprowadził gruntowne badania i analizy potrzeb klientów., Nadał firmie czytelną, klarowną strukturę produktową, przecinającą się ze strukturą zbudowaną wokół rodzajów klientów (przemysł, finanse, administracja, itd). Okroił kompetencje przedstawicieli regionalnych. Wszystkie części IBM zaczęły grać według jednaj centralnie napisanej poartytury.