OLE - klucz do przedsiębiorstwa

Po wielu latach zadowolenia ze swej pozycji dominującego dostawcy rozwiązań i aplikacji na biurko użytkownika, Microsoft zdecydował przejść do ofensywy w celu zdobycia serc (i portfeli) szefów informatyki przedsiębiorstw, dostarczając pierwsze elementy architektury Enterprise OLE jeszcze w tym roku.

Po wielu latach zadowolenia ze swej pozycji dominującego dostawcy rozwiązań i aplikacji na biurko użytkownika, Microsoft zdecydował przejść do ofensywy w celu zdobycia serc (i portfeli) szefów informatyki przedsiębiorstw, dostarczając pierwsze elementy architektury Enterprise OLE jeszcze w tym roku.

Kluczowym elementem tej architektury jest wersja sieciowego OLE - Network OLE, debiutująca w systemie Windows NT 4.0, która pojawi się zapewne jeszcze przed latem br. Enterprise OLE zapewnia możliwość rozmieszczania obiektów na różnych serwerach aplikacji w sieci oraz korzystania z nich w miarę potrzeby użycia mocy obliczeniowej i usług serwera aplikacji. Network OLE realizuje to przez oddzielenie zasadniczej warstwy przetwarzania w aplikacji (reguł działania, wyrafinowanego przetwarzania statystycznego czy modułu do wykonywania złożonych symulacji) od interfejsu użytkowego na stacji klienta i od zarządzania danymi, realizowanego na serwerze bazy danych. Zasadnicza zaleta takiego rozwiązania to możliwość korzystania z tego samego interfejsu do budowy aplikacji na biurko i aplikacji rozproszonej.

Zamierzenia

Enterprise OLE - w postaci zaprezentowanej przez Microsoft - składa się z sieciowego OLE, obsługi baz danych DB OLE, obsługi transakcji w sieci OLE Transactions, metody komunikacji OLE na wielu platformach - OLE Across Platform i zarządzania zespołowym opracowaniem aplikacji OLE Team Development.

Ostatecznym zamiarem proponowanego rozwiązania jest oddzielenie wszystkich elementów obliczeniowych od ich technologii i umożliwienie im współpracy jako "niezależnych od sieci kooperujących elementów".

* Network OLE. Komunikację między różnymi platformami sprzętowymi i systemowymi zapewni właśnie Network OLE. Gdy aplikacja korzystająca z OLE wyśle przez sieć zapytanie do elementu OLE, to skorzysta wtedy z sieciowego OLE, wysyłając zdalne wywołanie procedury (Remote Procedure Call - RPC), realizowane zgodnie z modelem nakreślonym w specyfikacji Distributed Computing Environment (DCE), opracowanej przez Open Software Foundation. Zapewnione będzie także bezpieczeństwo tej komunikacji dzięki użyciu techniki wzorowanej na serwerze bezpieczeństwa Kerberos (opracowanym na uniwersytecie MIT i włączonym do DCE).

Windows NT 4.0 zawierać będzie globalne usługi katalogowo-nazewnicze Domain Name Services, zapewniające informacje o lokalizacji poszczególnych elementów OLE, dostępnych w sieci. Każde PC w sieci może działać jako klient korzystający z usług OLE i jako serwer OLE, dostarczający ich do sieci.

* OLE DB to ambitny następca microsoftowego standardu de facto dostępu do baz danych Open DataBase Connectivity (ODBC). OLE DB pozwala zdefiniować dowolne dane jako obiekty. Podczas gdy ODBC umożliwia dostęp jedynie do danych z relacyjnych baz danych za pośrednictwem zestawu funkcji API, OLE DB zapewnia dostęp do wielu innych typów danych: dokumentów tekstowych z edytora, danych z arkusza obliczeniowego czy innych danych zdefiniowanych jako obiekt. Podzbiorem OLE DB ma być specyfikacja ODBC, dzięki czemu istnieć będzie wsteczna zgodność już istniejących aplikacji dostępu do baz danych.

* OLE Transactions zarządza rozproszonymi elementami OLE. Można z niego korzystać za pomocą zestawu funkcji API oraz z gotowych aplikacji: Distributed Transaction Coordinator DTC (zintegrowany w serwerze baz danych SQL Server 6.5) i Component Coordinator.

Distributed Transaction Coordinator jest to pakiet obsługi transakcji w środowisku z wieloma serwerami bazy danych. Zawiera interfejs C++ API służący do przygotowania aplikacji z rozproszonymi transakcjami. W ramach jednej rozproszonej transakcji aplikacja może modyfikować wiele baz danych, znajdujących się w sieci na różnych komputerach. Możliwa jest np. aktualizacja bazy magazynowej, debet z konta klienta i kredytowanie księgi głównej po wysłaniu towaru do klienta. I wszystkie te operacje zostaną wykonane jako jedna transakcja. Na ogół do wykonania tej operacji potrzebny jest oddzielny monitor transakcji (np. BEA Tuxedo, IBM CICS, Transarc Encina czy AT&T TopEnd). Jednakże możliwości tych monitorów są większe niż DTC w zakresie obsługi transakcji generowanych przez wielu użytkowników korzystających z wielu baz danych.

Component Coordinator rozdziela obciążenie z aplikacji klientów na różne serwery usług OLE.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200