Jeszcze niedawno wydawało się, że 32-bitowe systemy operacyjne zapewnią obsługę wszystkich aplikacji, co najmniej do końca wieku z zadowalającą wydajnością i bez wprowadzania ograniczeń w zakresie systemu plików i rozmiarów adresowanej pamięci fizycznej. Szybki rozwój baz danych i dynamiczny przyrost ich rozmiarów, doprowadził do konieczności obsługi w pamięci baz o rozmiarze ponad 2 GB(tyle można adresować fizycznej pamięci w systemach 32-bitowych).

Takie możliwości mają obecnie komputery IBM - AS/400 z procesorem PowerPC, ES/9000 oraz komputery Digital z procesorem Alpha, wyposażone w 64-bitowe realizacje Digital Unix lub Digital OpenVMS 7.0 (dostępny od początku stycznia br.). Stwarza to niekorzystną sytuację marketingową dla producentów innych systemów komputerowych. Nawet jeśli większość użytkowników jeszcze zapewne długo nie będzie potrzebować pamięci RAM o rozmiarze ponad 2 GB, to jednak potencjalna możliwość skalowalnego przejścia na system o takich parametrach, stanowi poważny argument przetargowy w chwili zakupu systemu komputerowego.

Dlatego najwięksi dostawcy systemów operacyjnych Unix zmierzają w kierunku 64-bitowej wersji swego systemu.

Zmierza także w tym samym kierunku Microsoft, przewidując w 1997 r. realizację 64-bitowej wersji Windows NT. Umowa Microsoft z Digital przewiduje realizację funkcji programistycznych API z Windows NT w systemach Digital Unix i Digital OpenVMS, zapewniając im dobre możliwości współpracy i lepszą przenośność oprogramowania między tymi systemami.

OpenVMS ma obecnie znacznie większą bazę dawnych użytkowników VMS niż Digital Unix i jest promowany jako system operacyjny do obsługi największych baz danych dla całych przedsiębiorstw. Oracle, Informix i Sybase zdecydowały się przenieść swoje systemy zarządzania bazami danych na platformę 64-bitową OpenVMS. Digital i Microsoft promują wspólne trójpoziomowe rozwiązania architektoniczne aplikacji, oparte na współpracy Windows NT jako serwera aplikacji i plików w sieci lokalnej oraz OpenVMS jako serwera bazy danych.

Konsolidacja Unixa

1 grudnia 1995 roku Novell sprzedał do SCO swą część działalności związanej z Unixem. Stanowi to poważne utrudnienie dla rozwoju tego systemu - nie ma już obecnie żadnej firmy zajmującej się utrzymywaniem standardów i rozwojem jednolitej, wzorcowej wersji Unixa.

Porozumienie między HP, SCO i Novellem zawarte we wrześniu 1995 r. przewidywało konsolidację ich produktów - HP UX 10.x, SCO Server 5 i Novell UnixWare 2.0 w jeden wspólny produkt. Jak podają HP i SCO wycofanie się Novella nie zmieniło ich planów w zakresie stworzenia wspólnego Unixa.

W 1996 roku nie będzie jeszcze jednego wspólnego produktu z powodu braku wspólnej platformy sprzętowej (wspólny procesor Intela i HP o oznaczeniu kodowym P7 ma pojawić się dopiero w 1997 r.). Natomiast HP przewiduje dostarczenie dla procesorów PA-RISC 64-bitowej wersji HP UX pod koniec 1996 r. W tym samym czasie lub na początku 1997 r. SCO dostarczy nowy system SCO dla platformy Intel, łączący cechy SCO Server 5 i UnixWare 2.0.

Wspólna wersja 64-bitowego Unixa pojawi się prawdopodobnie dopiero w 1998 r. i będzie działać na nowych procesorach Intela i HP/Intel.