Lek na starość komputerów

Programy umożliwiające zdalną pracę na odległych komputerach nie cieszą się jeszcze w naszym kraju tak dużą popularnością jak za granicą. Choć w sieciach novellowskich wykorzystuje się czasami oprogramowanie Norton PC AnyWhere, to brakowało jak dotąd bardziej zaawansowanych programów umożliwiających całkowicie zdalną pracę w systemie Windows. Sytuację tę zmienia pakiet WinFrame firmy Citrix Systems.

Programy umożliwiające zdalną pracę na odległych komputerach nie cieszą się jeszcze w naszym kraju tak dużą popularnością jak za granicą. Choć w sieciach novellowskich wykorzystuje się czasami oprogramowanie Norton PC AnyWhere, to brakowało jak dotąd bardziej zaawansowanych programów umożliwiających całkowicie zdalną pracę w systemie Windows. Sytuację tę zmienia pakiet WinFrame firmy Citrix Systems.

Idea zdalnej pracy polega na tym, że komputer, na którym pracujemy, zachowuje się jak typowy terminal. Służy on wyłącznie przesyłaniu kodów naciskanych klawiszy oraz ruchów myszki do komputera, z którym nawiązano połączenie. W zamian na monitor stacji lokalnej transmitowany jest wynik naszego działania - określony wygląd ekranu.

WinFrame for Networks 1.5 jest programem umożliwiającym realizację tego typu zadań. Pracuje on w środowisku Windows NT i umożliwia zdalne uruchamianie aplikacji rezydujących właśnie na tym serwerze. Klienci tego serwera aplikacji mogą być podłączeni do niego za pośrednictwem sieci komputerowej, sieci ISDN lub zwykłej linii telefonicznej. Choć na rynku dostępnych jest już kilka narzędzi oferujących podobne możliwości, to WinFrame wyróżnia się spośród nich jedną cechą - pozwala komputerom o bardzo słabej konfiguracji uruchamiać 32-bitowe aplikacje pracujące na serwerze NT.

W zależności od konfiguracji samego serwera z aplikacji tych może korzystać jednocześnie od kilku do kilkudziesięciu połączonych z nim zdalnie użytkowników. Chociaż pomysł ten przypomina nieco pracę na komputerach mainframe, to sam WinFrame jest jednak z pewnością o wiele prostszy w obsłudze niż wielkie maszyny IBM-a. Poradzi sobie z nim z pewnością każdy administrator sieci Windows NT, a pomoże mu w tym bardzo obszerna instrukcja, wyczerpująco omawiająca wszelkie zagadnienia.

Silny serwer, słabi klienci

Podczas testów WinFrame zainstalowany został na serwerze Windows NT pracującym na komputerze wyposażonym w procesor Pentium 75 MHz oraz 16 MB pamięci RAM. Jak na wymagania pakietu jest to bardzo skromna konfiguracja. Citrix zaleca serwer z procesorem Pentium oraz 96 MB pamięci RAM jeśli z możliwości programu korzystać ma naraz 15 osób. Niemniej jednak przy dwóch podłączonych jednocześnie użytkownikach konfiguracja ta w pełni się sprawdzała. Niezbędnym wymogiem jest jednak posiadanie szybkich dysków twardych, najlepiej w standardzie SCSI, zdolnych zapewnić wysoką prędkość transmisji danych wymaganych przez klientów WinFrame'a.

Duże wymagania co do serwera są w pełni rekompensowane faktem, że klientem WinFrame'a mogą być zwykłe komputery klasy AT 286 wyposażone w 2 MB pamięci RAM oraz myszkę. Jest to szczególnie istotne w przypadku przedsiębiorstw, które nie są już w stanie spieniężyć starego i stojącego już w magazynach sprzętu komputerowego. WinFrame pozwala tchnąć w niego nowe życie.

Instalacja

Oprogramowanie serwera WinFrame pracuje wyłącznie na platformie intelowskiej. Wraz z pakietem sprzedawana jest licencja na serwer Windows NT, dzięki czemu nie trzeba kupować tego pakietu oddzielnie. Ci zaś którzy mają już Windows NT Advanced Server płacą dodatkowe pieniądze za coś co już mają.

Sama instalacja WinFrame'a jest bardzo prostym procesem i wygląda ona dokładnie tak samo jak instalacja Windows NT Advanced Server, gdyż pakiet jest znakomicie zintegrowany z tym systemem.

Jednak podczas instalacji w redakcji wystąpiły pewne komplikacje. O ile bezproblemowo przebiegła instalacja pakietu na czystym dysku twardym, to próba zrobienia upgrade'u Windows NT 3.51 spowodowała, że partycja na której znajdowały się dane została kompletnie uszkodzona. Po instalacji WinFrame'a komputer nie potrafił uruchomić Windows NT i wyświetlał stale komunikaty o błędach przy inicjalizacji.

Dlatego przed instalacją WinFrame'a warto zrobić kopię wszystkich plików na dysku lub instalować go na oddzielnym, nowym serwerze. W drugim przypadku przydatna jest dodatkowa licencja na serwer NT, którą nabywca otrzymuje wraz z WinFrame'em.

Przygotowanie do pracy

Podczas instalacji określa się protokoły, po których WinFrame komunikować się ma z użytkownikami. Definiuje się także listę jego użytkowników i ich uprawnień. Proces ten wykonany może być ręcznie lub też baza użytkowników może zostać zreplikowana z innego serwera NT lub WinFrame. Testując WinFrame'a napotkałem jeszcze jeden problem. Próba instalacji Office 95 na serwerze WinFrame nie powiodła się, gdyż pakiet ten nie potrafił rozpoznać systemu operacyjnego. Jednak list elektroniczny do firmy Citrix rozwiązał całą sprawę - wystarczyło zmienić kilka ustawień w bazie systemowej Registry. Szkoda tylko, że informacji tej zabrakło w instrukcji.

Ogólnie na serwerze WinFrame zainstalować można każde oprogramowanie pracujące pod Windows NT, czyli apikacje DOS-owe, dla 16- i 32-bitowych Windows, w tym także dla Windows 95. Pliki konfiguracyjne poszczególnych aplikacji przechowywane są oddzielnie dla każdego użytkownika, dzięki czemu każdy z nich może jednocześnie z innymi korzystać z tych samych programów zachowując własne preferencje.

W celu komercyjnej reprodukcji treści Computerworld należy zakupić licencję. Skontaktuj się z naszym partnerem, YGS Group, pod adresem [email protected]

TOP 200